P-51 Mustang, II. Dünya Savaşı'nın ikonik Amerikan avcı uçağıydı ve performansı ve sıra dışı menzili nedeniyle Müttefikler için havada kritik bir silah haline geldi. P-51 Mustang, diğer çatışmaların yanı sıra II. Dünya Savaşı ve Kore Savaşı sırasında kullanıldı. Uzun menzilli, tek kişilik avcı ve avcı-bombardıman uçağıydı.
Diğer II. Dünya Savaşı uçakları:
- North American B-25 Mitchell
- Northrop P-61 Black Widow
- B-24 Liberator
- Boeing B-17 Uçan Kale
- Curtiss P-40 Warhawk
- Boeing B-29 Superfortress
- Mitsubishi A6M Zero
- Hawker Typhoon
- Supermarine Spitfire
- De Havilland Mosquito
- Avro Lancaster
- Messerschmitt Bf 109
- Hawker Hurricane
North American P-51D'nin özellikleri
Genel
- Mürettebat: 1
- Uzunluk: 9,8 metre
- Kanat açıklığı: 11,3 metre.
- Yükseklik: 4,2 metre
- Kanat alanı: 21,8 metre kare
- Boş ağırlık: 3,46 ton.
- Yüklü ağırlık: 4,17 ton.
- Maksimum kalkış ağırlığı: 5,5 ton.
Performans
- Maksimum sürat: 703 km
- Menzil: 2655 km (harici tanklarla)
- Tırmanma hızı: 975 metre / dak.
- Yükseklik sınırı: 12,770 metre.
- Motor: 1 × Packard V-1650-7 sıvı soğutmalı supercharger V-12, 1.490 beygir
Silahlar
- 6 × 0,50 kal. makineli tüfek
- 900 kg'a kadar bomba
- 10 x 12,7 cm güdümsüz roket
North AmericanP-51 Mustang'in Geliştirilme Süreci
1939'da II. Dünya Savaşı'nın başlamasıyla birlikte İngiliz hükümeti, Birleşik Devletler'e gitti. Burada Kraliyet Hava Kuvvetlerini güçlendirmeye yönelik uçaklar satın almak için bir komisyon kurdu. RAF için uçak üretiminin yanı sıra araştırma ve geliştirmeyi yönetmekle görevli olan Sir Henry Self'in gözetiminde olan bu komisyon, ilk olarak Avrupa'da kullanılmak üzere çok sayıda Curtiss P-40 Warhawk satın almaya çalıştı.
İdeal bir uçak olmasa da, P-40, Avrupa'daki savaş için gerekli performans standartlarına yaklaşan ve halihazırda üretimi olan tek Amerikan avcı uçağıydı. Curtiss ile iletişime geçilmesiyle komisyon, bu planının kısa sürede uygulanamaz olduğunu gördü: Çünkü Curtiss-Wright'ın üretim tesisi yeni siparişleri alacak durumda değildi. Sonuç olarak Sir Self, halihazırda RAF'a eğitmen tedarik ettiği ve İngilizlere yeni B-25 Mitchell bombardıman uçaklarını satmayı planladığı için North American Aviation'a yöneldi.
North American başkanı James "Dutch" Kindelberger ile görüşen Self, şirketin P-40'ı sözleşme kapsamında üretip üretemeyeceğini sordu. Kindelberger, North American'ın montaj hatlarını P-40'a aktarmak yerine, daha kısa sürede tasarlanabilecek ve uçmaya hazır üstün bir savaş uçağına sahip olabileceğini söyledi. Bu teklife yanıt olarak, İngiliz Uçak Üretimi Bakanlığı (British Ministry of Aircraft Production) başkanı Sir Wilfrid Freeman, Mart 1940'ta 320 uçak için sipariş verdi. Sözleşme sonrası, RAF en fazla 4 x .303 makineli tüfeği olan ve birim fiyatı 40.000$ olarak belirlenen uçağa ilk kez Ocak 1941'de sahip olacaktı.
North American P-51 Mustang'in Tasarımı
Bu siparişle North American tasarımcıları Raymond Rice ve Edgar Schmued, P-40'ın Allison V-1710 motoru çevresinde bir savaş uçağı olması için NA-73X projesini başlattı. Britanya'nın savaş dönemindeki ihtiyaçları nedeniyle, proje hızlı ilerledi ve sözleşmeden sadece 117 gün sonra bir prototip test için hazırdı. Bu uçak motorunun soğutma sisteminde yeni bir düzenlemeye gidildi. Motor soğutması kokpitin arkasına yerleştirildi ve radyatör ise göbekteydi. Testler çok geçmeden NA-73X'in, radyatörden çıkan sıcak havayı uçağın hızını artırmak için kullanılabileceğini yani Meredith etkisinden faydalanmasına imkan sağladığını buldu. Ağırlığı azaltmak için tamamen alüminyumdan üretilen yeni uçağın gövdesinde yarı monokok bir tasarım kullanıldı.
