Kimyasal analizler portakalın kendine özgü lezzetinden sorumlu 26 bileşiği ortaya çıkardı. Bulgular, bitki bilimcilerin orijinali kadar iyi tada sahip, hastalıklara dayanıklı portakal melezleri yaratmalarına yardımcı olacak.
Son yıllarda, huanglongbing olarak da bilinen narenciye yeşillendirme hastalığı, dünya çapında narenciye üretimini harap etti. Florida'daki ABD Bahçe Bitkileri Araştırma Laboratuvarı'ndan Anne Plotto, portakalların (Citrus sinensis) hastalıktan özellikle etkilendiğini söylüyor.
Plotto ve meslektaşları, portakalların kendine özgü aromasını korurken narenciye yeşillenmesi hastalığına karşı toleranslı hibritler yaratmanın mümkün olup olmadığını görmek istediler.
Bu aromadan sorumlu kimyasalları belirlemek için araştırmacılar portakal, mandalina (Citrus reticulata), üç yapraklı portakal (Citrus trifoliata) ve bunların melezleri de dahil olmak üzere bir dizi turunçgilden 179 meyve suyu örneğini analiz etti. Eğitimli narenciye test uzmanları da her numuneyi denedi ve tadının ne kadar portakal suyuna benzediğini değerlendirdi.
En güçlü portakal aromasına sahip meyve sularının hepsinin 26 spesifik bileşik içerdiğini buldular. Bu bileşiklerden yedisi, portakal ve mandalinanın tadını ayırt etmenin anahtarı gibi görünen ester adı verilen bir kimyasal türüdür.
Plotto ve ekibi daha sonra meyvelerin genetik analizini yaptı ve C. sinensis alkol asiltransferaz 1 olarak adlandırdıkları yedi esterin sentezinden sorumlu bir gen buldu.
Florida Üniversitesi'nden ekip üyesi Zhen Fan, "Bu gen, çok fazla ester üreten çeşitlerde çok daha fazla ifade ediliyor" diyor.
Plotto, araştırmanın sonuçta zengin portakal aromasına sahip, hastalıklara dayanıklı hibritler elde edilmesine yardımcı olabileceğini söylüyor. "Bulgular, ağacın meyve vermesi için 10 ila 15 yıl beklemek yerine, narenciye hibrit fidelerini erken bir aşamada istenen portakal aroması açısından taramak için kullanılabilir" diyor.
