Amerikan köleliğinin yıkıcı mirası, Amerika Birleşik Devletleri'nin güneyindeki Afro-Amerikan topluluklarında doğan bir müzik tarzı olan blues'un doğmasına neden oldu. Blues, nesiller boyunca Afrika müzik geleneklerini, gospel kilise ruhanilerini ve Amerika'nın güneyindeki beyaz Avrupalı yerleşimcilerin halk müziğini içerecek şekilde gelişmiştir.
Müzikal olarak blues, 12 barlık bir "blues" formunda bar başına dört vuruşluk bir yapı kullanır. Doğrudan ya da dolaylı olarak blues, modern müziğin büyük çoğunluğu üzerinde yaygın bir etkiye sahiptir.
Blues'un Kökenleri
Blues müziği, 19. yüzyılın sonlarında Amerika Birleşik Devletleri'nin güneyinde, köleleştirilmiş Afrikalıların Kuzey Amerika'daki plantasyon kolonilerine getirdiği Afrika müzik geleneklerinden ilham alarak başladı. Köleleştirilmiş Afrikalılar, belirli ifade biçimlerini (davul çalma gibi) potansiyel iletişim ve direniş araçları olarak gören beyaz plantasyon sahiplerinin ellerinde müzik geleneklerinin çoğunun yasaklanmasıyla karşı karşıya kaldılar.
Çağrı-yanıt niteliğindeki çalışma ilahileri geleneği gibi diğer ifade biçimlerinin, üretken köle çetelerini sürdürme amacına hizmet ettikleri için kalmalarına izin verildi. Geleneksel Afrika çalışma şarkılarının dönüşümü, Amerikan köleliğinin feci gerçeklerini yansıtıyordu. Yeni köle nesilleri doğdukça, plantasyon çalışma şarkıları, dini 'spiritüeller' ve beyaz halk müziği birbirine karışmaya başladı. Geleneksel Afrika enstrümanlarının yerini banjo, piyano ve gitar aldı ve Country Blues olarak bilinen bir müzik tarzının bölgesel varyasyonları ortaya çıktı.
Delta Blues
Country Blues'un en eski formları Amerika Birleşik Devletleri'nin güneyindeki Mississippi Delta bölgesinde ortaya çıkmıştır. İlk Delta Blues kayıtları 1920'lerde ortaya çıkmış olsa da Delta tarzının kökleri Mississippi'nin pamuk plantasyonlarına dayanır. Delta Blues solo vokal, gitar ve bazen mızıkanın birincil enstrümanlar olmasıyla karakterize edilir. Açık akortlar, etkileyici "fingerstyle" ritimler ve metal ya da bottleneck slide'ın kendine özgü kullanımı Delta Blues gitar stilinin ayırt edici özellikleridir.
Delta Blues'daki vokaller genellikle bir çağrı ve yanıt modelini takip eder ve Mississippi Deltası'ndaki aşk, kayıp ve yoksulluk, zorluk ve ırkçılık mücadelelerini anlatır. Skip James gibi ünlü Delta blues'cuları blues'un müzikal manzarasında gözle görülür bir iz bırakmıştır. Geeshie Wiley gibi (bilinen hiçbir fotoğrafı bulunmayan ve hayatıyla ilgili ayrıntılara ulaşılamayan) diğerleri ise geride sadece bir avuç dağınık kayıt bıraktı.
Piedmont Blues
Country Blues'un önemli bir varyasyonu, Richmond, Virginia'dan Atlanta, Georgia'ya kadar uzanan ve Carolinas, Kentucky, Tennessee ve Alabama'yı kapsayan güneydoğu Amerika Birleşik Devletleri'nin Piedmont plato bölgesinden kaynaklanan Piedmont Blues'dur. Bazen daha genel olarak "East Coast Blues" olarak da bilinen Piedmont tarzı, bölgenin yoksul beyaz topluluklarında bulunan keman ezgileri ve country müziği ile siyah gospel ve country blues'un birleşiminden ortaya çıkmıştır.
Bu tarzı Delta Blues'dan ayıran şey, işaret parmaklarıyla senkoplu melodilerin çalınmasıyla tamamlanan gümbür gümbür bir bas çizgisi (dönüşümlü başparmak tekniği kullanılarak) içeren kendine özgü bir parmak vurma stilidir. Blind Blake, Elizabeth Cotton, Buddy Moss ve Rev. Gary Davis gibi öncülerin ortaya koyduğu gibi Piedmont tarzının özünde, on dokuzuncu yüzyılın sonlarındaki ragtime ve stride piyano ile karşılaştırılabilecek senkoplu bir "ragged" ritim kullanımı vardır.
Kentsel Blues
Amerikan İç Savaşı'nı (1861-1865) takip eden yıllarda blues, güney kırsalının ezilen ve baskı altındaki Afro-Amerikan topluluklarından farklı bir müzik tarzı olarak ortaya çıktı. Blues, birçoğunun kaçmaya çalıştığı yıkıcı sosyal koşullara dokunaklı bir yanıt olarak hizmet etti.
Siyah göçmen işçiler Chicago gibi kuzey eyaletlerinin şehirlerine gelmeye başladığında, blues da onlarla birlikte seyahat etti. Ancak, kuzeyin sokakları ve şehirleri zorluklardan bir kaçış sunmuyordu. İşçiler ve gezgin müzisyenler, ırk ayrımcılığının, harap koşulların ve ekonomik fırsat yoksunluğunun damgasını vurduğu yoğun nüfuslu gettolarda yaşamaya zorlandı.
Yine de bu yeni zorluklar, güçlü siyah kiliselerinin oluşmasına, sosyal aktivizmin artmasına ve siyah kültür ve sanatının gelişmesine neden oldu. Bu yeni sosyal koşullar içinde, T Bone Walker ve B.B. King gibi elektro blues gitaristleri tarafından örneklenen daha dinamik bir kentsel blues yinelemesi şekillendi.
Blues'un Etkisi
Blues geleneği Batı popüler müziği üzerinde güçlü bir etkiye sahiptir. Rhythm and Blues (R&B) ikonları, Rock and Roll öncüleri ve Nina Simone'dan Otis Reading'e Amerikan Soul'unun büyükleri blues'un müzikal soyuna borçludur. Atlantik'in öte yakasında, The Beatles'tan Led Zepplin ve Rolling Stones'a kadar 1960'ların en popüler İngiliz gruplarının çoğu blues unsurlarını müziklerine dahil etmiştir. Hatta Rolling Stones, adını Muddy Waters'ın "Rollin' Stone" adlı ufuk açıcı elektrik blues parçasından almıştır.
Çağdaş zamanlarda, Hip-hop blues ile belki de en güçlü yakınlığı göstermiştir. Tıpkı blues gibi Hip-hop da Afro-Amerikan deneyimini ifade eder ve blues'dan esinlenen melodileri ve hikaye anlatma geleneğini benimser. Blues'un dinamik ritimleri ve doğrudan duygusal derinliği, çeşitli dönem ve tarzlardaki müzisyenler için güçlü bir ilham kaynağı olmaya devam etmektedir.
