Henüz 23 yaşındayken kral olan Makedonyalı II. Filip, M.Ö. 359'da ülkesine yönelik yabancı bir tehlikeyle baş başa kaldı. Sonuç olarak, İliryalı istilacılar krallığının kuzeyine kadar ilerledi ve askerleri bu istilacıları durduramadı.
II. Filip, Zeus'un oğlu Herkül'ün soyundan geldiğini ileri sürerek savaşın kaderini değiştirebileceğine inanıyordu. Thebai esaretindeyken, efsanevi generaller Epaminondas ve Pelopidas gibi isimlerden askeri organizasyon ve strateji hakkında bilgi aldı. Bu bilgileri ordusunu yeniden yapılandırmak için kullandı. II. Filip, hükümdarlığı sırasında birliklerini güçlendirmeye öncelik vermiştir. Kontrolü ilk ele aldığında birliklerine standardize edilmiş silahlar tedarik etti. Daha küçük, daha hafif kalkanları daha uzun, daha dişli bir mızrakla eşleştirildi. Yaptığı ikinci şey, piyadelerine falanks düzenini öğretmek oldu. Üçüncü olarak, ordusunu büyük ölçüde genişleterek on bin ya da daha fazla güce ulaştırdı.
II Filip'in devrimleri sayesinde istilacılar Makedonya'dan kovulmuş olsa da, ülkesini ve askerlerini sofistike bir yapıya kavuşturmaya daha henüz başlamıştı. II.Filip'in bir kini vardı. Güneyinde, sözde modern Yunanlılar onu ve halkını barbar ve geri kalmış olarak görüyorlardı. Yükselişine inanan II. Filip, dev ordusunu güneye gönderdi ve düşmanın üzerine yürüdü.
II. Filip'in askeri reformları
II. Filip ile tam zamanlı orduya geçiş başladı
Sonraki on yıllar boyunca II. Filip ordusunda daha da fazla iyileştirme yaptı. İlk başlarda, çiftçiler ya da tüccarlar gibi sıradan vatandaşları yarı zamanlı Yunan hoplit savaşçılarına dönüştürmek komutanlara bağlıydı. Filip döneminde savaşmak, yeterli maaşı olan ve yıl boyunca süren bir kariyer haline gelmiştir. Aileler bu parayı kölelere yatırım yaparak ya da topraklarını genişleterek savaşta olan eşlerinin eksikliğini telafi etmek için kullandılar. Makedonya'nın savunmasının büyük kısmını artık savaş zamanlarında askere alınan çiftçiler sağlamıyordu. Böylece artık ordularda eğitimli askerler kullanılmaya başlandı.
Filip etkinliğini artırmak için falanksın unsurlarını daha da değiştirdi. Her falanks kendi komutanı tarafından yönetildiğinden, savaş sırasında koordinasyon ve iletişim çok daha gelişmişti. Piyade birlikleri tarafından kullanılan dorus mızrakları, sarissa adı verilen 4-5 metre ya da daha uzun olan kargılara dönüştürüldü. Sonuç olarak, falanksın menzili ve etkinliği büyük ölçüde geliştirildi. Kendileriyle düşmanlarının çarpışan kılıçları arasında daha fazla mesafe olması koruyucu teçhizat ihtiyacını azaltıyordu. Falanks hızlı saldıran bir savaş birimine dönüşmüştü.
Piyadelere ordu tarafından giysi, silah ve miğferlerin yanı sıra minyatür bir çift ağızlı kılıç olan xipho verildi. Nihayetinde ordu nüfusu yaklaşık 18.000 erkeğe ulaşarak önceki Yunan poleis'lerinden (şehir devleti) önemli bir farkla daha büyük hale geldi. Yunanca " ayak dostları " anlamına gelen Pezhetairoi kelimesi, yeni kurulan bu profesyonel birlikleri tanımlamak için kullanılıyordu.
Soylu savaşçı sınıf
Philip döneminde, Makedon toplumunun aristokrasisi, daha önce silahlı kuvvetlerdeki generaller tarafından doldurulan Hetairoi'nin yerine yeni bir işlev üstlendi. "Yoldaşlar" olarak da bilinen Hetairoi, aristokrasinin varislerinden oluşan seçkin bir ağır süvari birliğiydi. Atlılar tarafından kullanılan sarissa, at üzerinde daha etkili bir şekilde kullanılabilmesi için kısaltılmıştı. Yunan yarımadasında türünün tek örneği olan bu atlılar Pers atlılarına karşı koyabilmişlerdir.
Hypaspistler olarak da bilinen Kraliyet Muhafızları, II. Filip'in ordusunda yüksek eğitimli seçkin bir birlikti. Yeni oluşturulan bu yetenekli askerler krallığın dört bir yanından toplanmıştı. Büyük bir kalkan, kısa bir mızrak ve hafif bir kılıç kullanmış olabilirler, ancak bu sadece bir varsayımdır. Sayıları belki de 3.000'den fazla olan Hypaspistler, birçok strateji ve tekniklerini geliştirmek için kapsamlı eğitim ve talimlerden geçtiler. Uyum yetenekleri göz önüne alındığında, savaş alanında maksimum hareketlilik için küçük mangalar halinde organize edilmişlerdir. Philip'in oğlu Büyük İskender'in dümene geçmesiyle birlikte bir "özel kuvvetler" birimine dönüştüler.
