Noel, inanç sisteminden bağımsız olarak herkes üzerinde bir etkiye sahiptir. Noel, İsa'nın doğumunu anmak olan asıl amacından çok uzaklaşmış olsa da bu değişim, dini bağlılığımız ne olursa olsun birçoğumuzun "Noel Ruhu "nu hissetmesini mümkün kılmıştır.
Hristiyan takvimindeki en önemli bayram olması nedeniyle, birçok Hristiyan bugünü yılın en önemli günü olarak görmektedir. İnanca karşı olanlar, özellikle 17. ve 18. yüzyıllarda bu kutlamayı genellikle bir tehlike olarak görmüş ve bastırmak için çok çalışmışlardır. Bu durum özellikle İngiltere ve kolonilerindeki Püritenler için geçerli olup, onlar bu festivali "paganizmin" dışa vurumu olarak görmüş ve yasaklanmasını istemişlerdir.
Britanya İmparatorluğu'nda püritenizm
I. Elizabeth'in 1559'da İngiliz kilisesini reformdan geçirmesinin ardından 1600'lerde Püritenler ön plana çıkmıştır. Reformasyonun bir sonucu olarak kiliseler "daha protestan" olmaya teşvik edilmiştir. Bu çabanın kanıtı, modern Britanyalılar arasında reformdan geçmiş İngiliz (Anglikan) kilisesine üyeliğin devam etmesi şeklinde kendini göstermektedir.
Bu hareket 1600'lerde ivme kazandıkça, reformistler davalarını ilerletmek ve "sapkınlık" olarak gördükleri şeyleri yok etmek amacıyla Katolikliğin giderek daha temel ilkelerine saldırdılar. Bu durum 1600'lü yıllar boyunca Paskalya ve Noel kutlamaları da dahil olmak üzere inancın temel ilkelerine saldırılara yol açtı. Bu tercihin seçilmesinin nedeni birçok Püriten'in İsa'nın doğumunun Hristiyan kutsal kitabının hiçbir yerinde anılmadığını savunmasıydı ki bu konu bugün de Hristiyanlar arasında hararetle tartışılan bir konudur.
Ayrıca bkz; Mayflower: İngiliz Püritenlerini Amerika'ya götüren gemi
Bu devrim niteliğindeki değişim, özellikle İngilizlerin yoğun etkisi altında olan diğer Püriten bölgelere de yayılacaktı. İngiliz Amerikan kolonilerindeki Püriten halk geride kalmak istemedi ve bu uygulamayı da yasakladı. Massachusetts Körfezi Kolonisi, öncelikle Püritenlerin etkisinde olduğu ve 1659'da Noel'i yasaklamasıyla ünlü olduğu için bunların arasında öne çıkıyordu.
"Oruç tutma ve utanma" günü
Koloniciler Noel'i bir "oruç ve utanma" gününe dönüştürmeye karar verdiler; bu süre zarfında herkesin eksikliklerini düşünmesi ve tövbe etmesi bekleniyordu. Massachusetts Körfezi Kolonisi yöneticileri, Noel'i eski şekilde kutlamaya devam eden çok sayıda yerleşimci için bir ceza belirledi.
Bu ritüel "sapkınlık" olarak görüldüğü için 22 yıl gibi uzun bir süre için yasaklanmış ve kutladığı tespit edilenlerin 5 şilin ceza ödemesi gerekmiştir. Ancak bu kuralın uygulandığına dair somut bir kayıt bulunmamaktadır.
Püritenlerden etkilenmeyen insanlar, yasağa rağmen Noel'i gizlice kutlamaya devam ediyorlardı. Bununla birlikte, insanlar Noel'i ve diğer bayramları şehir merkezi dışında kutlamaya devam etmiş ve ev ev Noel şarkıları söylemek gibi gelenekler, 1681'de Püriten hareketinin arkasındaki aşırılığın gücünü kaybettiği İngiliz anakarasından gelen baskı sonucunda yasak kaldırılana kadar geçici olarak askıya alınmıştır.
Dini çabalar
Artık yasadışı olmamasına rağmen, Massachusetts Körfezi Kolonisi'nin Püriten ideolojisine bağlı birçok sakini yukarıda belirtilen nedenlerden dolayı uygulamayı küçümsüyordu.
Uygulama sadece 5 yıl sonra yeniden yürürlüğe girmiş, ancak yine de düşmanlıkla karşılanmıştır. Massachusetts Körfezi Kolonisi valisi, halkının Püriten ideallerine saygısızlığı nedeniyle Noel partisi sırasında şiddet patlak verebileceğinden o kadar endişeliydi ki, kendisini savunmaları için Kırmızı Ceketli birlikler görevlendirdi.
18. yüzyıl boyunca ve 19. yüzyılın ilk on yıllarına kadar, Püriten etkisinin önemli olduğu bölgelerde bu uygulama hala hoş karşılanmıyordu. Amerika Birleşik Devletleri'nin en çok etkilenen bölgelerinden biri olan Massachusetts bölgesi bunun en iyi örneğiydi. Massachusetts valilerinin Noel'i yasal bir tatil olarak ilan etmesinin on dokuzuncu yüzyılın ortalarına, 1856'ya kadar sürmesi dini inançların dayanıklılığının bir göstergesidir.
