İngiltere neredeyse 300 yıl boyunca Viking faaliyetlerinin merkez üssü oldu. İngiliz otoritesinin dayandığı Hristiyan kurumlarını yağmalamak, talan etmek ve yıkmak isteyen putperest savaşçılar, küçük gruplar halinde akınlar düzenliyor ve yüzlerce tekneyle okyanusları aşan büyük kuvvetler İngiltere'yi kasıp kavuruyordu. Binlerce insanın katlandığı, yeni zenginliklerin kazanıldığı ve İngiltere krallıklarının açgözlü fatihlerin eline geçmesiyle toprakların el değiştirdiği büyük bir kargaşa dönemiydi. İngiltere'nin İskandinav istilası özellikle acımasız ve kalpsizceydi. Bu Vikinglerin çağıydı ve Anglo-Sakson İngiltere merkezdi.
İngiltere'deki Vikingler: Terminoloji Üzerine Bir Not
Teknik olarak "Viking" akıncı anlamına gelir. Dolayısıyla, başlangıçta akıncılık yapan insanları tanımlamak için kullanılan bir terimdi. Ancak modern dilde bu terim, Orta Çağ'da İskandinavya'dan gelen ve Kuzey Cermen dillerinden birini konuşan herkesi tanımlamak için kullanılır hale gelmiştir. Alternatif olarak, sadece akın yapmak, fethetmek ve yerleşmek için İskandinavya'dan ayrılanları tanımlamak için de kullanılabilir.
İlgili:
- Norse, İskandinav, Nordik ve Viking arasındaki fark nedir?
- İsveç, Norveç ve Danimarka Vikinglerinin Farkı Nedir?
"Dane" terimi genellikle Danimarka'dan gelen Vikingleri ifade ederken, "Norse" tipik olarak Norveç'ten gelen Vikingleri ifade eder. "Dane" kelimesi, İngiltere'deki herhangi bir İskandinav veya Viking'i ya da Orta Çağ boyunca İngiltere'yi istila etmek, ele geçirmek veya orada yaşamak isteyen herkesi ifade etmek için kullanılıyordu, bu nedenle çeşitli gruplar arasında muhtemelen çok az fark vardı.
Tarihsel olarak, Danimarka'nın Danimarkalıları, İskoçya ve İrlanda'nın kuzeybatısına akınlar düzenlemiş ve yerleşmiş olmalarına rağmen, İngiltere ile Norveç'in İskandinavlarından daha fazla ilgilenmişlerdir.
Buna karşılık, "İngiliz" terimi Anglosakson İngiltere'sinin sakinlerine atıfta bulunurken genellikle "Anglosakson" ile eş anlamlı olarak kullanılır.
Lindisfarne Baskını: Viking Çağı Başlıyor
Lindisfarne'de meydana gelen olaylardan önce İngiltere'nin muhtemelen kayıtlara geçmemiş bir dizi saldırıya maruz kalmış olmasına rağmen, 8 Haziran 793 olayları tipik olarak özellikle İngiltere'de Viking Çağı'nın başlangıcı olarak kabul edilmektedir. O andan itibaren Vikingler İngiltere'nin değişmez demirbaşları olacaktı.
Birçok kutsal alan gibi Lindisfarne de gözlerden uzak ve savunmasızdı. Northumberland'in kuzey kıyısındaki bir adada yer alıyordu ve saldırganlar için kolay bir avdı. Vikingler adaya indiklerinde çok sayıda rahibi katlettiler. Köleler diğer esirleri Norveç'e götürdü. Ertesi yıl Northumbrian Monkwearmouth-Jarrow Manastırı yok edildi ve ondan sonraki yıllarda İskoçya ve İrlanda kıyılarına kadar saldırılar gerçekleşti.
Saldırılar zaman içinde daha da yaygınlaştı ve 835 yılında İngiltere'nin güneyindeki Kent kıyısında bulunan Sheppey Adası'na yapılan büyük bir saldırıyla doruğa ulaştı.
