Yaklaşık 58 milyon yıl önce Kolombiya nehirlerinde yüzen dev bir yılan vardı. Ne yazık ki Titanoboa cerrejonensis artık o bölgelerde bulunmuyor. Araştırmacılar bu sürüngenin soyunun tükenmesine neyin sebep olduğunu henüz belirleyebilmiş değil. Muhtemelen daha büyük, daha güçlü etobur hayvanların gelişi bu türü yok etti ya da belki de iklim değişikliğinin yok olmasında bir rolü vardı.
İlgili: Titanoboa: Tarih öncesi doğanın en büyük yılanı
Öğrendiklerimize dayanarak, Titanoboa'nın tartışmasız bir şekilde devasa olduğunu söyleyebiliriz. Titanoboa fosilleri arasında kaburgalar, omurgalar ve kafatası parçaları bulunmaktadır, ancak henüz tam bir iskelet keşfedilmemiştir.
Bu fosiller, soyu tükenmiş hayvanın görünümünü canlandırmada dikkate değer bir iş çıkarmaktadır. Fosil kanıtlarına bakılırsa, Titanoboa muhtemelen 12,8 metreden daha uzun ve 1,13 tondan daha ağırdı.
Eğer bu doğruysa, şimdiye kadar kaydedilmiş en büyük yılan olacaktır.
Ancak, son 58 milyon yılda çok şeyin değiştiğini söylemeye gerek yok. Dünya üzerinde bizimle birlikte yaşayan 3.000'den fazla yılan türü var. Bazıları ölü taklidi yapıyor; diğerleri uçan yarasaları yakalayabiliyor; ve hatta birkaç tanesi ağaçlardan toprağa zarif paraşütçüler gibi süzülebiliyor.
Ancak Titanoboa sonrası günümüz dünyasının ağır sıklet şampiyonu, yaşayan en iri yılanı, yine bir Güney Amerika nehir devidir. Eunectes murinus, yani dünyanın en büyük yılanı yeşil anakonda'dan söz ediyoruz.
Boa ve piton türleri arasındaki fark nedir?
Eunectes murinus türü günümüzde yaşayan tek anakonda değildir. Sarı anakonda, koyu benekli anakonda ve Bolivya anakondası var olduğu bilinen diğer üç türdür. Bu dört yılanın hepsi tropikal Güney Amerika'ya özgüdür ve burada nemli bataklıklarda ve kıvrımlı nehirlerde yarı sucul bir yaşama uyum sağlamışlardır.
Boidae yılan ailesine mensup olmaları nedeniyle anakondalar bazen boa olarak da adlandırılır. Çok sayıda boa, avlarını öldürmek için boğma yöntemini kullanmalarıyla tanınır. Aslında bu özellik bize bir başka ünlü sürüngen grubunu, pitonları hatırlatıyor.
Avustralya'nın Macquarie Üniversitesi'nde bilim insanı olan Richard Shine, bir röportajında her ikisi de küçük ve büyük yılanları barındıran bu türlerin ayrı ayrı evrimleştiğini belirtmiştir. İlginçtir ki, tüm pitonlar yumurtlamasına rağmen, boaların büyük çoğunluğu canlı yavrular doğurur.
Ayrıca coğrafi konumu nedeniyle de benzersizdir. Boalar çoğunlukla Batı Yarımküre'de bulunurken, pitonlar daha çok Eski Dünya ile ilişkilendirilir. Renkli bir yırtıcı olan ağlı piton (Malayopython reticulatus), bu bölgedeki en uzun yılandır.
Ağlı Piton (Reticulated python) gerçekten büyük bir yılan
Retiküle pitonlar ya da "ağsı pitonlar" güney ve güneydoğu Asya'ya özgüdür ve domuzları, geyikleri ve hatta insanları tüketecek kadar büyüyebilirler.
Aslında ağlı piton, çeşitli rekor kayıtlarında yeşil anakondanın aksine "dünyanın en büyük yılanı" unvanını almıştır.
Ancak Jesus Rivas aksini iddia ediyor. New Mexico Highlands Üniversitesi'nde biyoloji profesörü ve herpetolog olan Rivas, otuz yılı aşkın bir süredir yeşil anakondaları doğal ortamlarında araştırıyor.
