NASA'nın astronotları Apollo görevleri sırasında Ay yüzeyinde yürüdüler ve muhtemelen birkaç yıl içinde Artemis programı için bunu tekrar yapacaklar. Şimdi, yeni kanıtlar ziyaretçilerin bir gün Ay'ın içini keşfedebileceğini ve hatta içinde yaşayabileceğini veya çalışabileceğini doğruluyor gibi görünüyor. Nature Astronomy dergisinde 15 Temmuz'da yayınlanan bulgulara göre, İtalya'nın Trento Üniversitesi profesörlerinin liderliğindeki uluslararası bir araştırma ekibi, nihayet Ay'ın yeraltı yüzeyinde tünellerin varlığını gösterdiklerine inanıyor.
Gökbilimciler 50 yılı aşkın bir süredir Ay'daki mağara ağları hakkında teoriler üretiyor, ancak bunların varlığı uzun süredir tartışma konusu. 2009 yılında araştırmacılar Ay'da derin bir delik keşfetmiş ve bu da lavların yüzeyin altında soğumasıyla tünellerin oluşabileceği hipotezini desteklemişti. Ancak Pazartesi günkü haberlerin, daha uzun kanalların varlığını görünüşte gösteren türünün ilk örneği olduğu bildiriliyor.
Sinyal işleme analizindeki son gelişmeleri kullanan uzmanlar, Ay'ın Mare Tranquillitatis bölgesinde bulunan bir çukurun 2010 yılında NASA'nın Lunar Reconnaissance Orbiter Aracı'ndaki Minyatür Radyo Frekansı (Mini-RF) aracı tarafından çekilen taramalarını inceledi. Ekip, bu radar yansımalarının gözlemlerine dayanarak, astronotların erişebileceği bir açıklık keşfettiklerinden emin.
Trento Üniversitesi'nden araştırmacı Leonardo Carrer konuyla ilgili yaptığı açıklamada, "Verilerin analizi sayesinde kanalın bir kısmının modelini oluşturabildik" diyor. "Gözlemlerimiz için en olası açıklama boş bir lav tüpüdür."
Johns Hopkins Uygulamalı Fizik Laboratuvarı Mini-RF baş araştırmacısı Wes Patterson'ın ek açıklamasına göre, bu çalışma radar verilerinin yeni ve yaratıcı yollarla nasıl kullanılabileceğini ve "Ay'ın uzaktan algılanan verilerini toplamaya devam etmenin ne kadar önemli olduğunu" gösteriyor.
Ay'da kalıcı bir insan varlığı için ilk planlar yer üstünde bir operasyon üssü kurmaya odaklanırken, uzun vadeli sağlıkları Mare Tranquillitatis'teki gibi tünel sistemlerine geçmeye bağlı olabilir. Japonya'nın SLIM ay aracının yakın zamanda dünyaya hatırlattığı gibi, ay makineler için bile son derece sert bir ortamdır. Bir ay günü boyunca sıcaklıklar 127 dereceye ulaşabilirken, iki hafta süren ay geceleri neredeyse -173 dereceye dereceye kadar düşer. Bu arada, güneş ve kozmik radyasyon bombardımanları insanların Dünya'da yaşadıklarından 150 kat daha yoğundur. Her zaman mevcut olan göktaşı çarpması olasılığını da hesaba katarsak, bu lav tünellerine girmek, Ay'da (ya da Ay'da) uzun süre kalmak isteyen herkes için çok ihtiyaç duyulan güvenliği sağlayabilir.
Her ne kadar bu kanallarda sıcaklıklar daha iyi olmasa da, ziyaretçileri tüm bu radyasyon ve uzay enkazından kolayca koruyabilirler. Bu tür ağların metaller ve hatta olası buz rezervleri gibi değerli ay kaynaklarını çıkarmak için kullanılması olasılığı da vardır. Bunu yapmak, Dünya'dan malzeme taşımak için gereken maliyeti ve lojistiği önemli ölçüde azaltacaktır.