İngiltere'de herhangi bir yere gitmek riskliydi. İngiltere'deki Vikingler, nehirlerde çok uzaklara gidebilmelerini sağlayan sığ tabanlı uzun tekneleri sayesinde neredeyse her yere saldırabiliyorlardı. Anglo-Saksonlar bu barbar akıncılara karşı büyük ölçüde savunmasızdı çünkü Hristiyan öğretilerine saygı duymuyorlardı.
Büyük Viking Ordusu
Vikingler 865 yılından itibaren Britanya Adaları'na bakış açılarını değiştirerek yağmadan kolonizasyona geçtiler. İngiltere'nin verimli toprakları, daha önce daha soğuk iklimlerde yaşayan ve daha az toprak sahibi olan ekonomik fırsat arayan insanlar için cazip bir yerdi. Danimarka'dan gelen Büyük Viking Ordusu Anglo-Sakson devletlerini kasıp kavurdu ve Vikingler için İngiltere'de sağlam bir dayanak noktası oluşturdu.
Silahlanmış ve fethetmeye kararlı Vikingler toplu halde geldiler. Ragnar Lodbrok'un üç oğlu Kemiksiz Ivar, Halfdan ve Ubba, babalarının Northumbrian Kralı Ælla tarafından öldürülmesinden sonra bu güçlere komuta ettiler. İstilacılara yenik düşen ilk İngiliz şehri 866 yılında ele geçirilen York'tu. Northumbrialılar boş yere şehri geri almaya çalıştılar ve Kral Ælla bu süreçte öldürüldü. Kuzey ve doğu İngiltere'nin neredeyse tamamı doğrudan Danimarkalıların otoritesi altına girene kadar diğer Sakson krallıkları birer birer teslim oldu.
Wessex o dönemde en güçlü Anglo-Sakson ülkesiydi ve Kral Æthelred (Tedariksiz Ethelred)öldüğünde oğlu Büyük Alfred tahta çıktı. Hemen İngiltere'de, Wessex'in müttefiki olan Mercia'nın büyük bir bölümünü ilhak etmeye başlayan Vikinglerle savaşmaya başladı. Buna rağmen Alfred'in Vikinglere karşı yaptığı ilk savaş tam bir hezimetle sonuçlandı. Anglo-Sakson askeri stratejileri ve tahkimatları Viking akınlarıyla baş edememiş ve Alfred sonunda Somerset Bataklıkları'nda saklanmaya sürüklenmiştir. İngiltere'deki Vikingler, Anglosakson İngiltere'sinin tamamını kendi yargılarına açmayı başarmışlardı.
Kral Alfred 878'de saklandığı yerden çıktı ve davasına bağlı kalan lordlarla görüştü. Somerset Bataklıkları'nda geçirdiği süre boyunca, Guthrum komutasındaki Danimarkalı Viking gücüne karşı büyük bir karşı saldırıyı titizlikle hazırlamıştı. Guthrum'un kuvvetleri Alfred'in saldırısı karşısında bozguna uğradı ve sonunda açlıktan Chippenham ve Edington'da teslim oldu. Birkaç yıl sonra İngiltere'yi etkili bir şekilde ikiye bölen bir sınır belirlendi: Anglosaksonlar tarafından yönetilen yarısı Anglosakson Krallığı olarak bilinirken, Vikingler tarafından yönetilen yarısı Danelaw olarak biliniyordu.
Kral Alfred, Vikinglerin stratejilerine karşı koymak için daha güçlü tahkimatlar ve zorlu bir bağımsız kuvvet kurdu. Bu, daha sonraki akınların engellenmesinin yanı sıra önemli bir istila çabasıyla sonuçlandı. Bu istila girişiminin bir parçası olan Vikingler ya Danelaw'a yerleştiler ya da Normandiya'ya yelken açıp oraya geçtiler.
