Acıkma hissi, beynimizde bu anlarda aktifleşen sinirsel devrelerin bilincinde olmadan bizi yiyecek aramaya iter. Fareler üzerinde yapılan bir çalışma, açlık hormonlarının açlık dönemlerinde hipokampal aktivite üzerinde nasıl doğrudan bir etkiye sahip olduğunu ilk kez ortaya koyuyor. Bulgular yeme bozukluklarının önlenmesi ve tedavisine katkıda bulunabilir.
Her canlı, yeme davranışını ihtiyaçlarına göre kontrol edebilmelidir. Doymuşken yiyecek tüketmek, daha acil işlevlere ayrılabilecek zaman ve enerjiyi tüketir. Aşırı yemek yemek hastalıklara da yol açabilir. Diğer taraftan, gıda ihtiyacını (ya da açlığı) hissedememek yetersiz beslenmeye ve bunun sonucunda fiziksel zindelik eksikliğine neden olabilir. Neyse ki beynimiz bu mekanizmalar için düzenleyici bir sisteme sahip ve ana aktörler hipokampus ve bağırsakta üretilen bir açlık hormonu olan ghrelin.
Araştırmacılar hipokampüsün alt kısmındaki (ventral) beyin aktivitesine odaklandılar. Beynin bu bölgesi, davranışlarımızı bağlam içinde yönlendirmek için anılar oluşturmamıza ve bunları kullanmamıza yardımcı olur. Ancak açlık gibi içsel bağlamların hipokampustaki devreleri nasıl etkilediği bilinmemektedir.
University College London'dan araştırmacılar tarafından yürütülen yeni bir çalışma, söz konusu mekanizmalara ışık tutuyor. Neuron dergisinde yayınlanan araştırmanın yazarları, "Karar verme yetisine sahip beynin önemli bir bölümünün, bağırsaklarımızda üretilen açlık hormonlarının seviyelerine şaşırtıcı derecede duyarlı olduğunu keşfettik ve bunun beynimizin yiyecek seçimlerimizi bağlamsallaştırmasına yardımcı olduğuna inanıyoruz" diyor. "Bu çalışmada, farelerde farklı açlık durumlarında beslenme davranışı sırasında ventral hipokampüsün rolünü araştırdık."
Çalışmanın Bulguları
Deneyde, "aç" ve "tok" fareler yiyeceklerin yanına yerleştirildi. Tüm fareler yiyecekleri incelemek için zaman harcadı, ancak sadece aç olanlar yemeye başladı. Araştırmacılar ayrıca beyin görüntüleme yoluyla farelerin nöral aktivitesini inceledi. Hayvanlar yiyecek ararken ventral hipokampüsteki beyin hücrelerinin bir alt kümesinin aktivitesinin arttığını ve bu aktivitenin hayvanların yemek yemesini engellediğini keşfettiler. Diğer taraftan, eğer fare açsa, bu bölgedeki nöronal aktivite azalarak gıda alımını teşvik ediyordu.Araştırmacılar bunun dolaşımdaki yüksek ghrelin seviyelerine karşılık geldiğini buldular.
"Bu deneyler birlikte, içsel duruma bağlı olarak yemek yeme kararını bildiren ghreline duyarlı bir hipokampal devre tanımlamaktadır" demektedirler. Hipokampus, yiyecekle karşılaştığında hayvanın yemek yeme içgüdüsünü engelleyerek hayvanın aşırı yememesini sağlar. Ancak hayvan gerçekten açsa, hormonlar beyne frenleri serbest bırakma talimatı vererek hayvanın beslenmesine izin verir.
