1960'ların sonunda karşı kültür hareketinin başlamasıyla yeni bir kimlik doğdu. Bu gençlik hareketi tüketimciliği eleştiriyor, barışı destekliyor ve bireyciliği özlüyordu. 1960'lar ve 70'ler pop kültüründe devrim yarattı ve sosyal reformu teşvik etti. Bu 20 yıllık dönem tarihte bir dönüm noktası olmuş, gelecek on yılları etkilemiş ve günümüzde de etkisini sürdürmektedir.
Karşı Kültür Hareketi Başlangıçları: Gözden Kaçan Beat Hareketi
Karşı kültür hareketi, ana akım Amerikan kültürünü ve toplumsal normları reddeden gençleri içeriyordu. "Amerikan rüyası" bu yeni nesil için artık bir hedef değildi. 1950'lerden önce ideal kadın, çocuklarla ilgilenen, yemek pişiren ve evi temizleyen bir ev kadınıydı. Erkeklerden ise düzenli bir iş bulmaları ve ailenin geçimini sağlamaları bekleniyordu.
Karşı kültür 1940'ların sonlarında kaynamaya başladı ve 1950'lere beat hareketiyle sızdı. Bu hareket, sosyal normları reddeden ve genellikle beatnik olarak adlandırılan edebi "hipster"ları içeriyordu.
Beat hareketi, 1960'ların sonlarında ortaya çıkan karşı kültür hareketinin temelini oluşturdu. Beat şiiri 1940'larda New York'ta başladı ve on yıl sonra San Francisco'ya ulaştı. Beatnikler ana akım kültür ve fikirlerle çatışan konulara odaklandılar. Bu bakış açıları, ergenlik çağından 20'li yaşların ortalarına kadar biraz daha genç bir gruba taşındı.
1960'ların ikinci yarısında San Francisco, barış ve özgürlük için ortak arzuyu paylaşan on binlerce gencin buluşma noktası haline geldi. Haight-Ashbury, 1967 yazı boyunca yaklaşık 100.000 genci çeken ve kısa süre içinde karşı kültür hareketinin kalbi ve ruhu haline gelen en önemli San Francisco mahallesiydi. Bu gençlik göçü yazı, gelecek on yılları etkileyecek bir hareketin öne çıkmasına neden olan Aşk Yazı olarak anılmaya başlandı.
1950'lerin Tüketimciliği Anti-Materyalist Perspektifleri Besliyor
Tüketimcilik 1950'lerde tüm zamanların en yüksek seviyesindeydi. II. Dünya Savaşı mal üretimini teşvik etmiş, bol miktarda istihdam sağlamış ve ev cephesindekileri harcama yaparak uluslarını desteklemeye motive etmiştir. Ekonomi, Büyük Buhran'ın her şeyi çökertmesinden önce, Kükreyen Yirmiler'in patlama çağından bu yana ilk kez rahatlamıştı.
İnsanlar aile kurmaya, düzenli bir işte çalışmaya ve ev satın almaya odaklanmıştı. Beyaz eşyalar, arabalar ve televizyonlar tüketicilerin evlerini modernleştirme listesinin başında yer alıyordu. Ayrıca, tüketici kredisi insanların daha fazla şey alabilmeleri için popüler bir yol haline geldi.
Karşı kültür hareketi, hükümet tarafından övülen çoğu şeyi reddetti. Buna tüketimcilik de dahildi. Giyilen hippi tarzı kıyafetler genellikle bit pazarlarından, bahçe satışlarından veya ikinci el dükkanlarından alınan elden düşme kıyafetlerdi. Bu, büyük markalı mağazalardan alışveriş yapmaktan ve ana akım tüketim alışkanlıklarına katkıda bulunmaktan kaçınmak için kasıtlı bir çabaydı.
Karşı kültür hareketi gençlerinin çoğu orta ve üst-orta sınıfın çocuklarıydı. Önceki on yılların her şeyine karşı çıkıyorlardı: savaş zamanı desteği, materyalizm ve çalışma.
Karşı Kültür Hareketinin Hippi Kimliği
Karşı kültür hareketine katılan herkes hippi hareketine de katılmamıştı. İkisi, bakış açılarının uyuşması nedeniyle bir araya geldi. Hippi kimliği aslında o dönemde hippilerin kendileri tarafından kabul görmüyordu. Birçoğu "ucube" ya da "aşk çocuğu" olarak adlandırılmayı tercih ediyordu. "Hippi" terimi San Francisco'daki yerel medya kuruluşları tarafından ortaya atıldı.
Hippi, karşı kültüre katılan asi gençleri aşağılayıcı bir tanımlama olarak kaldı. Daha sonra çok daha hafif bir anlamda ortaya çıktı. Genel olarak artık günümüz hippisine yönelik bir hakaret olarak görülmemektedir. 60'larda ve 70'lerde insanları hippi olarak adlandıran kişilere "hetero" deniyordu. Bu ifade, karşı kültür hareketini desteklemeyen herkesi ifade ediyordu. Geleneksel ve " köşeli" yaşam biçimlerini takip eden insanları tanımlıyordu.