Alfred Sonrası İngiltere
Kral Alfred'in Viking istilacılarına karşı stratejisi çocukları tarafından devam ettirildi. Kızı Æthelflaed Mercia'nın Ealdorman'ı (hükümdar) ile evlendi ve krallığı güçlendirmek için çalıştı. Orta Çağ'da ender görülen bir olay olarak, eşi 911'de öldükten sonra Æthelflaed Mercia'nın hükümdarı oldu.
Alfred'in oğlu ve Wessex hükümdarı Edward, Æthelflæd ile ortaklık kurarak güney İngiltere'yi Vikinglerden başarıyla geri aldı. Æthelflæd'in 918'de ölümünden sonra kızı Ælfwynn, Edward tarafından kaçırılıp ülkeyi Wessex'ten yönetmeye zorlanmadan önce Mercia'nın kontrolünü geçici olarak ele geçirdi. Bu durum Mercia ve Wessex'i tek bir hükümdar altında birleştirdi. Edward 924 yılında öldüğünde Vikingler İngiltere'nin sadece en kuzey bölgelerini kontrol ediyordu. Northumbria Krallığı'ndan geriye kalanlar büyük ölçüde, kuzey İngiltere'nin doğusundan batı kıyılarına kadar uzanan Viking York Krallığı'na dahil edildi.
Edward'ın oğlu Kral Æthelstan, kuzeyden İskoç ve Vikinglerin saldırısına komuta etti ve 927'de Viking York Krallığı'nı geri aldı. Anglosaksonlar 937'de Brunanburh Muharebesi'nde Vikingleri yendikten sonra, Vikingler İngiltere'nin kontrolünü yeniden ele geçiremedi. York, Æthelstan'ın ölümünden iki yıl sonra Vikingler tarafından geri alındı. Sonraki birkaç on yıl boyunca krallık, Northumbria'nın son Viking hükümdarı Eric Bloodaxe'ın Anglo-Sakson Kralı Eadred tarafından kovulduğu 954 yılına kadar Anglo-Sakson ve Viking otoritesi arasında gidip geldi.
Vikingler askeri olarak yenildiler, ancak onların soyundan gelenler İngiliz toplumunun ayrılmaz bir parçası haline geldiler ve Vikingler sonunda tekrar ön plana çıkarak Anglosaksonlara bir kez daha meydan okuyacaklardı.
Vikingler İngiltere'de: Saldır ve Fethet
Barışçıl Edgar'ın 959'dan 975'e kadar süren hükümdarlığı sırasında İngiltere, toplumun tüm yönlerine nüfuz eden bir hükümet birliği ile tanımlandı. Ancak, Edgar'ın ölümünden sonra, yine bir suikast sonucu öldürülen Şehit Edward ve Tedariksiz Æthelred'in hükümdarlıkları geldi. İngiltere'nin bütünlüğü bu dönemlerde bozulacaktı.
Anglosaksonlar ve Danimarkalılar arasındaki düşmanlık yeniden alevlendi ve 980'de Vikingler İngiltere'ye saldırılarını yeniledi. İngilizler onları satın almanın en iyisi olduğunu düşündüler, ancak İngiltere'deki Vikingler sonuç olarak daha açgözlü hale geldi.
Haraç ödemek için Æthelred, "Danegeld" olarak bilinen bir vergi koydu, ancak Vikingler daha da küstahlaştıkça, Æthelred ve İngilizler yeterince yoruldu ve krallıktaki tüm Danimarkalıların idam edilmesini emretti. Bu, 1002 yılında sayısı bilinmeyen Danimarkalının öldürüldüğü Aziz Brice Günü Katliamı'na yol açtı.
Danimarka Kralı Sweyn Forkbeard İngiltere'ye karşı bir dizi feci saldırı düzenledi, Thetford'u yağmaladı ve Norwich'i yağmaladıktan sonra kız kardeşinin de kayıplar arasında olmasından korkarak Danimarka'ya çekildi.
