Sumatra'da ilk kez vahşi bir erkek orangutan, yüzündeki bir yarayı ustaca bir yöntemle tedavi ederken görüntülendi. Teknik işe yaradı ve bu çarpıcı ve nesli tükenmekte olan büyük maymun türünün zekâsına daha da fazla itibar kazandırdı.
Endonezya'nın kuzeyindeki Sumatra ulusal parkında bir araştırma ekibi, yüzünde yaklaşık üç günlük bir yara olan vahşi bir erkek orangutan gözlemledi. Bu elbette olağandışı bir durum değil. Ancak bundan sonra olanlar kesinlikle olağandışıydı. Ekip, araştırmacılar tarafından büyük maymuna verilen isim olan Rakus'un Akar Kuning veya Fibraurea tinctoria olarak bilinen bir sarmaşığın yapraklarını çiğnediğini ve ardından elde edilen suyu doğrudan yaranın üzerine sürdüğünü gördü. Daha sonra tedavi edilen yarayı yapraklardan yapılan bir macunla kapladı.
Liana yaprakları insanlar tarafından yüzyıllardır bitkisel ilaç olarak kullanılıyor ve bilimsel çalışmalar bitkinin anti-fungal, anti-viral, antibakteriyel ve antioksidan özellikler içerdiğini ortaya koydu.
Beş gün sonra ekip Rakus'un yarasının tamamen kapandığını ve herhangi bir enfeksiyon belirtisi olmadığını gözlemledi. Rakus kümesi sadece yaralı bölgeye tekrar tekrar uyguladığı için ekip, hayvanın kendi kendini tedavi ettiğini söylemenin güvenli olduğunu düşünüyor. Dolayısıyla bu, yabani bir hayvanın tıbbi nitelikleri bilinen bir bitkiyi kullanarak şüpheli yara tedavisi yaptığına dair bildirilen ilk vakadır.
Bu gözlemsel bir ilk olsa da, araştırmacılar hayvanların kendi kendilerini iyileştirmek için adımlar attıklarını gördükleri tek zaman değil. Araştırmacılar maymun ve şempanzelerin de çeşitli şifalı bitkileri tükettiklerini gözlemlemişlerdir ki bunu tedavi edici faydaları için yapıyor olabilirler. Aslında, bir çalışmada bir grup şempanzenin solucan enfeksiyonunu tedavi etmek için Vernonia amygdalina bitkisinin acı özünü çiğnediği görüldü.
Ayrıca Borneo'da yaralı bir dişi orangutanın, muhtemelen bitkinin antibakteriyel ve antiviral özelliklerinden yararlanmak için zencefil yaprakları ve saplarını yediği görülmüştür. Borneo'nun Orta Kalimantan bölgesinde ise bir grup orangutanın Dracaena cantleyi bitkisinin yapraklarını çiğneyerek bir köpük elde ettikleri ve daha sonra kol ve bacaklarına sürdükleri görülmüştür. Bu bitkinin bir anti-enflamatuar olduğu belgelenmiştir ve geleneksel şifacılar tarafından kas ağrılarını ve eklem veya kemik ağrılarını azaltmak için kullanılmıştır.
Ancak insan olmayan bir hayvanın açık bir yarayı bitki ilacıyla doğrudan tedavi ettiğini görmek açısından Rakus'un davranışı bir ilke işaret ediyor.
Nature dergisinde yayınlanan çalışmayı belgeleyen bir makalede araştırmacılar, "Bu muhtemelen yenilikçi davranış, vahşi bir hayvan tarafından biyolojik olarak aktif maddeler içerdiği bilinen bir bitki türüyle aktif yara tedavisinin sistematik olarak belgelenmiş ilk vakasını sunuyor ve insan yara bakımının kökenlerine dair yeni bilgiler sağlıyor" diyor.