Opioidler, bel ve boyun ağrısı olan kişiler için en çok reçete edilen ağrı kesicilerden biridir. Avustralya'da aile hekimlerine başvuran bel ve boyun ağrılı kişilerin yaklaşık yüzde 40'ına ve hastanelerin acil servislerine başvuran bel ağrılı kişilerin yüzde 70'ine oksikodon gibi opioidler reçete edilmektedir.
Temmuz ayında Lancet tıp dergisinde yayınlanan yeni çalışma, opioidlerin "akut" bel veya boyun ağrılarını (12 haftaya kadar süren) dindirmediğini ve daha kötü ağrılara yol açabileceğini ortaya koymuştur.
Bel ve boyun ağrıları için opioid reçete edilmesi, bulantı, kabızlık ve baş dönmesi gibi yaygın yan etkilerden yanlış kullanım, bağımlılık, zehirlenme ve ölüme kadar değişen zararlara da neden olabilir.
Bulgular, opioidlerin akut bel ağrısı veya boyun ağrısı için önerilmemesi gerektiğini göstermektedir. Opioidlerle ilişkili zararları azaltmak için Avustralya'da ve tüm dünyada bel ve boyun ağrılarında reçete yazımında acilen bir değişikliğe ihtiyaç duyulmaktadır.
Opioidlerin Plasebo ile Karşılaştırılması
Çalışmada, akut bel ağrısı ve boyun ağrısı olan 347 kişi rastgele bir opioid (oksikodon artı nalokson) veya plasebo (aynı görünen ancak aktif bileşen içermeyen bir tablet) almak üzere ayrılmıştır.
Oksikodon, ağızdan verilebilen bir opioid ağrı kesici ilaçtır. Opioid-blokör bir ilaç olan nalokson, kabızlığın şiddetini azaltırken oksikodonun ağrı kesici etkilerini bozmamaktadır.
Katılımcılar en fazla altı hafta boyunca opioid veya plasebo aldılar.
Her iki gruptaki kişiler de tedavi eden doktorlarından bilgi ve tavsiye almıştır. Bu, örneğin, normal aktivitelerine dönme ve yatak istirahatinden kaçınma konusunda tavsiyeler olabilir.
Sonuçlar bir yıllık bir süre boyunca değerlendirilmiştir.
Sonuçlar
Altı haftalık tedaviden sonra, opioid almak plaseboya kıyasla daha iyi ağrı kesici etkisi göstermemiştir.
Fiziksel işlev, yaşam kalitesi, iyileşme süresi veya işe devamsızlık gibi diğer sonuçlarda da fayda sağlanmadı.
Opioidlerle tedavi edilen grupta, plasebo grubuna kıyasla daha fazla kişi bulantı, kabızlık ve baş dönmesi yaşamıştır.
Bir yıllık sonuçlar, kısa süreli kullanımda bile opioidlerin potansiyel uzun vadeli zararlarını vurgulamaktadır. Plasebo grubuyla karşılaştırıldığında, opioid grubundaki kişiler biraz daha kötü ağrı yaşamış ve daha yüksek opioid kullanımı riski (düşünme, ruh hali veya davranışlarıyla ilgili sorunlar veya opioidleri ilaçların reçete edildiğinden farklı şekilde kullanma) bildirmişlerdir.
Opioid grubunda bir yıl içinde daha fazla kişi ağrı bildirmiştir: Plasebo grubundaki 50 kişiye kıyasla 66 kişi.
Bu Opioid Reçetelemesi İçin Ne Anlama Geliyor?
Son yıllarda, uluslararası bel ağrısı kılavuzları, tedavinin sınırlı faydalarına dair kanıtlar ve ilaçla ilişkili zarar endişesi nedeniyle tedavinin odağını ilaçtan ilaç dışı tedaviye kaydırmıştır.
Akut bel ağrısı için kılavuzlar, hasta eğitimi ve tavsiyesini ve gerekirse ibuprofen gibi anti-enflamatuar ağrı kesici ilaçları önermektedir. Opioidler yalnızca diğer tedaviler işe yaramadığında veya uygun olmadığında önerilmektedir.
Boyun ağrısına yönelik kılavuzlar da benzer şekilde opioid kullanımını caydırmaktadır.
Son araştırmalar, akut bel ağrısı ve boyun ağrısı olan kişilerde opioidlerin faydalarının olası zararlarından daha ağır basmadığını açıkça göstermektedir.
Bu koşullar için opioid kullanımını seçilmiş durumlarda tavsiye etmek yerine, opioidler herhangi bir nitelendirme yapılmaksızın tavsiye edilmemelidir.
Değişim Mümkün
Opioid kullanımı gibi karmaşık sorunlar akıllı çözümler gerektirir ve yakın zamanda yapılan bir başka çalışma opioid reçetelemenin başarılı bir şekilde azaltılabileceğine dair ikna edici veriler sunmaktadır.
Çalışmaya dört hastanenin acil servisleri, 269 klinisyen ve bel ağrısı olan 4.625 hasta katılmıştır. Müdahale aşağıdakilerden oluşuyordu:
- Bel ağrısının kanıta dayalı yönetimi hakkında klinisyen eğitimi
- Opioidlerin yararlarını ve zararlarını vurgulamak için posterler ve el broşürleri kullanarak hasta eğitimi
- Alternatif ağrı yönetimi tedavileri olarak ısı paketleri ve anti-enflamatuar ağrı kesici ilaçlar sağlamak
- Opioid reçeteleme oranlarıyla ilgili bilgiler konusunda klinisyenlere denetimler ve geri bildirimler.
Bu müdahale bel ağrısı başvurularında opioid reçeteleme oranını yüzde 63'ten yüzde 51'e düşürmüştür. Bu azalma 30 ay boyunca devam etmiştir.
Bu başarılı yaklaşımın anahtarı, klinisyenlerle birlikte çalışarak kendi ortamlarında uygulanabilir opioid içermeyen uygun ağrı yönetimi tedavileri geliştirmiş olmamızdır.
Opioid kullanımının azaltılmasında istenmeyen sonuçlara yol açmamak için genellikle nüanslı bir yaklaşım gereklidir.
Bel ağrısı veya boyun ağrısı olan kişiler, özellikle uzun bir süre boyunca yüksek dozlarda opioid kullanıyorlarsa, ilaçlar aniden kesildiğinde istenmeyen etkilerden kaçınmak için bu ilaçları bırakmadan önce doktorlarından veya eczacılarından tavsiye almaları önemlidir.
Araştırmalar opioidlerin akut bel ve boyun ağrılarının tedavisinde sınırlı bir rolü olduğuna dair ikna edici kanıtlar sunmaktadır. Asıl zorluk, bu yeni bilgileri klinisyenlere ve halka ulaştırmak ve bu kanıtları uygulamaya koymaktır.