Hayalciler, ucubeler ve kafadarlar ve plastik hippiler de dahil olmak üzere birkaç farklı hippi türü vardı. Aşk çocukları olarak tanımlanan tüm gençler dönemin sosyal ve siyasi normlarının çoğuna karşı olsalar da, çoğu aktivist ya da protestocu değildi. Bazı gruplar genel hippi tanımına uymakla birlikte politik olarak daha aktifti ve protestolara katılıyordu.
Bu gruplara örnek olarak "Diggers" ve "Yippies" verilebilir. Her iki grup da 60'ların ikinci yarısında ortaya çıkmıştır. Yippiler Enternasyonal Gençlik Partisi'nden kaynaklanıyordu. Diggers ve Yippies anarşist benzeri bakış açılarına sahip savaş karşıtı sosyalizm destekçileri olan radikal solcular olarak görülüyordu.
Vizyon sahibi hippiler, önceki on yılların entelektüel beatniklerine çok benziyordu. Onlar, kendilerinden önceki kuşağın yöntemlerini reddeden, geleneksel değerlere karşı olan orijinal hippilerdi. Ucubeler ve kafadarlar, lizerjik asit dietilamid (LSD) gibi halüsinojenik ilaçlar kullanarak ruhani bağlantılar yoluyla özgürlük arayan hippilerdi.
Plastik hippiler klasik hippi modasını benimsemiş, uyuşturucu kullanımıyla tanışmış ve hippi hareketinin getirdiği atmosferin tadını çıkarmışlardır. Hareketin gerçek kökleriyle tam olarak bağ kuramadılar ve aslında o dönemde aşk çocuğu olmanın ne anlama geldiğinin yüzeysel olarak farkındaydılar.
Hippiler baby boomer kuşağıydı. 1940 ve 1950 yılları arasında %14,5'lik bir nüfus artışı yaşandı. Sonuç olarak, 1960'lar ve 70'lerde on milyonlarca kişi reşit oldu. Bu, yirmi yıl boyunca ana odak noktası haline gelen geniş, asi bir nesil yarattı.
Reşit olan birçok gençte olduğu gibi, isyankâr bakış açıları edinmek ve genel düzene karşı çıkmak duyulmamış bir şey değildi. Ancak, ülke geneline yayılan gençlerin sayısı karşı kültür hareketinin katlanarak genişlemesini sağladı.
Savaş Karşıtlığı ve Ana Akım Toplumun Reddi
"Amerikan rüyası" 1940'ların sonu ve 50'lerde pek çok kişi için tam bir hareket halindeydi. İnsanlar vatanseverlik duygusu hissediyordu. Pek çok kişi ABD'nin komünizmin yayılmasını durdurmak için Vietnam Savaşı'na katılmasının ilk birkaç yılını destekledi. Bu durum özellikle Kızıl Korku olarak bilinen birinci ve ikinci Komünist paranoya dalgalarını yaşayanlar için belirgindi. Karşı kültür aktivistleri, ABD hükümetinin Vietnam Savaşı'na katılımı konusunda hayal kırıklığına uğramıştı.
Savaş karşıtı hareket karşı kültürün büyük bir parçasıydı. Tam da Amerikalılar Büyük Buhran ve II. Dünya Savaşı sonrası barışın rahatlığını yaşarken, ABD Vietnam Savaşı'na girdi. İki milyondan fazla Amerikalı erkek askere alındı.
Bazı karşı kültürcüler askerlik kartlarını yakarak savaşa duydukları nefreti gösterme fırsatı buldular. Özellikle savaşa karşı olan Hippiler "çiçek çocuklar" olarak biliniyor, barış ve sevgiyi savunuyorlardı. İngiliz sanatçı Gerald Holtom tarafından yaratılan barış işareti, savaş karşıtı bir sembol ve karşı kültür hippi hareketinin ikonik bir temsili haline geldi. İlk olarak 1958 yılında Nükleer Silahsızlanma için bir logo olarak tasarlanmıştır.
Karşı kültür hareketi içinde başka hareketler de vardı. Sivil Haklar Hareketi 1950'lerin ortalarından 60'ların sonlarına kadar devam etti. Kadın Hakları Hareketi karşı kültürle birlikte ortaya çıktı. İnsanlar baskı ve ayrımcılıktan bıkmıştı. Gençler bireyselliğe özlem duyuyordu ve birçoğu kendilerinden önceki nesillerin kötü alışkanlıklarını sürdürmeyi reddediyordu.
