UFO'lar son zamanlarda biraz rönesans yaşadı ve alüminyum folyodan yapılmış teneke başlıkların ötesine geçerek ciddi hükümet araştırmaları alanına girdi. Şimdi bir çalışma yaklaşık 100.000 gözlemin coğrafyasını analiz etti ve nasıl kümelendiklerine dair birkaç ipucu buldu.
Her ne kadar insanlar binlerce yıldır gökyüzünde garip şeyler görüyor olsalar da, modern UFO çılgınlığı gerçekten 20. yüzyılın ortalarında başladı. Muhtemelen, pilot Kenneth Arnold 1947'de uçan daire teriminin doğmasına neden olan "daire benzeri uçakları" gördüğünü iddia ederek her şeyi başlattı. Sadece birkaç hafta sonra, kötü şöhretli Roswell olayı meydana geldi ve popüler kültür bir daha asla toparlanamadı.
On yıllar boyunca UFO konusu, meraklı insanların kırmızı sicim kaplı panolarında kaldı, ancak son on yılda halkın — ve daha da önemlisi ABD hükümetinin — onları ciddiye almaya başladığı görülüyor. 2017 yılında New York Times, ABD Donanması'na ait savaş uçakları tarafından çekilen ve gökyüzünde bilinen uçakların üstesinden gelemeyeceği şekilde vınlayan garip cisimleri gösteren üç video yayınladı.
Pentagon daha sonra bunların gerçekliğini doğruladı ve Ulusal İstihbarat Direktörü Ofisi (ODNI) konuyla ilgili resmi bir rapor hazırladı. "UFO" teriminin getirdiği yükten uzaklaşan hükümet, bu gizemi "Tanımlanamayan Anormal Fenomenler" ya da UAP'ler olarak yeniden adlandırdı. Bu A harfi aslında "Hava" anlamına geliyordu, ta ki bu şeylerin bir kısmının okyanuslara da musallat olduğu ortaya çıkana kadar. 2022 yılında Kongre bu rapora dayanarak oturumlar düzenlerken, NASA da gizemi araştırmak için bir program oluşturdu.
Yine de UAP'ler/UFO'lar hakkında çok fazla akademik araştırma yapılmadı. Bu nedenle, Utah Üniversitesi'nden bilim insanları, nerede kümelendiklerini ve çevresel bağlamlarını anlamak için 2001-2020 yılları arasında ABD'de rapor edilen yaklaşık 98.000 gözlemin coğrafyasını araştırdı.
Birincisi için, her eyalette 10.000 kişi başına düşen görülme sayısını hesaplayarak, Amerika Birleşik Devletleri anakarasındaki yüksek ve düşük rapor sayılarının bir ısı haritasını oluşturdular. Ülkenin batıdaki üçte birlik kısmının şaşırtıcı derecede sıcak, güneydoğunun ise kayda değer bir soğuk nokta olduğunu buldular.
Çevresel bağlam için ekip her konum için iki ana koşula odaklandı: Işık kirliliği, bulut örtüsü ve ağaç gölgelik örtüsünü içeren gökyüzü görüş potansiyeli; ve gökyüzündeki fiziksel nesneleri görme potansiyeli, yani bölgelerin havaalanlarına ve askeri üslere ne kadar yakın olduğu.
Belki de şaşırtıcı olmayan bir şekilde, insanların gökyüzünü daha net görebildikleri ve çok sayıda uçağın bulunduğu yerlere yakın olan yerlerde UAP'leri görme olasılıkları daha yüksekti. Geniş açık alanları ve karanlık gökyüzünün yanı sıra sahip olduğu tesislerle ülkenin batı kesimi, böyle bir sıcak nokta olmasıyla uyumlu görünüyordu.
Araştırmanın başyazarı Richard Medina, "Batı'nın UAP ile tarihsel bir ilişkisi var — Nevada'da 51. Bölge, New Mexico'da Roswell ve burada Utah'ta Uinta Havzası'nda Skinwalker Çiftliği ve ABD Ordusu Dugway Deneme Alanı'nda askeri faaliyetler var" dedi. "Ayrıca, yıl boyunca kamu arazilerinde rekreasyon yapan güçlü bir açık hava topluluğu var. İnsanlar dışarıda ve gökyüzüne bakıyorlar."
Ekip, nesne potansiyeli arasındaki korelasyonun, insanların gökyüzünde genellikle gerçek nesneler gördüklerini, sadece ne olduklarını anlamadıklarını gösterdiğini söylüyor. Olası açıklamalar sıradan eski uçaklar, insansız hava araçları, askeri uçaklar, balonlar, uydular, uzay aracı fırlatmaları ve hatta eVTOL'ler gibi alışılmadık araçlar olabilir. Elbette uzaylılar listenin oldukça alt sıralarında yer alıyor.
Araştırmacılar bundan sonra raporların belirli olaylara göre zamanlanıp zamanlanmadığını araştırmayı planladıklarını söylüyorlar. Bu raporları gerçek bilimsel süreçlerle incelemek, verileri sıralamaya ve insanların gerçekten ne gördüklerini belirlemeye yardımcı olabilir ve kolayca açıklanamayan çok az sayıdaki raporu daraltabilir.
