El silahları gerek avlanma ve spor gerekse yetenek müsabakaları için insanın varoluşunda ve ilerlemesinde çok önemli bir rol oynadı. İlk silahlar hayatta kalmaya yönelik aletlerden geliştirildi; taş gibi etrafta bulunabilen cisimler kurbana vurman veya avcı hayvanları ve rakip insanları uzaklaştırmak için kullanıldı.
Tarih öncesi insanın becerileri geliştikçe basit sopalar veya baştan el baltaları yerini hayvan avlamak veya balık avlamak için özenle yapılmış tahta mızraklara bıraktı. Daha etkili silahlar da tahta saplarla kesin çakmak taşından bıçaklar balta, hançer, mızrak ve ok başlarıyla birleştirdi. Yumuşak, kolaylıkla işlenebilen bakır gibi metaller, çakmak taşının yerini aldıktan sonra daha sağlam, keskin ve uzun Bronz ve Demir Çağı kılıçları, hançerleri, nacakları ve savaş baltaları ortaya çıktı.
El silahlarının tarihi, ateşli silahların ortaya çıkışına kadar bir konu etrafında çeşitlenirken 14. – 16. yüzyıllarda en parlak dönemini yaşayan ve esnek demirin çok keskin çelikle kaplanmasına dayalı Japon samuray kılıçlarının incelikli yapım süreciyle doruğa ulaştı.
Savaş Zırhlarının ve Kalkanlarının Gelişimi
İlk "zırh" dolgulardan oluşuyordu; kalın kumaş tabakaları ve başı korumak üzere sert deriden yapılmış "miğfer" bu zırhı meydana getiriyordu. Metal başlıklar, göğüs zırhları ve tahta kalkanlar klasik Yunan ve Roma orduları tarafından kullanıldıysa da başka yerlerde sıradan askerler dolgu, dergi ve şansa güvendiler. Bu durum 11. yüzyılda Fransa'da zincirli zırhın mükemmelleştirilmesine kadar değişmedi. Maliyeti yüksek olan tam zırhlı giysiler aynı zamanda statü simgesi olarak da kullanıldı.
Silahlar ve vücut zırhları gibi kalkanlar, işlevsel, süs veya her iki işleve birden sahip olabiliyordu. Orta Çağ Avrupa'sında şövalyeler toplumda yüksek bir konuma sahipken, kalkanların tasarımı saraya adanmışlık ve kahramanlık sahneleri içeriyordu. Bu tür süslerin kalkan sahibine ilave koruma getirdiği düşünülüyordu.
Silahların ve Zırhların İcadı ve Gelişimi
MÖ 750.000 – 50.000 / Çakmak taşından kesici aletler
Ustura keskinliğindeki çakmak taşı hançer, mızrak ve baltalar avlanma ve savaş amaçlı kullanılır.
MÖ 450.000 – 400.000 / Tahta silahlar
Tahta silahlar kolaylıkla işlenen ve bol bulunan, avlanma veya savunma amaçlı tahta mızrak yapımında kullanılır.
MÖ 5500 – 3300 / Çakmaktaşı ok başları
Tahta yayın keskinleştirilmiş çakmak taşıyan ok başlarıyla birleşimi, kullananlara kurbanlarını güvenli bir uzaklıktan vurmalarını sağlayan öldürücü bir birleşim sağladı.
MÖ 3700 – 2300 / Metal silahlar
Metal işlemeciliği Bronz ve Demir çağlarında incelikli ve keskin bıçakların yapılmasına imkan verdi.
MÖ 2500 / Miğferler
Vücudun ilk korunması gereken parçası baştır. İlk ordular metal kaplı miğferler kullandı. Ancak askerlerin çoğunluğu deri başlıklara güveniyordu.
MÖ 1400 / Vücut zırhı gelişiyor
Metal kaplı vücut zırhı erken bir buluş olmakla birlikte pahalıdır ve savaşta hareket için her zaman uygun değildir.
MÖ 6. ve 5. yüzyıl ortaları / Tatar yayı
"Doldurma" silahların ilklerinden biri olan Tatar yayları atıştan önce iyi gerilebilirdi. 
3. ve 4. yüzyıllar / Çelik bıçaklar
Demire karbon eklenmesi bıçak ağızlı silahların kitlesek üretimine imkan sağlayan çeliği ortaya çıkarır. Bıçak ağızları giderek daha sağlam hale gelir.
11. yüzyıl / Örme zırh
Levha zırhtan daha hafif ve daha az yer kaplayan zincirli zırhın bir gambeson üzerine giyilmesi hayat kurtarıcıdır.
15. yüzyıl / İlk tam plakalı zırhlı giysi
Zırhlı giysiler en iyi savunmayı sağlar. Eldivenler artık birleştirilmiş parmaklara sahipken omuz levhaları daha serbest hareket ve dışarıya daha az açıklık getirir.
15. ve 17. yüzyıllar / Ateşli silahlar gelişir
Tabancaların bulunuşuyla vücut zırhı cuirass (göğüs levhası) boyutlarına inerek pistollerin çekilmesine izin verir.
19. yüzyıl / Otomatik doluşlu ateşli silahlar
Dönmeli silindirli revolverin buluşunu her seferinde doldurmadan çok sayıda atış yapılmasını sağladı.
1939 – 1945 / Çelik yelekler
Cuirass'la aynı tasarıma sahip olan İkinci Dünya Savaşı çelik yelekleri mermi olmasa da şarapneli durdurabilir.
20. ve 21. yüzyıl / Kevlar ve "sıvı" vücut zırhı
Kevlar ilmekleri çelikten beş kat daha güçlüdür ver vizkozite yoğunlaştıran sıvıya batırıldığında (STF) mermi girişine dayanabilir.