Osmanlı İmparatorluğu, 1299'dan 1923'e kadar Türkiye ve doğu Akdeniz dünyasının büyük bir kısmı üzerinde hüküm sürdü. Osmanlı İmparatorluğu'nun yöneticileri veya sultanlarının soyu, Türkmen olarak da bilinen Orta Asya Oğuz Türklerine uzanıyordu.
Osmanlı'daki cariye anneler
Bununla birlikte, sultanların annelerinin çoğu kraliyet hareminden cariyelerdi – cariyelerin çoğu Türk olmayan ve genellikle imparatorluğun Müslüman olmayan bölgelerinden geliyordu. Yeniçeri ordularındaki çocuklar gibi, Osmanlı İmparatorluğu'ndaki cariyelerin çoğu teknik olarak köle sınıfının üyesiydi. Kur'an, diğer Müslümanların köleleştirilmesini yasaklar, bu yüzden cariyeler Yunanistan veya Kafkasya'daki Hıristiyan veya Yahudi ailelerden geliyordu veya daha uzaktaki savaş esirleriydi. Harem'in bazı üyeleriyse, diplomatik müzakerelerin bir parçası olarak sultanla evlenmek durumunda kalan Hıristiyan uluslardaki soylu kadınlar olan resmi eşlerdi.
Annelerin çoğu köle olsa da, oğullarından biri padişah olduğunda inanılmaz bir siyasi güce sahip olabiliyordu. Valide Sultan ya da Rahibe sultan olarak adlandırılan bu cariyeler, genç ya da yetersiz oğlu adına fiili hükümdar olarak görev yapabilirdi.
Osmanlı imparatorluğu soy ağacı
Osmanlı hanedan soyağacı, her iki ebeveyni de Türk olan I. Osman (1299 – 1326) ile başlar. Bir sonraki sultan da benzer şekilde %100 Türk idi, ancak üçüncü sultan I. Murad ile başlayarak, padişahların anneleri (veya valide sultan) Orta Asya kökenli değildiler. I. Murad (1362 – 1389) %50 Türk'dü. I. Bayezid'in annesi Yunandı (gerçek ismi Marya), bu yüzden %25 Türk'dü.
Beşinci padişahın annesi Oğuz soyundandı. Dolayısıyla %62.5 Türk idi. Bu adete devam eden Kanuni Sultan Süleyman, yani onuncu padişahın yaklaşık %24'ünde Türk kanı vardı.
Hesaplamalara göre, Osmanlı İmparatorluğu'nun 36. ve son padişahı VI. Mehmed yani Sultan Vahdettin'de (1918 – 1922) Oğuz kanı o kadar seyreltilmiş ki, sadece %0.195'i Türk idi. Yunanistan, Polonya, Venedik, Rusya, Fransa ve ötesinden gelen bu annelerin tümü, padişahların Orta Asya bozkırlarındaki genetik köklerini gerçekten yok etmişti.
Osmanlı padişahları ve annelerinin etnik kökenleri
- I. Osman, Türk
- Orhan, Türk
- I. Murad, Yunan
- I. Bayezid, Yunan
- I. Mehmed, Türk
- II. Murad, Türk
- II. Mehmed, Türk
- II. Bayezid, Türk
- I. Selim, Yunan
- I. Süleyman, Yunan
- II. Selim, Leh
- III. Murad, İtalyan (Venedik)
- III. Mehmed, İtalyan (Venedik)
- I. Ahmed, Yunan
- I. Mustafa, Abhaz
- II. Osman, Yunan veya Sırp (?)
- IV. Murad, Yunan
- İbrahim, Yunan
- IV. Mehmed, Ukrayna
- II. Süleyman, Sırp
- II. Ahmed, Leh
- II. Mustafa, Yunan
- III. Ahmed, Yunan
- I. Mahmud, Yunan
- III. Osman, Sırp
- III. Mustafa, Fransız
- I. Abdülhamid, Macar
- III. Selim, Gürcü
- IV. Mustafa, Bulgar
- II. Mahmud, Gürcü
- I. Abdülmecid, Gürcü veya Rus (?)
- I. Abdülaziz, Rumen
- V. Murad, Gürcü
- II. Abdülhamid, Ermeni veya Rus (?)
- V. Mehmed, Arnavut
- VI. Mehmed, Gürcü
Kaynak: https://www.thoughtco.com/ottoman-sultans-were-not-very-turkish-195760