İlk olarak 26 Ekim 1940'ta uçan P-51, yüksek hızlarda düşük sürtünme sağlayan laminar (katmanlı) akış kanadı tasarımını kullandı ve North American ile NACA (National Advisory Committee for Aeronautics) arasındaki ortak araştırmaların bir ürünü oldu. Prototip P-40'tan önemli ölçüde daha hızlı olmasına rağmen, 15.000 fit üzerinde performansında önemli bir düşüş yaşadı. Motora bir "supercharger" eklemek bu sorunu çözmüş olsa da, uçağın tasarımı gereği pratik bir çözüm olmadı. Buna rağmen İngilizler yine de sekiz makineli tüfek (4 x .30 cal., 4 x .50 cal.) ile donatılmış bu uçağa sahip olmayı istiyordu.
ABD Ordusu Hava Kuvvetleri (1941'den 1947'ye kadar), test için iki tane kendilerine verilmesi koşuluyla İngiltere'nin 320 uçaklık orijinal sözleşmesini onayladı. İlk üretim 1 Mayıs 1941'de tamamlandı ve yeni savaş uçağı İngilizler tarafından Mustang Mk I adıyla benimsenirken, USAAC (ABD Ordusu Hava Kuvvetleri) tarafından XP-51 olarak adlandırıldı. Ekim 1941'de İngiltere'ye gelen Mustang, ilk kez 10 Mayıs 1942'de savaşın başlangıçtan önce 26 no'lu Filo'da hizmete başladı.
Olağanüstü menzil ve düşük-seviye performansa sahip bu uçağı RAF, öncelikle yer desteği ve taktik keşif için kullanacak olan Ordu İşbirliği Komutanlığı'nda (Army Cooperation Command) görevlendirdi. Burada Mustang, 27 Temmuz 1942'de Almanya üzerinde ilk uzun menzilli keşif görevini gerçekleştirdi. Ardından Ağustos ayında felaketle sonuçlanan Dieppe Baskınında kara desteği sağladı. İlk siparişi kısa bir süre sonra ikinci 300 uçaklık sipariş izledi. Bu sözleşmede sadece silahlandırma diziliminde farklılıklar olacaktı.
Amerikalılar North American P-51 Mustang'i Benimsedi
1942 boyunca Kindelberger, idari yapısı yeniden düzenlenen ABD Ordusu Hava Kuvvetleri'ne uçak üretimine devam etmek için bir savaş sözleşmesi baskısı yaptı. 1942'nin başlarında savaş uçakları için fon bulamayan Binbaşı General Oliver P. Echols, kara saldırısı için tasarlanmış olan P-51 versiyonundan 500 adet sipariş verdi. A-36A Apache / Invader olarak adlandırılan bu uçaklar, Eylül ayında gelmeye başladı. Son olarak, 23 Haziran'da, North American'a 310 adet P-51A savaş uçağı için bir sözleşme sağlandı. Apache adı başlangıçta korunurken, kısa süre sonra Mustang olarak değişti.
North American P-51 Mustang Versiyonları
Nisan 1942'de RAF, Rolls-Royce'dan uçağın yüksek irtifa sıkıntılarını ele almasına yönelik çalışmasını istedi. Mühendisler, birçok sorunun, Allison motorunu iki hızlı ve iki-aşamalı bir supercharger ile donatılmış Merlin 61 motorlarından biriyle değiştirerek çözülebileceğini fark ettiler. Motorun Packard V-1650-3 adı altında İngiltere ve Amerika'da yapılan testleri oldukça başarılı oldu. P-51B/C (İngiliz Mk III) olarak seri üretimi başlatılan uçak, 1943'ün sonlarında ön hatlara gönderildi.
Güncelleştirilen Mustang pilotlardan eleştiriler almış olsa da, genellikle uçağın "razorback" profili nedeniyle arka görünürlük eksikliğinden şikayetçi oldular. İngilizler Supermarine Spitfire'dakine benzer şekilde "Malcolm kanopisi" kullanarak alan modifikasyonları denediler. North American ise soruna kalıcı bir çözüm aradı. Sonuç, tamamen şeffaf bir "Balon kanopisi" ve altı adet .50 cal. makineli tüfeğe sahip olan Mustang P-51D'nin nihai versiyonu oldu. 7.956 adetle en çok üretilen versiyon P-51D olacaktı. Son bir versiyon olan P-51H, hizmet etmek için çok geç bir zamanda geldi.
