Deniz papağanı (Puffin) siyah beyaz tüyleri, turuncu ayakları ve gagaları ile bilinen sevimli tüylü kuşlardır. Görünüşleri onlara deniz papağanı ve deniz palyaçoları gibi çok sayıda takma isim kazandırdı. Tüyleri, yürüme biçimleri ve dalış kabiliyetleri nedeniyle penguenlerle karşılaştırılır ancak iki kuş birbiriyle ilişkili değildir.
Deniz Papağanı Hakkında Bilgiler
- Bilimsel adı: Fratercula sp.
- Diğer isimleri: Puffin, kuzey martısı
- Temel hayvan grubu: Kuş
- Boyut: 33 – 38 cm
- Ağırlık: 370 ila 800 gram
- Ömrü: 20 yıl
- Beslenme: Etobur
- Habitat: Kuzey Atlantik Okyanusu, Kuzey Pasifik Okyanusu
- Popülasyon: Milyonlarca
- Korunma durumu: Atlantik deniz papağanı (savunmasız); diğer türler (en az endişe verici
Deniz Papağanı Türleri
Üç ila dört tür olduğu kabul edilir. Tüm türler auk veya alcid (dalıcımartıgiller) türlerine aittir. Atlantik deniz papağanı (Fratercula arctica) Kuzey Atlantik'e özgü tek türdür. Kulaklı (Fratercula cirrhata) ve boynuzlu deniz papağanı (Fratercula corniculata) Kuzey Pasifik'te yaşar. Rhinoceros auklet (Cerorhinca monocerata) kesinlikle bir auktur ve nadiren bir deniz papağanı türü olarak kabul edilir. Kulaklı ve boynuzlu deniz papağanı gibi Kuzey Pasifik'in her tarafında bulunur.
Deniz Papağanı'nın Tanımı
Bu kuşların tüy renkleri türe bağlı olarak değişmektedir ancak genellikle siyah, beyaz ve kahverengimsi-siyah tonlarında oluyorlar. Kısa kuyrukları ve kanatları, turuncu perdeli ayakları ve büyük gagaları var. Üreme mevsimi boyunca gaganın dış kısımları parlak kırmızımsı turuncu renktedir. Üreme sonrası bu dış kısımları dökerler ve sonuç olarak daha küçük ve daha az renkli gagaları olur.
Atlantik deniz papağanı 32 cm uzunluğunda, boynuzlu ve kulaklı deniz papağanı ortalama 38 cm uzunluğundadır. Erkek ve dişiler görsel olarak ayırt edilemez ancak erkeklerin dişilerden daha büyük olma eğilimi var.
Deniz Papağanı'nın Habitatı ve Dağılımı
En çok Kuzey Atlantik ve Kuzey Pasifik açık denizinde bulunuyorlar. Kuşlar çoğu zaman herhangi bir sahilden uzakta denizde yaşar. Yalnızca üreme mevsimi boyunca üreme kolonileri oluşturmak için adalar ve kıyılar ararlar.
Atlantik türünün habitatı İzlanda, Grönland ve Norveç'ten güneyde New York ve Fas'a kadar değişiyor. Boynuzlu tür, Kaliforniya ve Baja Kaliforniya sahillerinde kışlar, Alaska, Britanya Kolombiyası ve Sibirya kıyıları habitatlarıdır. Kulaklı tür ve rhinoceros auklet Japonya kıyılarında kışlarken doğal habitatlar boynuzlu tür ile aynıdır.
Deniz Papağanlarının Beslenmesi
Balık ve zooplanktonlarla beslenirler ve başlıca olarak ringa balığı, kum balığı ve capelin balığı avlarlar. Menteşe mekanizmalı gagaları bir seferde birkaç küçük balığı tutmalarına olanak tanır.
Penguenlerin aksine uçabilirler. Kısa kanatlarını hızlı bir şekilde çırparak (dakikada 400 kez) 77 ila 88 km/s hızla yol alabilirler. Diğer auklar gibi su altında yüzebilirler Havadaki ve denizdeki hareketli yapılarına rağmen karada yürürken biraz sakar görünürler. Denizdeyken sessiz ancak üreme kolonilerinde oldukça seslidirler.
Deniz Papağanlarında Üreme ve Yavrulama
Esaret altında üç yaşında cinsel olgunluğa erişirken vahşi doğada üreme genellikle beş yaşlarındayken başlar. Diğer auklar gibi tek eşliler ve yaşam boyu çiftler oluşturma eğilimindeler. Kuşlar her yıl aynı kolonilere geri döner. Koloninin coğrafyasına ve türüne bağlı olarak kayalar arasına yuva yaparlar.
Dişi, tek bir beyaz veya lila renkli yumurta bırakır. Her iki ebeveyn de yumurtayı kuluçkaya yatırır. Yavrular ebeveynlerinin renkli gagalarından ve tüy çizgilerinden yoksundur. Yavrular bir gece dışarı çıkarak denize girerler. Üremeye hazır olana dek denizden bir daha ayrılmazlar. Deniz papağanının ortalama ömrü yaklaşık 20 yıldır.
Boynuzlu ve kulaklı türler IUCN Kırmızı Listesi'nde "en az endişe verici" olarak sınıflandırılıyor. Bunun yanında Atlantik türü "savunmasız" olarak listeleniyor çünkü popülasyonlar türlerin Avrupa sınırlarında hızla düşmektedir. Araştırmacılar düşüşün aşırı balık avlanması ve kirlilik nedeniyle oluşan gıda kıtlığı gibi birçok faktörden kaynaklandığını düşünüyor. Hayvanların ana avcısı martılardır. Ayrıca kartallar, şahinler, tilkiler ve (gittikçe artan şekilde) evcil kediler tarafından da avlanıyorlar. Atlantik türü, Faroe Adaları ve İzlanda'da yumurtaları, yiyecekleri ve tüyleri için yakalanıyor.
Yazımız burada son buldu. Daha fazla içerik için bu bağlantıyı takip edebilirsiniz: https://evrenatlasi.com/k/yeryuzu-tabiat/