Ordularda bağlılık ve örgütlenme
II. Filip askerlerini kazanmak için psikolojik manipülasyon ve bilhassa rüşvet dahil olmak üzere çeşitli yöntemler kullanmıştır ( Weapons and Warfare). Ordu, rütbeler arasında düzen ve disiplini geliştirmek için yeni eğitim rutinleri oluşturdu. Askerler artık II. Filip'e sadakat yemini etmek zorunda olduklarından, artık belirli bir şehir devletine ya da bölgeye sadık olmak zorunda değillerdi.
Soyluların hem sosyal hem de yönetim alanında II. Filip'e olan bağlılıkları, yeni unvanları olan Hetairoi ya da Yoldaşlar ile sembolize ediliyordu. Soyluların hükümdara olan itaati ve yüksek statüleri için ona olan bağımlılıkları her zamankinden daha belirgin hale geldi. Bu yeni unvan ve bağlantı, birbirleriyle olan duygusal yakınlıklarını güçlendirdi ama aynı zamanda krallık içindeki herhangi bir generalin gücünü de azalttı.
Başlangıçta, bölgesel taburlar kendi poleis'lerini savunma taahhütleriyle birbirlerine bağlıydı. Ancak zaman geçtikçe, yeni vatandaşlar kaderlerinin krala hizmet etmekle iç içe geçtiğini gördüler; hizmetleri karşılığında kendilerine toprak, para ve ulusal bir disiplin ve eğitim kaynağına erişim hakkı verildi. Kral olarak Filip, ülkesinin sınırlarında yaşayanlara sadakatleri karşılığında toprak vaat ederek onlara katılma şansı verdi. Örneğin, batı Makedonya'nın bir zamanlar barbar olan savaşçılarını ağır piyade birliği için askere aldı ve eğitti. Bölgesel ve ulusal aidiyetler bütünleştiğinde, birliklerin bütünlüğü ve disiplini de artıyordu History Collection).
II. Filip'in çekiç ve örs yöntemi
II. Filip, birliklerinin piyade ve süvari alanındaki güçlerinden yararlanan karmaşık savaş stratejileri düzenlemede bir ustaydı. Örneğin, birbirine kenetlenen iri kalkanları bırakıp daha hafif kalkanlar tercih ederek, piyade birliklerinin düşman kuvvetlerinden daha seri ilerlemesini sağlamıştır. Ayrıca askerlerin, sarissa'yı tuttukları yönle düşmanlarını farklı bir yöne doğru hareket ettiklerini düşündürmeleri de oldukça önemli. Burada kandırma becerisinin kullanıldığı görülüyor.
Okçu ve gözcü gibi görevlerde profesyonel paralı askerler kullanılırdı. Kuleler ve mancınıklar gibi piyade seviyesindeki kuşatma oluşumlarını denetlemek için ilk mobil Mühendisler Birliği'ni kurdu. Bu birim türü bazen savaşta topçu olarak da kullanıldı. II. Filip II, taburlarını ve özel kuvvetlerini kullanırken planlarını desteklemek için ustalıkla yeni teknikler geliştirdi.
Örs ve çekiç, II.Filip'in ünlü askeri taktiğine verilen isimdir. Makedonların falanksı, savaşta etkili bir şekilde kullanılabilecek keskin ve sağlam bir kenar olan örs görevi görüyordu. Rakip askerlere doğru hücum eder ve onları bir süre savaşmaya devam ettirirlerdi. Düşmanın piyadeleri yerlerini alır almaz, Hetairoi atlıları yaklaşan düşmanı yanlardan ya da arkadan kuşatmak için geniş bir daire çizerdi. Atlılar daha sonra falanks yönünde hücum ederek düşmana karşı figüratif anlamda bir çekiç sallar ve ordularını örsün üzerine sürerlerdi.
II. Filip'in modern ordulara bıraktığı miras
Yunan yarımadasını tek bir devlet altında birleştirmek için yürüttüğü sefer sırasında II. Filip ordusunun 10.000'den 24.000'e, süvarilerinin de 600'den 3.500'e çıktığını gördü. Bu farklı unsurların savaşta müşterek bir plan yürüten yekpare bir savaş gücüne dönüştürülmesi genellikle askeri tarihteki en devrimci gelişme olarak görülür. Tüm çağdaş ordular bu fikirlerden etkilenmeye devam etmektedir.
"Philip II of Macedonia: Greater Than Alexander" adlı kitapta II. Filip için, "Makedonya'yı, Avrupa'nın ilk ulusal bölgesel devletini hayata geçirerek parçalanmaktan, askeri işgalden ve nihai yıkımdan kurtardı" diye yazar. Hiç kuşkusuz üst düzey bir Yunan komutanıydı. Yunanistan'ı birleştirdikten sonra İskender, bir asır önceki işgallerine misilleme olarak Perslere saldırmak üzere devasa ordusunu hazırlıyordu. Tam bu sırada II. Filip öldürüldü ve ordusunu Büyük İskender'e bıraktı.