North American P-51 Mustang'in Operasyon Geçmişi
Avrupa'ya gelen P-51, Almanya'ya karşı Combined Bomber Offensive'in (Kombine Bombardıman Uçağı Saldırısı) devam ettirilmesinin anahtarı olduğunu kanıtladı. Öyle ki, gün ışığından önce başlayan bombardımanlar, Supermarine Spitfire ve Republic P-47 Thunderbolt gibi mevcut Müttefik savaş uçaklarının eskort sağlayacak menzili olmadığı için ağır kayıplarla sonuçlanıyordu. Fakat P-51B'nin üstün menzili ve müteakip varyantları ile USAAF, bombardıman uçaklarına baskınlar süresince koruma sağlayabilmişti. Bu performansı sayesinde ABD 8. ve 9. Hava Kuvvetleri, P-47'leri ve Lockheed P-38 Lightning'leri Mustang'lerle değiştirmeye başladı.
Eskort görevlerine ek olarak, P-51 havada benzersiz bir üstünlük kurmuştu. Bu sayede Luftwaffe savaş uçaklarını seri şekilde yenmeyi başardı. Aynı zamanda takdir edilesi bir kara saldırı pozisyonunda görev yaptı. Uçağın yüksek hızı ve performansı onu, V-1 uçan bombalarını takip edebilen ve Messerschmitt Me 262 avcı uçağını yenebilen birkaç uçaktan biri yaptı. Bazı Mustang birimleri Avrupa'daki hizmetleriyle tanınmasına rağmen, Pasifik ve Uzak Doğu'da da görev yaptı. II. Dünya Savaşı sırasında herhangi bir Müttefik uçağı tarafından 4.950 Alman uçağı düşürüldü. Bu saldırılarının hepsi için P-51'in katkısından söz edilebilir.
Savaşın ardından P-51, USAAF'ın standart pistonlu motorlu avcı uçağı olarak kaldı. 1948'de F-51 olarak yeniden tasarlanan uçak, kısa süre sonra daha yeni jetler tarafından gölgede bırakıldı. 1950'de Kore Savaşı'nın patlak vermesiyle, F-51 kara saldırısı gerçekleştirme rolüyle aktif görevine geri döndü. Çatışma süresince takdire şayan bir uçak olarak gösterildi. Ön cephe hizmetinden alınan F-51 1957'ye kadar yedekte muhafaza edildi. Amerika'nın envanterinden çıkarılsa da, P-51 dünya çapında çok sayıda hava kuvvetleri tarafından kullanıldı ve sonuncusu 1984'te Dominik Hava Kuvvetleri tarafından emekliye ayrıldı.
North American P-51 Mustang Hakkında Sık Sorulanlar
North American P-51 Mustang neydi ve II. Dünya Savaşı'ndaki rolü neydi?
The North American P-51 Mustang, II. Dünya Savaşı'nda Müttefikler tarafından kullanılan tek kişilik bir avcı uçağıydı. Hızlı, yüksek manevra kabiliyetine sahip ve uzun menzilli olacak şekilde tasarlanmıştı ve öncelikle düşman toprakları üzerindeki görevlerde bombardıman uçaklarına eşlik etmek için kullanıldı.
P-51 Mustang'in etkili özellikleri nelerdi?
P-51 Mustang şık, aerodinamik tasarımı ve kendisine mükemmel hız ve çeviklik kazandıran güçlü motoruyla tanınıyordu. Ayrıca makineli tüfekler ve bombalar da dahil olmak üzere gelişmiş silahlarla donatılmıştı ve diğer savaş uçaklarının çoğundan daha uzağa gitmesini sağlayan uzun menzilli bir yakıt deposuna sahipti.
North American P-51 Mustang ne zaman tanıtıldı?
North American P-51 Mustang ilk olarak 1940 yılında tanıtıldı ve 1950'lere kadar ABD ordusunda hizmet verdi.
North American P-51 Mustang'in önemli özellikleri nelerdi?
North American P-51 Mustang tek motorlu bir uçaktı ve azami hızı saatte 700 km civarındaydı. Altı adet .50 kalibrelik Browning makineli tüfek ile donatılmıştı ve bomba veya diğer mühimmatları taşıyabiliyordu.
Kaç tane North American P-51 Mustang'i üretildi?
Toplam 15.875 North American P-51 Mustang'i üretildi ve bu da onu II. Dünya Savaşı'nın en yaygın üretilen savaş uçaklarından biri haline getirdi.
Kaynaklar:
- Cleaver, Tom (April–July 1982). "Return of the Razorbacks". Air Enthusiast. No. 18. pp. 26–31. ISSN 0143-5450.
- Craven, Wesley and James Cate. The Army Air Forces in World War II, Volume Two: Europe, Torch to Pointblank, August 1942 to December 1943. Chicago: University of Chicago, 1949.