Yeni tanımlanan pseudosuchian (timsah soylu arkozorlar) sürüngen türü, 247,2 ila 237 milyon yıl önce Orta Triyas döneminde yaşamıştır. Benggwigwishingasuchus eremicarminis olarak adlandırılan hayvan muhtemelen yaklaşık 1,5-1,8 m uzunluğa ulaşmıştır.
Muhtemelen kıyıya oldukça yakın duruyordu; iyi korunmuş uzuvları, palet veya değişmiş kemik yoğunluğu gibi suda yaşam belirtilerinin hiçbiri olmadan iyi gelişmiştir.
Gretchen Augustyn direktörü ve Los Angeles County Doğa Tarihi Müzesi Dinozor Enstitüsü küratörü Dr. Nate Smith, "Bu heyecan verici yeni tür, psödosuchianların Orta Triyas döneminde küresel bazda kıyı habitatlarını işgal ettiğini gösteriyor" dedi.
"Triyas'ın doğu Panthalassa Okyanusu'ndan fosil yaşamı yakalayan Favret Formasyonu'nu içeren bölge, ammonitler gibi denizde yaşayan canlıların yanı sıra dev iktiyozor türü Cymbospondylus youngorum gibi deniz sürüngenlerinin fosilleriyle biliniyor — yeni tanımlanan Benggwigwishingasuchus eremicarminis'i bulmak biraz şok edici oldu."
"İlk tepkimiz şu oldu: Bu da ne böyle?" dedi Bonn Üniversitesi'nde paleontolog olan Dr. Nicole Klein.
"Deniz sürüngenleri gibi şeyler bulmayı bekliyorduk. Karasal bir hayvanın, ihtiyozorlar ve ammonitler arasında denizde nasıl bu kadar uzakta olabileceğini anlayamadık."
"Neredeyse tamamen hazırlanmış örneği bizzat görene kadar bunun gerçekten karasal bir hayvan olduğuna ikna olmadım."
Pseudosuchian archosaurs, Tetis Okyanusu kıyılarındaki fosil yataklarında ortaya çıkarılmıştır, ancak bu, Panthalassa Okyanusu ve batı yarımküreden ilk kıyı temsilcisidir ve bu timsah akrabalarının Orta Triyas sırasında dünya çapında kıyı ortamlarında bulunduğunu ortaya koymaktadır.
İlginç bir şekilde, bu kıyı türlerinin hepsi aynı evrimsel gruptan değildir, bu da psödosuchianların (ve daha geniş anlamda archosauriformların) kıyılardaki yaşama bağımsız olarak adapte olduklarını düşündürmektedir.
Dr. Smith, "Esasen, Orta Triyas sırasında ayak parmaklarını suya daldırmaya karar veren bir grup çok farklı archosauriform grubunuz varmış gibi görünüyor" dedi.
"İlginç olan, bu 'bağımsız deneylerin' çoğunun yarı sucul grupların daha geniş yayılımlarına yol açmış gibi görünmemesidir."
Triyasik dönemde arkozorlar ortaya çıktı ve hayatta kalan iki temsilciyle iki gruba ayrıldı: dinozorların torunları olan kuşlar ve Benggwigwishingasuchus eremicarminis gibi sözde arkozorların torunları olan timsahlar (timsahlar, timsahlar ve gharialler).
Günümüz timsahları çoğu insan tarafından birbirleriyle karıştırılabilecek kadar benzer olsa da, eski akrabaları boyut ve yaşam tarzı açısından çılgınca çeşitlilik göstermektedir.
Benggwigwishingasuchus eremicarminis ve akrabalarının evrimsel ilişkileri, sahte timsahların Permiyen sonu kitlesel yok oluşunun ardından çok hızlı bir şekilde büyük bir çeşitliliğe ulaştığını göstermektedir — bunun kapsamı fosil kayıtlarında keşfedilmeyi beklemektedir.
Dr. Smith, "Orta Triyas psödosuchianlarının son zamanlarda artan sayıda keşfi, grubun tarihinin erken dönemlerinde takdir edilmeyen miktarda morfolojik ve ekolojik çeşitliliğin ve deneyselliğin gerçekleştiğine işaret ediyor" dedi.
"Halkın Triyas'a olan ilgisinin büyük bir kısmı dinozorların kökenine odaklanırken, Mezozoik'in başında ilginç şeyler yapan aslında psödosuchianlardır."
Benggwigwishingasuchus eremicarminis'in keşfi Biology Letters dergisindeki bir makalede bildirildi.