II. Friedrich (Büyük Friedrich) öncelikle askeri eylemleriyle Avusturyalıları, Rusları ve Fransızları yenerek Prusya'yı Avrupa'da bir güç merkezi olarak sağlamlaştıran askeri bir lider olarak bilinir.
Ancak bir ulusu büyük yapan şey, yalnızca savaş kazanma becerisi olarak tanımlanamaz. Büyük Friedrich iç ve dış politikalarla, ticaret ve ekonomiye verdiği önemle Prusya'yı dönüştürdü ve Prusya'yı taklit edilmeye ve hayranlık duyulmaya değer bir ulus haline getiren sanat ve kültür devrimini destekledi.
Friedrich'in İlerici Politikaları
Friedrich döneminde insan hakları Prusya idari politikasının temel taşlarından biriydi. İfade özgürlüğü ve basın özgürlüğü bu ilerici bakış açısının önemli faktörleriydi.
Adli zulüm de reform gerektiren bir konu olarak görülüyordu. Friedrich döneminde işkence yasadışı hale getirildi ve idam cezası sadece en iğrenç suçlara mahsus hale geldi. Adalet sistemi içindeki diğer dinamikler de büyük ilgi gördü. Friedrich iktidara geldiğinde, farklı sosyal sınıflar için özel mahkemeler vardı. Friedrich bu eşitsizlikten nefret ediyordu ve yargı sistemini her yerde eşit şekilde uygulanacak şekilde reforme etmeye başladı.
Ancak Prusya hükümdarı tarafından başlatılan reformların yürürlüğe girmesi uzun zaman aldı ve ancak ölümünden sonra 1794 yılında tam olarak tamamlandı.
Prusya Ekonomisi ve Yerel Endüstrilerin Desteklenmesi
Friedrich, merkantilizmin kural ve yasalarının egemen olduğu bir ülke devraldı. Bu fikirler uygulamada kısıtlayıcı ve milliyetçiydi. Merkantilizm özünde değerli metallere sahip olmaya ve ihracattan çok ithalata dayanır. Dolayısıyla bu model korumacı bir durum yaratıyordu.
II. Friedrich merkantilist modele inanan biriydi ve Prusya'nın ithalat/ihracat ilişkisini dengelemesi gerektiğini fark ederek, aksi takdirde ithal edilecek şeyleri üretme kabiliyetine sahip yerel işletmeleri desteklemek için büyük adımlar attı. Kendi kendine yeterliliğe yönelik bu hamle, kendi ulusal yeteneklerine güvenen bir ekonomi yarattı.
Desteklediği endüstriler, geniş bir ekonomik yelpazede birçok işletmeyi temsil ediyordu. Küçük el sanatlarından ağır sanayiye kadar hepsi hükümdarın dikkatini çekti. Şeker arıtma, metal dövme ve silahlanma, II. Friedrich'in rehberliğinde önemli endüstriler haline geldi. Prusya ekonomisi için önemli hale gelen iki şaşırtıcı endüstri porselen ve ipekti.
İpek endüstrisi II. Friedrich'in özellikle ilgisini çekmiştir. İpekböceklerinin beslendiği dut ağaçlarının dikilmesini denetledi ve ipekböceklerini koruyan ve onlara iyi bakılmasını sağlayan yasaları uygulamaya koydu. Hükümet ipeğin nasıl üretildiği ve işlendiğine bile karışıyordu.
II. Friedrich'in büyük değer verdiği bir diğer endüstri de porselen endüstrisiydi. Berlin Kraliyet Porselen Fabrikası Friedrich'in emriyle kurulmuştur. Burada üretilen porselenler son derece yüksek kaliteye sahipti ve tüm Avrupa'da, hatta tüm dünyada ilham ve öykünme kaynağı oldu. Friedrich, ipek ve porselene verdiği önemle, daha önce Çin'den gelmek zorunda olan bu malların pahalı ithalatını engellemeyi başardı.
II. Friedrich Silezya'yı Avusturyalılardan ilhak ettiğinde, hemen bölgenin büyük kaynak zenginliğini sömürmeye başladı. Çelik, Silezya'ya bağlı önemli bir ürün haline geldi ve bununla birlikte Prusya devletinin gücünü korumak için hayati önem taşıyan silahlanma endüstrisi geldi. Tekstil de Silezya sanayisinin önemli bir özelliği haline geldi ve özellikle keten üzerine yoğunlaştı.
Prusya'daki birçok endüstri sübvanse edildi ve devlet teşviklerinden yararlandı, Friedrich her endüstride aktif rol aldı, işleri iyileştirmenin yollarını aradı ve yeni pazarlar aradı.
Friedrich Döneminde Din
Friedrich döneminde, Avrupa'daki pek çok endüstri farklı dinlere bağlıydı. Örneğin Cizvitler iyi öğretmenler olarak ün yapmışken, Yahudiler tüccar ve bankacı olarak biliniyordu. Friedrich, Prusya ekonomisini inşa etmek ve güçlendirmek için dini önyargıların bastırılması gerektiğini anladı. Fransa'daki dini zulümden kaçan Protestan Fransız Huguenotlara kucak açtı ve diğer kültürlerden ve dinlerden insanların Prusya'da hoş karşılandıklarını hissetmelerini sağladı.
II. Friedrich'in dine bilimsel bir yaklaşım benimsemesi bu dinamiğe kesinlikle yardımcı oldu. Bir Kalvinist olarak yetiştirilmiş olmasına rağmen, Friedrich Hristiyan inancının mistik ve mucizevi yönlerinin çoğunu reddetti ve bunu yaparken dini coşkuyu diğer inançlara karşı hoşgörü duygusuyla yumuşattı. Mutlak bir hükümdar olarak, birçok Prusyalı tarafından eğitim ve bilgeliği temsil eden ve ulus genelinde taklit edilmesi gereken bir figür olarak da görülüyordu.
