Sıradan bir yiyecek olan patates, tüm dünyada temel bir besindir. Dünyaya nasıl yayıldığı ve nasıl bu kadar popüler hale geldiği, Avrupa'ya tanıtıldıkları çağı mükemmel bir şekilde gösteren hikayelerdir. Ancak Avrupalılar sadece birkaç yüz yıldır patates yerken, Güney Amerika'da, çoğunlukla Peru'da yaşayan insanlar binlerce yıldır patates yiyor. Patatesin ortaya çıktığı yer Güney Amerika olduğu için bu gayet doğaldır.
Avrupalıların 16. yüzyıldan önce patatesi hiç duymadıklarını ve geleceklerini nasıl etkileyeceği konusunda hiçbir fikirleri olmadığını hayal etmek zor. Dünyadaki tüm basit gıda ürünleri arasında patates belki de en ilginç tarihlerden birine sahiptir.
Antik ve Kolomb Öncesi Tarih
Patates Avrupa'ya 16. yüzyılın ikinci yarısında gelmiş olsa da, Güney Amerika'nın kuzeybatı kesimindeki insanlar tarafından binlerce yıldır biliniyor ve seviliyordu. En eski gerçek patates kalıntıları Peru'nun orta kesimlerinde bulunmuş ve MÖ 2500'lere tarihlendirilmiştir; ancak patates tüketimine dair kanıtlar MÖ 3400'lere kadar gitmektedir.
Akademisyenler, patatesin MÖ 10.000'li yıllara kadar yetiştirilip yenildiğini ve bu sayede dünyanın en eski sebzelerinden biri olduğunu ileri sürmektedir. Haşlanmış, püre haline getirilmiş, fırınlanmış, haşlanmış veya buharda pişirilmiş patates, kıtanın diğer bölgelerine yayılmadan önce binlerce yıl boyunca Güney Amerika'nın kuzeybatısında yaşayan insanların diyetinin önemli bir parçasını oluşturmuştur.
Yaklaşık MS 600'den MS 1000'e kadar süren Tiwanaku döneminde patates, kinoa ve lamalarla birlikte And diyetinin önemli bir parçasını oluşturmuştur. Üzengi ağızlı seramik kaplarıyla ünlü olan ve yaklaşık MS 100'den MS 700'e kadar Peru'nun kuzeybatı kıyılarında yaşayan Moche halkı için patates, sanatta deformitenin bir etkisi olarak da ortaya çıkmıştır.
Patatesin And kültüründeki en önemli özelliği, kurutulmadan önce birkaç kez dondurulup çözdürülen patatesler olan chuño haline getirilebilmeleridir. Bu kurutulmuş patatesler uzun yıllar boyunca saklanabiliyor ve kıtlık dönemlerinde değerli bir besin kaynağı olarak kullanılıyordu.
İspanyolların gelişinden bir asırdan kısa bir süre önce, 1438'de kurulan İnka İmparatorluğu zamanında patates önemliydi, ancak Meksika üzerinden And Dağları'na yayılan mısırın lehine birincil gıda kaynağı olarak değerini kaybetmişti.
Peru'dan bugünkü Şili'nin güney yarısına kadar, Güney Amerika'nın batı bölgelerinin batı kıyısı ve dağlık bölgeleri boyunca patates yetiştiriliyordu.
Patates Eski Dünya'ya Ulaşıyor
İspanyolların gelişi Amerika'daki tüm düzeni altüst etti. Azteklerin ve İnkaların çöküşü ve İspanyol kontrolünün kurulmasıyla birlikte, Avrupalılar tarafından görülmeyen yeni dünyadan birçok mal Avrupa'ya doğru yol almaya başladı. Bu, Büyük Kolombiya Mübadelesi olarak biliniyordu ve avokado, domates, mısır, biber, çikolata ve tabii ki patates gibi birçok Yeni Dünya gıdasının Avrupa'ya girişine tanıklık etti.
Avrupalılar patatesi özel bir sansasyon olarak görmediler. Değeri yeterince bilinmiyordu ve öncelikle İspanyol kontrolü altındaki yerli nüfusu beslemek için kullanılıyordu. Patatesin Avrupa'ya 16. yüzyılın ortalarında geldiği düşünülmektedir.