1009'da Uzun Thorkell güney İngiltere'nin işgaline öncülük etti. Ordusu Canterbury'yi ve başpiskopos Ælfheah'ı ele geçirdi. Thorkell büyük bir ödeme istedi, ancak Ælfheah satın alınmayacaktı. Piskopos yedi ay boyunca zorla alıkonuldu. Bu süreyi mümkün olduğunca çok Viking'i dininden döndürmek için kullandı ve bu da istila kuvvetlerini kızdırdı. Thorkell'in engelleme çabalarına rağmen, başpiskopos askerleri tarafından öldürüldü. Askerlerinin komutasını kaybettiğini anlayan Thorkell, en sadık destekçilerinden bazılarıyla birlikte firar ederek Anglosaksonlar için paralı asker olarak çalışmaya başladı.
Sweyn Forkbeard tarafından İngiltere'nin ikinci istilası 1013 yılında gerçekleşti. Kral Æthelred Normandiya'ya kaçtı ve Sweyn tahta geçerek bir yıldan kısa bir süre sonra ölene kadar hükümdar olarak hüküm sürdü. Sweyn Forkbeard'ın oğlu Knut, 1016 yılında İngiltere'yi tekrar işgal ederek Æthelred'i bir kez daha İngiltere'yi savunmak zorunda bıraktı. Bu kez İngiltere'deki Vikingler daha istikrarlıydı ve Knut 1016'dan 1035'te ölene kadar hüküm sürdü. 1018'den 1040'a kadar Knut'un oğlu Harold kral olarak görev yaptı ve ardından 1040'tan 1042'ye kadar Knut'un diğer oğlu Harthacnut başa geçti.
Harthacnut'un Anglo-Sakson evlatlık kardeşi Edward, onun ölümünden sonra hükümdar olarak yerine geçti. Confessor Edward 1066'da öldüğünde ardında doğrudan bir halef bırakmadı. Anglo-Sakson Harold Godwinson, taç için giriştiği başarılı mücadelenin ardından iki istilayla karşılaştı.
Norveçli bir Viking olan Harald Hardråde, bir kuvvetle kuzeyden İngiltere'yi işgal etti. Ancak Stamford Köprüsü Muharebesi'nde Kral Harold'a yenilmesi, İngiltere'deki Viking işgalini etkili bir şekilde sona erdirdi. Birkaç hafta sonra Harold, Hastings Muharebesi'nde Vikinglerin torunları olan Normanlar tarafından yenilgiye uğratıldı ve Fatih William (I. William) hükümdar olarak İngiltere'deki Anglo-Sakson egemenliğine son verdi. Artık askeri bir tehlike olmasalar da, İngiltere'deki Vikingler İngiliz toplumunun kökleşmiş bir parçası haline geldi.
İngiltere'nin Viking Çağı'ndaki çatışmalar, bin yıl önce ırkçılığın bir sorun olarak kabul edilmemesine rağmen, büyük ölçüde kültürel ve dini farklılıklardan kaynaklanıyordu. Küçük şeyler bile düşmanlık sebebiydi. Örneğin İngiltere'deki Vikingler Anglo-Saksonlardan çok daha düzenli yıkanıyorlardı ve Anglo-Sakson kadınlarla daha uyumlu olduklarına inanıyorlardı! Bunun yarattığı kızgınlık çok fazlaydı; bu dönem sürekli çekişmelerin yaşandığı bir dönemdi.
Buna rağmen, iki halk arasında genetik, toplumsal ve dilsel karışımlar olmuştur. İngiltere'deki Vikingler, İngiltere'nin geçmişinde kalıcı bir iz bırakmıştır. İngiliz taht(lar)ı için verilen savaş yüzlerce yıl boyunca İngiltere üzerinde devam etmiştir. İngiltere'de Vikinglerin yarattığı tehlike her zaman mevcuttu ve kontrol sık sık el değiştiriyordu. Nihayetinde İngiltere'deki Anglosakson hakimiyetine son verenler Vikingler değil, Fransız dili de dahil olmak üzere Fransız kültürünün büyük bir kısmını edinmiş ve beraberlerinde İngiltere'ye getirmiş olan Normanlar oldu.