Ancak Prusya, inkar edilemez bir şekilde Protestan bir ulus olarak kaldı ve diğer dinlere karşı hoşgörü, o dönem için son derece ilerici olsa da, tam eşitliğe kadar uzanmadı. Örneğin Katolikler devlet içinde yüksek mevkiler için değerlendirilmiyordu.
Friedrich, milliyet ve dinin kendisini ilgilendirmediğini defalarca ifade eden politikalarıyla göç konusunda önemli başarılar elde etse de, gizliden gizliye önyargılar besliyordu. Bazı bölgelerde çok fazla Yahudi olmasından endişe duyduğunu göstermiş ve fethedilen bölgelerde Katoliklere sert davrandığı bilinmektedir. Bununla birlikte, genel olarak Avrupa'nın geri kalanındaki akranlarından daha hoşgörülüydü.
Sanata Verdiği Önem
II. Friedrich büyük bir sanat aşığıydı. J.S. Bach da dahil olmak üzere dönemin pek çok müzisyen ve bestecisinin hamisiydi. Hatta kendi sonatlarını bestelemiş ve flüt çalmıştır. Klasik sanatlara olan sevgisi operaya kadar uzandı ve operalara girişi ücretsiz hale getirerek halk için daha erişilebilir hale getirmeye çalıştı. Friedrich, hükümdarlığı sırasında Prusya genelinde birçok opera binası inşa ettirdi.
İlgi alanları arasında felsefe de vardı ve Friedrich'ten "filozof-kral" olarak bahseden Voltaire ile düzenli olarak yazışıyordu. Ancak Friedrich sadece başkalarının felsefesiyle ilgilenmekle kalmadı. Bir Sans-Souci Filozofunun Eserleri başlığı altında kendi eserini yazdı.
Friedrich'in eğitiminin büyük bir kısmı Fransızca'ydı ve bu da onun bir tür Frankofil olmasına neden oldu. Fransız soylularının sergilediği zenginlikten hoşlanmasa da, Fransız sanat ve kültürünün estetik ve hissiyatına karşı bir sevgisi vardı.
Sanat ve kültür sevgisi resim ve heykele de uzanan Friedrich, Berlin'i Paris ve Londra'ya rakip olabilecek bir kültür merkezi haline getirmeye çalıştı.
Kırsal Reformlar
Kentsel sorunlara büyük önem verilirken, Friedrich tarım sektörünün de büyük ölçüde iyileştirilmesi gerektiğini anladı. Onun Peuplierungspolitik (halklaştırma politikası) bataklıkların kurutulması ve yeni arazilerin çiftlik kullanımına açılmasıyla tarımda büyük gelişmeler ve genişleme gördü.
Prusya'ya patates ve şalgam da dahil olmak üzere yeni ürünler getirdi. Patates oldukça başarılı oldu ve Prusya'da tarımı dönüştürdü. Sonuç olarak, II. Friedrich'e "Patates Kralı" lakabı takıldı ve bugüne kadar her yıl mezarına patates konuldu. Ayrıca, mahsulleri pazara taşımak için kanallar inşa ederek altyapıyı genişletti.
Prusya kralı olarak görev yaptığı süre boyunca 1.200'den fazla köy kuruldu ve tarım sektöründe binlerce istihdam yaratıldı. Politikaları ekosistemlerin tahribatına yol açmış olsa da, zamanının bir adamı için aydınlanmacı pragmatizmi pek çok akranından çok daha ilericiydi. Bitkileri korumak için yasalar çıkardı ve hayvanlara olan düşkünlüğü sayesinde Prusya'nın ilk veteriner hastanesini açtı. Hayvanlara değer vermeyen insanların muhtemelen insan yoldaşlarına da sadık olmayacağı felsefesine sahipti. Atına binerken mahmuz takmayı reddetti ve kız kardeşi Wilhelmina'ya hayvanlara yapılan muamele ve bunun insan doğasını nasıl etkilediği hakkında yazarken, "çok sert olmaktansa daha hassas olmanın daha iyi olduğunu" belirtti.
II. Friedrich askeri gücü sayesinde yeni topraklar elde etti ve Prusya'yı sonunda Prusya ve Kutsal Roma İmparatorluğu'nun farklı Alman devletlerinin birleşmesine yol açacak ve Almanya'yı Avrupa'nın en güçlü devleti haline getirecek zorlu bir ülke olarak güvence altına aldı.
Ancak bunların hiçbiri Friedrich'in inşa ettiği güçlü ekonomik temel olmadan başarılamazdı. Onun politikaları Prusya'nın varlığının istikrarlı olmasını ve Prusya sınırları dışındaki pazarın kaprislerine tabi olmamasını sağladı.
Buna ek olarak, hayattaki güzel şeylere olan sevgisi, Avrupa'da büyük saygı gören Prusya kültüründe büyük bir artışa yol açtı.
Ülkesinin askeri ihtiyaçları, diğer birçok liderde olduğu gibi onu sosyopat bir canavara dönüştürmedi. Ülkesinin insanlarına karşı büyük bir tutku besledi ve özellikle hayvanlara karşı merhamet ideallerini desteklemekten çekinmedi. 1786'daki ölümünün ardından, köpeklerinin yanına gömülmek istediğini açıkça belirtmesine rağmen babasının yanına gömüldü.
