Herkesin bildiği türden kötü adamlar ve bir de akıl almaz güçlere sahip pozisyonlarda bulunan cani psikopatlar var. Böyleleriyle daha önce de karşılaşmışsınızdır. Bunlar Adolf Hitler, Neron ve Kazıklı Voyvoda ile kıyaslayabileceğiniz insanlardır. Bunlara Benito Mussolini de dahildir. İtalya 1925'ten 1945'e kadar Mussolini'nin faşist diktatörlüğü altındaydı. II. Dünya Savaşı sırasında Hitler'in müttefiki olmasının yanı sıra, kendi başına da çok sayıda zulüm işledi.
Mussolini'nin de üyesi olduğu Ulusal Faşist Parti'nin kontrolü altındaki İtalya, sosyalistleri tutukladı, basını kısıtladı ve şüpheli anti-faşistleri yargılamadan hapse attı. Nazilerin Almanya'da yaptıklarına benzer (Hitler Gençliği) şekilde kendi küçük faşist gençlik grubunu (Opera Nazionale Balilla) kurdu. Hitler ile olan yakınlığı nedeniyle Mussolini, Yahudilerin İtalya'dan kovulması çağrısında bulundu. Bu, 1943 ve 1945 yılları arasında 8.950 İtalyan Yahudisinin Nazi toplama kamplarında ölmesine yol açtı.
Mussolini, Kara Gömlekliler adını verdiği eski askerlerden oluşan örgütlü bir grubu kullanarak yönetime hakim olmayı başardı. Kara Gömlekliler korku salmak ve insanları kontrol altında tutmak için şiddet kullandı. Ülkenin her yerini faşistleştirdi. Sinema salonlarında bile faşist propaganda yapılması gerekiyordu. Başbakanlık görevinden yasal olarak azledilememek için özel olağanüstü hal yetkileri aldı. Tabii ki bu Mihver güçleri yenilgiye uğratılmadan önceydi. Onlar yenildikçe Mussolini tüm kontrolü kaybediyordu.
Benito Mussolini'nin Ürkütücü Sonu
II. Dünya Savaşı boyunca Mussolini işlediği suçlar nedeniyle teslim edilmekten endişe duydu, ancak Alman kuvvetleri 1943'te kuzey İtalya'yı ele geçirdiğinde şansı yaver gitti. Mussolini, Müttefik kuvvetler 1945'te zafer kazanana kadar Hitler'in kukla hükümetini yönetti. Ardından Nazilerin onu esir alacağını öğrendi. Bu noktada Mussolini ülkeden kaçmaya çalışarak İsviçre sınırına doğru yöneldi. Bunu bir Alman askeri gibi davranarak bir araç konvoyuyla yaptı.
Ancak o ve metresi Claretta Petacci kısa sürede yakalandı. Bir grup Partizan askeri tarafından yargılandılar ve ölüme mahkum edildiler. "Hayatımı kurtarmama izin verin, size bir imparatorluk vereyim!" Mussolini'nin söyledikleri hiçbir işe yaramadı. 28 Nisan 1945'te Mussolini ve Petacci bir idam mangası tarafından vurularak öldürüldü. Son sözlerinin "Hayır! Hayır!" olduğu bildirildi. Bir görgü tanığı "Mussolini feci şekilde öldü" demiştir. Kimse onları kimin öldürdüğünden resmi olarak emin değil, ancak Komünistler baş şüpheliler. Yine de Mussolini'nin hikayesi ölümüyle sona ermedi. Onun ve Petacci'nin cesedi, idam edilen diğer birkaç cesetle birlikte Milano'daki Piazzale Loreto'nun kaldırım taşlarına atıldı.
Gazetede ve bir radyo istasyonunda cesetlerle ilgili bir duyuru yapıldı ve bir kalabalık toplandı. Bir adam Mussolini'nin cesedinin çenesini tekmeledi. Bir kadın cesedin kafatasına beş el ateş etti. Söylediğine göre ölen oğullarının her biri için bir kurşun sıkmıştı. Ceset darp edildi, üzerine işendi, tükürüldü, üzerine yanıcı cisimler atıldı ve kırbaçlandı.
Benito Mussolini'nin Cesedine Olanlar
Son olarak Mussolini, Petacci ve diğer dört kişinin cesetleri kalabalığın sevinç gösterileri arasında ayak bileklerinden asıldı. Piazzale Loreto bu olayın meydana geldiği önemli bir yerdi. Bir yıldan kısa bir süre önce, Ağustos 1944'te, İtalyan direnişinin birçok üyesi Naziler tarafından burada vurularak öldürülmüştü. The New York Times'ın 1945 tarihli bir makalesinde Mussolini'nin daha azını hak etmediği ifade ediliyordu. Cesedi daha sonra Amerikan askerleri tarafından morga götürüldü.
Yapılan otopside Mussolini'nin (henüz hayattayken) yedi ila dokuz kurşunla vurulduğu tespit edildi. Bunlardan bazıları kalbinin etrafındaydı ve sonuçta ölümüne neden oldu. Cesedi daha sonra Milano'da, bulunması ve ulaşılması kolay olan isimsiz bir mezara gömüldü. Faşistler sonunda cesedini çıkarana kadar mezar sürekli tahrip edildi. Ceset daha sonra Ağustos 1946'da Milano yakınlarındaki bir manastırda bulundu. Naaş orada bir süre huzur içinde yatırıldı.
Ancak bu, Mussolini'nin cesedinin sonu olmamıştır. Manastırda 11 yıl kaldıktan sonra ceset dul eşi Rachele Mussolini'ye iade edildi. O da cenazeyi Mussolini'nin memleketi İtalya'nın Predappio kentindeki bir aile mezarlığına gömdü. 1966 yılında Mussolini'nin beyninin bir parçası Amerika Birleşik Devletleri tarafından Rachele'ye iade edildi. İddiaya göre bu parça, otopsi sırasında frengi testi yapmak için alınmıştı.
