Birçoğu haklı nedenlerle unutulmuş olan en tuhaf yenilikler Orta Çağ'da görülebilir ve bu da bu dönemi tarihin en büyüleyici dönemi haline getirir. Çatışmaların sıkça yaşandığı bir çağda her ülke, en yeni silahları ve stratejileri yaratarak askeri gücünü geliştirmeye çalışmıştır.
Kediler ve kuşlar, 17. yüzyılın başlarında geliştirilen ve patlayıcıların hayvanlara bağlanmasını içeren yeni bir silah türünün test edilmesi sırasında en etkili intihar ajanları olduklarını kanıtladılar.
Hayvanlar canlı bomba olarak kullanma fikri
16. ve 17. yüzyıllarda patlayıcılar ve erken dönem silahlar konusunda uzman olan Franz Helm, bu çarpık planın arkasındaki beyindir. V. Albert, X. Ludovic ve İngiltere Kralı IV. William'ın ordularında asker olarak görev yapmıştır. Bu da kılıç ve kalkan kullanımının yerini erken dönem ateşli silahların daha sofistike kullanımına bıraktığı dönemde savaş konusunda çok yetenekli olduğunu göstermektedir.
Helm'in kuşatma savaşları konusundaki bilgi ve deneyimi, 1535 yılında "Buch von den probierten Künsten" adlı bir kitabın yayınlanmasına yol açmıştır. (Almanca'dan tercüme: Uygulanan Sanatlar Kitabı). Bu kadim metinde, modern dönemde kedi ve kuşların gerçekten silah olarak kullanıldığını öğreniyoruz.
Mitch Frass, Helm'in geride bıraktığı metinlere daha yakından bakmadan önce, çağdaş tarihçiler ortaçağ savaşlarında roket kedisinin rolünün ne olduğundan tam olarak emin değillerdi. Mitch Frass, Pennsylvania Üniversitesi'nde özel koleksiyonlar ve araştırma hizmetleri direktörüdür.
Patlayıcı silahlar olarak hayvanlar
Gerçek bir roketin aerodinamiğine sahip olmasa da, Roket Kedi eskiden surların ve kasabaların yakılmasında kullanılırdı. Şöyle kullanılıyordu: yok etmek istediğiniz kasabada bir kedi yakalıyorsunuz, sonra sırtına bir çuval geçirip yanıcı maddelerle dolduruyorsunuz. Kedinin patlamayla yok olmadan önce topluluğa geri dönebilmesi için daha uzun bir fünye eklenmesi gerekir. Eğer kedi alev alırsa, kasabada koşarak her şeyi ateşe verecek ve böylece muhafızların dikkatini olası saldırganlardan başka yöne çekecektir.
Yukarıda bahsedilen süreci bir nevi açıklayan el yazmasından bir paragraf:
Ateş oku şeklinde küçük bir çuval yapın… Çuvalı kedinin sırtına bağlayın, tutuşturun… ve sonra kediyi bırakın, böylece en yakın kaleye veya kasabaya koşar ve korkuyla saklanmayı düşünür, sonunda kendini ahırdaki saman veya otların arasında bulur ve orada tutuşacaktır.
Buch von den probierten Künsten
Önerinin vahşiliği bir yana, teknik askeri açıdan mükemmeldir. Kuşlar da aynı şekilde kullanılmış, ancak idare edilmeleri daha zor ve çok daha az başarılı olmuşlardır. Uçan roket kavramını çıkarırsak, bu bir roket kediye benziyor, ancak tahrik gücü etkisi yok ve sadece patlayıcı etkisi var.
Her ne kadar Helm bu kavramı icat etmemiş olsa da, eski çağlardan kalma "roket kedi "yi tarif eden pasajlar vardır. Kedi, etkisini göstermesi için yaklaşık 300 tilki kuyruğu ile donatılarak o anda ateşe veriliyordu.
Hayvanları patlayıcı olarak kullanma konsepti 12. yüzyılda Çin'de de popülerdi; köprüleri ve diğer yapıları yakmak için boğalar ateşe veriliyordu. Ayrıca savunma tahkimatlarını ateşe vermek için kuşları da kullanmışlardır.
II. Dünya Savaşı sırasında kullanıldığı için buna antik teknoloji diyemeyiz. Almanlar köpeklere patlayıcılar bağlar ve köpekler bir tanka ya da başka bir savunma yapısına yaklaştığında bu patlayıcılar infilak ederdi. Kedilerin bu şekilde kullanıldığına dair net bir kanıt yok, ancak insanları ve korkunç geçmişimizi ve çağdaş tarih boyunca hayvanların savaşta kullanımını bildiğimizden, bunun son derece doğru göründüğünü söyleyebiliriz.