Rivas yakaladığı en büyük yeşil anakondayı anlattığı yorumunda, anakondanın 100 kilonun biraz üzerinde olduğunu belirterek, " 227 kilogram olduğu yönündeki tahminleri yanlış bulmak için hiçbir nedenim yok" demektedir.
Şimdi işin can alıcı noktası geliyor. Karşılaştırmalı olarak, anakondalar ağsı pitonlardan hem daha büyük hem de daha güçlüdür. Bilim insanlarına göre Güney Amerika yılanları en büyük pitonlardan bile çok daha büyük ve ağır olabilir.
Öte yandan, ağsı pitonlar toplam uzunluk açısından küçük bir avantaja sahip olabilir. Çünkü diğer yılanlara kıyasla ağsılar daha uzun süre büyümesini sürdürüyor.
Yılan ölçüsü nedir?
Erkekler ne ağsı pitonda ne de anakonda dişiler kadar uzun olmaz, bu nedenle dünyanın en büyük yılanı (nerede olursa olsun) kesinlikle bir dişidir. Uzunluk açısından, Asya'daki ağsı bir piton olacaktır, ancak bu yılan Güney Amerika'daki herhangi bir güzel dişi senora tarafından büyük ölçüde gölgede bırakılacaktır.
Boyut tartışması zor bir konudur. Örneğin "En büyük kara memelisi hangisidir?" sorusunu ele alalım. Bu soruya hiç şüphesiz Afrika savan fili diye cevap verirsiniz.
Kimse zürafaların daha uzun olduğu gerçeğinden şikayet etmez. Çünkü büyüklükten bahsederken belirleyici unsur cüssedir. Bu yüzden sık sık anakondaların en büyük yılanlar olduğunu düşünürüz. Bu durumda, yılanların ne kadar büyüyebileceklerini merak etmişsinizdir.
Bu konuda kesin ölçüler vermek zor. Yeşil anakondalar ve ağlı pitonlar olağanüstü güçlü varlıklardır. Bununla da kalmıyor, yılanların dokunulmaya karşı tepkileri her zaman iyi olmuyor. Dolayısıyla, bir yılanı elinizle uzatıp çok uzun bir cetvele dayamak isteyen herkesin işi zor.
Jesús A. Rivas'ın "Anaconda: The Secret Life of the World's Largest Snake (Anaconda: Dünyanın En Büyük Yılanının Gizli Yaşamı)" adlı kitabını okuduktan sonra daha büyüleyici ayrıntılara ulaşabilirsiniz.
Bir bölümde bir meslektaşının 5,5 metrelik yılan ölçümünü anlatıyor. Bilim insanı bu bulguya ulaşmak için boğuşan sürüngenin sırtında tuttuğu ipliğin uzunluğunu ölçmüş.
Daha sonra Rivas, aynı anakondayı ölçmek için aynı yöntemi kullandı ve sadece 4,3 metre uzunluğunda olduğunu keşfetti. Yılan, sadece vücudunu döndürerek tamamen farklı iki ölçüm sağlamayı başarmıştı.
En büyük yeşil anakonda kaç metre?
Rivas'ın şimdiye kadar ölçtüğü en uzun yeşil anakonda 5,5 metre uzunluğundaydı. Her ne kadar 8 metre ya da daha uzun boylara ulaşabildiklerinden şüphe duyulmasa da, bu durum uzmanlar tarafından genellikle kabul görmemektedir.
Richard Shine ise Sumatra'da çalışmalar yaparken "yaklaşık 7 metre uzunluğunda eşsiz bir dişiyle karşılaştığını" iddia ederek ağlı pitonlara işaret etmektedir.
Borneo'dan bir başka dev retik, 6,95 metre uzunluğunda ölçülmüştür. 2005 yılında "The Raffles Bulletin of Zoology" yılan hakkında bir makale yayınlamıştır.
Şaşırtıcı bir şekilde, bu yılan bir keresinde bir ayıyı yutmuştu.
Vahşi doğada yaklaşık 23 kilogram ağırlığında ve telsiz tasması takılı bir güneş ayısı yılanın dikkatini çekti. Tasması ve her şeyiyle ağlı piton onu yedi. Bir araştırma ekibi nihayetinde pitonun yerini tespit etti ve incelemeye aldı.
