Çoğu insansı robot bir şeyleri elleriyle kaldırır – ama biz insanlar bunu böyle yapmayız, özellikle de büyük bir şey taşıyorsak. Göğsümüzü, kalçalarımızı ve kollarımızı da kullanırız – ve Toyota'nın yeni yumuşak robotunun arkasındaki fikir de budur.
Punyo, gövde üstü bir insansı araştırma platformu olarak adlandırılıyor. Her şeyden önce, sevimli ve cana yakın görünen yüzü ve Disney'in Big Hero 6 filmindeki Baymax robotunu anımsatan sevimli, husky görünümü ile sevimli bir Japon. Sarılma faktörüne ek olarak, büyük, rahat görünümlü bir kazak giyiyor gibi görünüyor.
Ve gerçekten de bu "süveter" son derece sarılma odaklı. Punyo'nun sert metal iskeleti üzerinde yumuşacık, uyumlu bir katman sağlayan kavrayıcı malzemeler kullanılarak yapılmış ve kumaş, ister bir kişi ister taşıdığı bir eşya olsun, tam olarak neye sarıldığını hissetmesini sağlayan dokunsal sensörlerle yüklü.
Yol haritasında kullanışlı ellerin de olması muhtemel, ancak Punyo şu anda bir çift insansı olmayan el taşıyor. Toyota bunlara pençe diyor ama kavramaya yarayan bir tırnak bile yok. Bunlar şekil değiştirebilen, şişme yastıklarla sonlandırılmış ve iç kısımlarında kameralarla izlenen noktasal desenler var, böylece bir şeye dokunduklarında ve desen şekil değiştirdiğinde robot bir şeye dokunduğunu görebiliyor ve anlayabiliyor.
Kollar, omuzdan bileğe kadar uzanan ve robotun ne yaptığına bağlı olarak optimum sertlik için ayrı ayrı basınç ayarlaması yapılabilen 13 hava dolu kesenin oluşturduğu diziler sayesinde ek yumuşaklığa sahiptir.
Toyota Araştırma Grubu robot uzmanları, teleoperasyon yoluyla Punyo'yu bir dizi farklı büyük nesnenin üstesinden gelmesi için eğitiyor. Bu bazen öne doğru eğilmek, nesneleri göğsüne doğru kucaklamak ve kaldırmak için geriye doğru eğilmek şeklinde oluyor. Diğer zamanlarda ise bir su bidonunu omuzuna alıp yukarıdan sabit tutmak gibi daha ilginç taşıma teknikleri kullanılıyor.
Robotun kollarında gerçekten bir şeyler yığma yeteneği de var ve eşyaları hareket ettirmesini izlediğimizde, büyük eşyaları kesinlikle diğer robotlardan daha doğal bir şekilde idare ettiğini görüyoruz.
Eylül ayında Toyota, robot öğrenimi konusunda kayda değer bir ilerleme gösterdi; robotlara düzinelerce farklı mutfak görevinin nasıl yapılacağına dair birkaç örnek verildi — ekmeğe bir şeyler sürmek, patates soymak, pizza hamuru açmak ve bir spatula ile krep çevirmek dahil — ve ardından, bir difüzyon politikası öğrenme sistemi aracılığıyla, robotlar birkaç saat boyunca simülasyondaki görevleri yerine getirdi ve daha sonra gördüklerini esnek ve otonom bir şekilde tekrarlayabildiler.
Punyo da aynı türden bir yapay zeka öğrenme süreci kullanıyor ve ekibin örnek hareketleri ne kadar yakından takip edeceği ya da hız, verimlilik veya işi doğru yapmanın kritikliği gibi konulara ne kadar öncelik vereceği gibi değişkenleri de belirleyebildiğini ekliyor.
Bu kesinlikle diğer insansılardan gördüğümüzden farklı bir yaklaşım ve bu tür bir kucaklayıcı kaldırma her durumda uygun olmayacak olsa da, bazı durumlarda çok uygun olacaktır. Özellikle de bu makineler evlerimize girip bebeklerimizi kucağına aldığında…