Karşı Kültür Pop Kültürde Devrim Yarattı
Karşı kültür hareketinin belki de en önemli etkilerinden biri popüler kültür üzerindeki etkisiydi. Moda, müzik ve medya bundan etkilendi. Karşı kültür hareketinden ortaya çıkan ikonik stiller parlak, gösterişli ve daha az gelenekseldi. Rahatlık ve bireysellik muhafazakâr giyimin önüne geçti.
Twiggy, Cher ve Janis Joplin, 60'ların sonu ve 70'lerin başındaki moda sahnesini etkileyen kadınlardan sadece birkaçıdır. Cesur renkler, desenler ve özgür ruhlu bohem estetik tüm hızıyla devam ediyordu. Erkek modasının bir kısmı 1950'lerin sonlarında çiçek açan rock'n roll sahnesinden büyük ölçüde etkilendi. Uzun saçlar, İspanyol paça pantolonlar ve canlı desenler erkek gençler arasında yaygındı.
Önceki yıllarda caz, blues ve gospel'den kaynaklanan rockabilly, karşı kültür hareketi üzerinde ağır bir etkiye sahipti. Rock'ın psychedelic, folk, soft ve pop rock gibi farklı alt türleri ortaya çıktı. Psychedelic rock, karşı kültür hippi hareketi sahnesine uyarak seks, uyuşturucu ve rock 'n roll'u 60'lar ve 70'lerin ortak bir tanımlayıcısı haline getirdi. Bu alt türler 1980'lerin punk rock ve hair metal sahnesini etkileyecekti.
En ikonik ve etkili şarkıcı ve müzisyenlerden bazıları 60'lar ve 70'lerde ortaya çıktı. Hareketin en belirleyici olaylarından biri, New York, Bethel'deki çamurlu bir çiftlik alanında gerçekleşen 1969 Woodstock Müzik ve Sanat Fuarı'ydı. Tahmin edilen sayının çok üzerinde yüz binlerce insan katıldı.
Organize olmayan bir karmaşaydı ama o kadar başarılıydı ki karşı kültür hippi hareketinin özeti haline geldi. İnsanlar katılmak, müzik ve uyuşturucunun tadını çıkarmak için çok uzaklara seyahat etti. 150'den fazla müzisyen 32 müzik gösterisiyle katıldı. Janis Joplin, Creedence Clearwater Revival ve Jimi Hendrix gibi dönemin en önemli sanatçılarından bazıları etkinlikte çaldı.
Medya, aşk çocuklarının ve ucubelerin olumsuz bir çağrışımla hippi olarak damgalanmasının yanı sıra hareketin romantikleştirilmesinde de önemli bir rol oynamıştır. 1970'lerin ortalarında Vietnam Savaşı sona erdikten sonra karşı kültür hareketi sönümlendi. Ancak medya hippi sahnesini idolleştirmeye devam etti. Bugün bile hippi hareketi, daha "özgür" bir toplumda yaşamayı arzulayanlar tarafından sıklıkla özlenmektedir. Ancak, her şey göründüğü kadar neşeli değildi.
Haight-Ashbury mahallesine gelen büyük insan akını, burayı bakımsız ve yoksul bir bölgeye dönüştürdü. Bu durum birçok suçun işlenmesine yol açtı ve burayı sanatçılar, entelektüeller ve benzerleri için güvenli bir sığınak olmaktan çıkarıp tehlikeli ve sağlıksız bir yer haline getirdi. Hareketin barış, sevgi ve özgürlük imajı medya sayesinde etrafta kaldı, ancak yirmi yılın daha kasvetli gerçekleri gölgede kaldı.
Karşı Kültür Hareketinin Anıları Yaşıyor
1960'lı ve 70'li yılların karşı kültür hareketi, modern Amerikan tarihinin tartışmasız en etkili zaman dilimlerinden biriydi. Bebek patlaması nedeniyle ülkeyi ele geçiren yeni yetmeler tarafından daha bireysel bir kimlik arayışına girildi. Konformist olmayanlar ortaya çıktı ve geleneksel sosyal normları alenen reddettiler. Savaş karşıtı bakış açısı idealist bir barış ve sevgi hareketini teşvik etti ve bu da on yılları biraz coşkulu hale getirdi.
Pop kültürü sonsuza dek değişti, moda ve müzik devrimci biçimler aldı. Bohem estetik hala takdir edilmekte ve modada dalga dalga yeniden ortaya çıkmaktadır. Medya bu hareketi o kadar romantikleştirdi ki, sonsuza dek insanların kendilerini en özgür hissettikleri zaman olarak hatırlanacaktı ki bu bir dereceye kadar doğruluk payı taşıyor.
Ana akım kültüre meydan okuma, Sivil Haklar ve Kadın Hakları Hareketleri gibi diğer hareketlerin ilerlemesine yardımcı oldu. Gerçekten de sosyal ve kültürel tarihin en büyüleyici ve dönüştürücü anlarından biriydi.
