Ülkelerin gösterişli inşaat projelerini güçlerinin sembolü olarak kullanmaları yeni bir şey değil. Bir hükümetin yapabileceği en büyük güç gösterilerinden biri devasa bir projeyi başlatmak ve bitirmektir. Böyle bir işi bitirerek gösterilebilecek iki şey vardır. Ulusun bu çabayı finanse edebilecek kadar zengin olduğu ve bunu gerçekleştirmek için gerekli araçlara ve bilgi birikimine sahip olduğu.
Bugün inceleyeceğimiz vaka, Romanya Sosyalist Cumhuriyeti lideri diktatör Nikolay Çavuşesku'nun, Romanya'nın büyüklüğünü dünyaya kanıtlamak amacıyla şimdiye kadarki en iddialı inşaat projelerinden birini tamamlamak için ülkenin kaynaklarını zorlaması nedeniyle, bu iki kriterin karşılanıp karşılanmadığına dair soruları gündeme getirmektedir. Bir komünist yönetim yapısının özelliği, bir kral ya da kraliçeye uygun bir saray olmasıdır.
Çavuşesku'nun Kuzey Kore ziyareti
Hikayemiz dünyanın karşı yakasındaki küçük komünist ülke Kuzey Kore'de başlıyor. Nikolay Çavuşesku 1971 yılında Uzak Doğu'ya yaptığı bir yolculuk sırasında Kuzey Kore'nin merhum lideri Kim İl Sung ile tanışır. Çavuşesku orayı ziyaret ettikten sonra ülkenin dokusuna bayıldı ve bu tarzı Romanya'ya geri getirmeye karar verdi.
1977 yılında, yıkıcı Vrancea depreminin ardından, bu tasarımı ülkenin başkentine getirme şansı doğdu. Ülkenin başkentindeki birçok yapı depremin bir sonucu olarak ya ağır hasar görmüş ya da tamamen yerle bir olmuştu. Kuzey Kore'yi ziyaret ettikten ve komünist mimarinin en son örneklerini gördükten sonra Çavuşesku benzer yapıları aynı şekilde yeniden yaratmayı planladı.
Sadece Romanya'ya özgü şeyler
Bütün büyüklüğüne rağmen "Bükreş Projesi" yetersizdi. Çavuşesku, Kuzey Kore'deki bazı yapıların görkeminden etkilenmişti. Onların estetiğini taklit etmekle kalmayıp daha da geliştirmek istiyordu. Bu yüzden otoritesini göstermek için devasa bir yapı inşa etmek istedi. Romanya Komünist Partisi'nin otoritesini gösterecek ve Bükreş vatandaşlarını hizaya sokacak bir yapı.
Arazi, 1984 yılında konutların kaldırılması ve 40.000'den fazla Bükreşlinin yerinden edilmesiyle temizlendikten sonra inşaatın başlaması için hazırlandı. Devasa yapıyı tasarlama görevi Anca Petrescu adlı Romanyalı bir mimara verildi. Petrescu, 700 kişilik deneyimsiz yeni mezun mimarın yardımıyla "sarayı" planladı.
İnşaat sürecinde yalnızca Romanya'da üretilen malzemeler ve nesneler kullanılmıştır. Bunlar, binanın inşasında kullanılan kapsamlı malzeme listesinden yalnızca birkaçıdır:
- 2.000.000 ton kum
- 700.000 ton çelik
- 500.000 ton çimento
- 3,500 ton kristal
Zaten fahiş olan inşaat masraflarını azaltmanın bir yolu olarak, orijinal planda projenin Romanya halkının "gönüllü" emeği ve Romanya ordusunun askerlerinin zorla çalıştırılmasıyla iki yılda tamamlanması öngörülmüştü.
"Saray "da yaklaşık 20.000 ila 100.000 kişinin çalıştığı ve toplam işçilik giderlerinin yaklaşık 3 milyar dolara (enflasyona göre ayarlanmış) ulaştığı söyleniyor.
Binanın 1986 yılında tamamlanması planlanmıştı, ancak 1.100 odasından sadece 400'ü faaliyete geçirilebildi. Çavuşesku'nun ölümünün ardından saray Romanya'nın siyasi ve diplomatik merkezi olarak hizmet verdi. Yıllar boyunca yapılan mühendislik incelemelerine göre, saray her yıl 6 mm aşağıdaki yumuşak toprağa gömülmektedir.
Yapı, tahmini 4.1 milyon ton ağırlığıyla bugüne kadar inşa edilen en ağır yapıdır. Bina, dünya genelindeki idari merkezler arasında toplam metrekare açısından üçüncü en büyük yapı olmasına karşın, toplam maliyet açısından ilk sırada yer almaktadır.
Romanya'nın ekonomik sıkıntılar yaşadığı bir dönemde inşa edilen Parlamento Sarayı, Çavuşesku'nun hem çılgınlığını hem de vaatlerini temsil eder hale geldi.
Ülkesinin ihtiyaçlarını göz ardı ederek, parayı ülkenin ekonomik çöküşten çıkmasına yardımcı olacak programlara yönlendirmek yerine yurtdışında iyi bir izlenim bırakmak için devasa bir inşaat projesine girişmeye karar verdi.
