Space Invaders Extreme 2 video oyununda, bir oyuncu Dünya'ya saldıran uzaylıları yok etmek için silahları ateşlemek zorundadır. Bu uzaylılar hızlı hareket ederek ekranın üst kısmından aşağı doğru yağıyor ve alt kısma ulaştıklarında oyuncunun "canını" alıyor.
Nature dergisinde yayınlanan bir çalışma, bu tür oyunların, kelimeleri işlemeyi zorlaştıran genetik nörolojik bir durum olan gelişimsel disleksi riski altındaki çocuklara, konuşulan kelimeleri ve sesleri algılama becerilerini geliştirerek yardımcı olabileceğini öne sürüyor. Dijital uzaylıları yok etmek, kelimeler arasında ayrım yapmakla ilgisiz görünebilir. Ancak geçmiş araştırmalar, bir kişinin ustalaşmak için hızlı bilişsel ve motor becerilere ihtiyaç duyduğu aksiyon video oyunlarının, beynin hafızayı işleyen dikkati kontrol eden bölümlerini harekete geçirdiğini göstermiştir.
Yeni çalışma için, ailelerinde disleksi geçmişi olan 79 okuma öncesi çocuk, disleksik kişiler için zorlayıcı olabilen uydurma kelimelerdeki farklılıkları dinlemek de dahil olmak üzere çeşitli dil testlerine tabi tutuldu. Çocuklar daha sonra dört gruba ayrıldı. Biri Space Invaders Extreme 2 oynadı, ikincisi aksiyon içermeyen bir video oyunu oynadı, üçüncüsü konuşma terapisine katıldı (çalışmanın yapıldığı İtalya'da dil bozuklukları için olağan tedavi) ve dördüncüsü hiçbir müdahale almadı. Oyun oynayanlar bir buçuk ay boyunca haftada dört kez 45'er dakika oyun oynarken, konuşma terapisine katılanlar yaklaşık dört ay boyunca haftada iki kez 45'er dakikalık seanslara katıldı.
Denemenin sonunda Space Invaders oyuncularının yüzde 80'inden fazlası kelime tanımlama görevinde öncekinden önemli ölçüde daha iyiydi ve diğer üç gruptan herhangi birinden daha fazla gelişme gösterdiler. Araştırmacılar, oyunların bu özel görevi neden artırdığından emin değiller — diğer dil testlerindeki puanlar önemli ölçüde iyileşmedi — ancak bu bulgunun değerli olabileceğini söylüyorlar. İtalya'daki Bergamo Üniversitesi'nde sinirbilimci olan çalışmanın eş yazarı Simone Gori, "Çocuklar büyümeden ve beyin plastisitesini kaybetmeden önce bu küçük bilişsel işlevleri hedefleyebilirsek, belki de [disleksinin yönlerini] tam olarak oluşmadan tedavi edebiliriz" diyor.
San Francisco'daki California Üniversitesi'nde davranışsal nörolog olarak görev yapan ve kendisi de İtalyan olan Marilu Gorno Tempini, disleksinin İtalya'nın aşırı yüklü halk sağlığı ve okul sistemlerinde genellikle tedavi edilmediğini söylüyor. Bu araştırmanın erken çocukluk dönemi müdahalesi için umut vaat ettiğini ve gelecekte başka dillerde de daha büyük çalışmalar yapılmasını umduğunu söylüyor. Yeni çalışma, Stanford Üniversitesi nöro-oftalmik cerrahlarından Khizer Khaderi'nin, video oyunlarının öğrenme bozukluğu olan insanlara yardımcı olabileceğini gösteren birçok çalışma olacağını öngördüğü ilk çalışmalardan biri. "Gözler beynin bir uzantısıdır," diyor Khaderi, "dolayısıyla video oyunları oynadığımızda bu doğrudan bilişsel işlevlerimizle bağlantılıdır ve burada çok fazla araştırma potansiyeli vardır."