İngiltere'deki Vikingler Hakkında Sık Sorulanlar
Viking Çağı nedir?
Viking Çağı, Vikingler olarak bilinen İskandinavyalı denizcilerin denizaşırı keşif, ticaret ve akın faaliyetlerinde bulundukları 8. yüzyılın sonlarından 11. yüzyılın başlarına kadar olan dönemi ifade eder.
İskandinavlar kimlerdi?
İskandinavlar, günümüz Norveç, İsveç ve Danimarka'sını da içeren İskandinavya'dan gelen, Viking Çağı'nda önemli bir rol oynayan ve Britanya da dahil olmak üzere çeşitli bölgelere seferler, ticaret ve yerleşim gerçekleştiren denizci halklardır.
Viking akınları nedir?
Viking akınları, Viking Çağı boyunca İskandinav Vikingleri tarafından Britanya'nın çeşitli kıyı bölgelerine düzenlenen sürpriz saldırılardı. Bu akınların amacı zenginlik, kaynak ve köle elde etmekti.
Danelaw nedir?
Danelaw, Viking Çağı sırasında Danimarkalı Vikinglerin İngiltere'de kendi yasal ve bölgesel kontrollerini kurdukları bir bölgeydi. Kuzey ve doğu İngiltere'nin bazı kısımlarını kapsıyordu ve Danimarka yasalarına göre yönetiliyordu.
Vikingler İngiltere'de nerelere yerleşim kurdu?
Vikingler York (Jorvik), Doğu Anglia, Northumbria ve diğer bölgeler de dahil olmak üzere Britanya'nın çeşitli yerlerinde yerleşim yerleri kurdular. Bu yerleşimler yerel kültür ve toplumun şekillenmesinde önemli bir rol oynamıştır.
Stamford Köprüsü Muharebesi nedir?
Stamford Köprüsü Muharebesi, 1066 yılında Kral Harold II liderliğindeki İngiliz kuvvetleri ile Norveç Kralı Harald Hardrada liderliğindeki istilacı Viking kuvvetleri arasında meydana gelen önemli bir çatışmadır. Kesin bir İngiliz zaferiyle sonuçlanmıştır.
Lindisfarne baskını nedir?
Lindisfarne baskını, 793 yılında Northumbria, İngiltere'deki Lindisfarne manastırına yapılan kötü şöhretli bir Viking saldırısıydı. Viking Çağı'nın başlangıcına işaret eder ve genellikle Britanya'da kaydedilen ilk Viking baskını olarak kabul edilir.
Viking Çağı'nda York'un (Jorvik) önemi nedir?
Viking Çağı'nda Jorvik olarak bilinen York, Britanya'daki önemli bir Viking yerleşimiydi. Önemli bir ticaret merkezi olarak hizmet vermiş ve bölge üzerinde önemli bir kültürel ve ekonomik etkiye sahip olmuştur.
Viking uzun gemileri nedir?
Viking uzun gemileri, Vikingler tarafından deniz seferleri için kullanılan özel gemilerdi. Bu uzun, dar ve esnek gemiler nehirlerde, kıyı bölgelerinde ve hatta açık denizde yelken açmak için çok uygundu ve Vikinglerin baskınlarını ve keşiflerini üstlenmelerini sağlıyordu.
İskandinav mitolojisi nedir?
İskandinav mitolojisi, Vikingler de dahil olmak üzere İskandinav halkının mitleri, efsaneleri ve dini inançlarının toplamını ifade eder. Viking kültürünün ve dünya görüşünün ayrılmaz bir parçası olan tanrılar, tanrıçalar, kahramanlar ve doğaüstü varlıkların hikayelerini içerir.