Neandertallerin yiyeceklerini nasıl hazırladıkları ve pişirdikleri hakkında daha fazla bilgi edinmek isteyen arkeologlar, küçük kümes hayvanlarını kesmek için çakmaktaşı pullar kullanarak bir dizi uygulamalı deney yaptı. Frontiers in Environmental Archaeology dergisinde yayınlanan yeni makalelerine göre, çakmaktaşı pullarının kuşları kesmek için şaşırtıcı derecede etkili olduğunu buldular. Ayrıca, kuşları pişirmenin kemiklere o kadar zarar verdiği sonucuna vardılar ki, arkeolojik kayıtlara geçmeleri pek olası görünmüyor.
Yazarlara göre Neandertaller geniş bir coğrafi bölgede 200.000 yılı aşkın bir süre boyunca varlıklarını sürdürebilmişlerdir; bu nedenle arkeologlar doğal olarak onların yaşamlarını nasıl sürdürdükleriyle ilgilenmektedirler. Büyük av hayvanlarını öldürmeleri ve avlamaları üzerine araştırmalar yapılmıştır. Neandertaller ayıları ve diğer etoburları öldürdüğü bilinen uzman avcılardı. Doğu İberya'da bulunan Orta Paleolitik döneme ait bir çift aslan fibula kemiğinde aslanın kesilerek öldürüldüğünü gösteren kesik izleri bulunurken, aynı döneme ait Güneybatı Fransa'da bulunan diğer aslan kemiklerinde de derisinin yüzüldüğünü gösteren kesik izleri vardı.
Geçen araştırmacılar, 48.000 yıl önce tahta bir mızrakla yaralanma kanıtı gösteren bir mağara aslanı iskeletinin yakın adli analizine dayanarak, henüz bilinen en eski aslan avı örneği olabilecek bir kanıt buldular.
Ekip, tahta uçlu bir mızrağın kaburgaya çarpma balistiğini yeniden oluşturarak hipotezlerini test etti ve yön, çarpma açısı ve delme derinliğini eşleştirdi. Bu açılardan bakıldığında, mızrak mağara aslanının karnının sol tarafından geçmiş ve kaburganın sağ tarafına çarpmadan önce hayati organların içinden geçmiş gibi görünüyor. Aynı çalışmada, yaklaşık 190.000 yıl önce derisinin yüzüldüğüne dair kanıtlar gösteren mağara aslanı pençe kemikleri de bulundu.
Ancak kuşlar gibi daha küçük av hayvanları çok daha az ilgi görmüştür. Yine de İspanya'daki Institut Catala de Paleoecologia Humana i Evolucio Social'dan Mariana Nabais ve meslektaşları, "kuşlar Neandertal adaptasyonu ve hayatta kalmasında önemli bir rol oynamış olabilecek tamamlayıcı bir besin kaynağı sunuyor" diye yazdı. Bu nedenle, erken dönem insan pişirme ve kasaplık yöntemlerini simüle eden bir pilot çalışma tasarlayarak, arkeologların eserlerdeki işaretleri veri tabanıyla karşılaştırarak daha iyi analiz etmelerine yardımcı olabilecek bir işaret veri tabanı oluşturdular.
Ateşte Kavrulan Kuşlar
Nabais ve arkadaşları, Portekiz'deki bir vahşi yaşam rezervinden doğal koşullar altında ölmüş donmuş kuş örnekleri toplamış ve Neandertallerin İber Yarımadası'nda avlamış olabilecekleri türleri taksonomik olarak temsil edecek türleri seçmişlerdir: Leş kargası, ağaç güvercini ve Avrasya yakalı güvercini. Beş örneğin de tüyleri alınmıştı.
İkisi, gerektiğinde (öğrenciler tarafından yapılan) çakmaktaşı parçaları kullanılarak pişirilmeden kesildi; kullanılan teknikler arkeolojik kanıtlardan ve etnografik verilerden alındı. Bilim insanları daha sonra kemikleri temizleyip kurutmuş ve mikroskop altında inceleyerek kesik, kırık ve yanık izlerine bakmışlardır. Ayrıca çakmaktaşı parçasında belirgin aşınma ve yıpranma olup olmadığını incelediler ve kenarlarında yarım ay şeklinde küçük yara izleri buldular.
Nabais, "Kasaplık için çakmaktaşı parçası kullanmak, bu deneyden önce tam olarak değerini bilmediğimiz önemli bir hassasiyet ve çaba gerektiriyordu," diyor. " Çakmaktaşı parçaları başlangıçta düşündüğümüzden daha keskindi ve parmaklarımızı yaralamadan hassas kesimler yapmak için dikkatli bir kullanım gerektiriyordu. Bu uygulamalı deneyler, Neandertallerin gıda işleme ve pişirme süreçlerindeki pratik zorlukları vurgulayarak günlük yaşamları ve hayatta kalma stratejileriyle somut bir bağlantı kurmamızı sağladı."
Diğer üç kuş ise bütün olarak (kesilmeden) kızgın kömür üzerinde 500° C'de kızartıldı: Önce karınları üzerinde dört dakika, ardından ters çevrilerek üç dakika daha kızartıldı. Ekip, etin fazla pişmemesi için sıcaklığı sabit tutmaya ve pişirme süresini izlemeye dikkat etti. Nabais, "Belki de pişirmeden önce kuşların tüylerini aldığımız için, kızartma işlemi beklediğimizden çok daha hızlı oldu" diyor. "Aslında, kömürleri hazırlamak için on dakikadan az süren asıl pişirme işleminden daha fazla zaman harcadık."
Ekip ayrıca pişmiş kuşların kemiklerini de analiz etti. İlk durumda, bu kemikler çok daha kırılgandı — bazıları parçalanmıştı — ve neredeyse hepsinde siyah veya kahverengi yanıkların yanı sıra bazı kemiklerin iç boşluklarında siyah lekeler vardı. Yazarlar, "Yanmış kuş kemikleri kırılmaya ve kaybolmaya eğilimli olduğundan, pişirme faaliyetleri bu nedenle arkeolojik alanlarda tespit edilemeyebilir" diye yazdı. "Bu tür gözlemler, pişirme yöntemlerinin arkeolojik bağlamlarda iskelet kalıntılarının korunmasını önemli ölçüde etkilediğini ve potansiyel olarak belirli pişirme uygulamalarının arkeolojik görünürlüğünü etkilediğini göstermektedir."
Nabasi ve arkadaşları, bunun çok küçük bir örneklem boyutu ve sınırlı türlerle yapılan bir pilot çalışma olduğunu; Neandertaller tarafından tüketilen kanatlı türlerinin daha çeşitli olabileceğini vurguladı. Ayrıca deneysel koşulları dikkatle kontrol etmelerine rağmen, Neandertal yöntemlerini, gerçek dünya koşullarını ve daha geniş kültürel bağlamları tam olarak taklit etmek mümkün değildir. Araştırmacılar, deneylerin daha fazla kuş türü ve farklı pişirme yöntemleriyle genişletilmesi için daha fazla araştırma yapılması çağrısında bulundu.