Bir gıda maddesi olarak, mısırla birlikte denizcileri beslemek için gemilere alındı. Tarihsel teoriye göre en olası durum, arta kalan patateslerin Avrupa kıyılarına ekilmiş olmasıdır. İspanya ve Britanya Adaları, patatesin Avrupa'da ilk ekildiği düşünülen yerlerdir.
Güney Amerika'daki İspanyollar için patates, Avrupalılar tarafından tüketilmek üzere düşünülmemişti. Yerli nüfusu beslemek için yararlı bir ürün olarak düşünülmüştür. Ve bu eğilim, patates yetiştirilmeye başlandığında İngiltere'de de devam etti. Soylular tarafından dışlanmış ve sadece işçi sınıfına uygun bir yiyecek olarak görülmüştür.
Avrupa'nın büyük bölümünde ise patatese, patlıcangiller ailesinin bir üyesi olduğu için aşırı şüpheyle bakılıyordu. Bu durum o zamanlar anlaşılmıştı ve bu nedenle patatesin zehirli olduğu düşünülüyordu. Uzun yıllar boyunca patatesler sadece çiçekleri için yetiştirildi.
Kanıtlar, 16. yüzyılın sonunda patatesin Avrupa'nın geri kalanının çoğuna yayıldığını göstermektedir. Patatesin 17. yüzyılın başlarında İtalya'da hem hayvanlar hem de insanlar tarafından yendiği bildirilmektedir.
Patates bu dönemde Afrika'ya da ulaştı, ancak sömürge dönemine kadar yaygın kullanımını teşvik etmek için hiçbir çaba gösterilmedi. Orada yaşayan insanlar tarafından da şüpheyle karşılanmıştır. Sömürgeciler tarafından getirilen patates, toplu tüketim için uygun bir ürün olarak düşünülmüştü. Ancak birçok Afrikalı için sömürgeci kontrolün bir sembolü olarak görülüyor ve şiddetle karşı çıkılıyordu. Bu dinamik, özellikle gıdanın kıt olduğu bölgelerde yavaş yavaş değişti. Patates kabul gördü ve Afrika'nın bazı yerlerinde diyetin önemli bir parçasını oluşturmaya başladı.
Ancak Uzak Doğu'da patates hemen kabul görmüş ve dünyanın geri kalanından farklı olarak sadece alt sınıf işçilerin yiyeceği olarak görülmemiştir. Patates 17. yüzyılın başında tanıtılmış ve imparatorluk sarayında bir lezzet olarak görülmeye başlanmıştır. Artan nüfusla birlikte Çin, ürünlerini patatesle destekledi ve sebze Çin toplumunun tüm yelpazesinde kabul gördü.
Hindistan'da patates Portekizliler tarafından batı kıyılarına ve İngilizler tarafından Bengal'e tanıtıldı. Burada da patates hızla yerel mutfağa adapte edilmiştir.
Kuzey ve Güney Amerika arasındaki coğrafi bağlantıya rağmen, Kuzey Amerika'daki ilk patates mahsulü aslında patateslerin 1719 yılında İrlanda'dan New Hampshire'a taşınmasının bir sonucuydu. Patates Amerika Birleşik Devletleri'nde kullanışlı ve popüler hale gelecek, orada yaşayanlar tarafından benimsenecek ve sevilecekti.
İspanyol İmparatorluğu'nun idamesi büyük orduların sahaya sürülmesini gerektiriyordu ve İspanya ile rakipleri arasındaki çatışmalar uygun gıda kaynaklarının sürekli bir sorun olduğu anlamına geliyordu. Patates böylece zorunluluktan popüler hale geldi. İspanyol birlikleri nereye giderse, köylülerin toplayıp ektiği patatesler de oraya gidiyordu.
Patates bitkileri yağmacı ordulardan da iyi saklanıyordu. Yer kaplayan ve çok görünür olan buğdayın aksine, bahçelerdeki patates bitkileri erzak ve yağma arayan ordular tarafından hemen fark edilmez. Radarın altından uçan patateslerin vergilendirilmesi de zordu ve bu nedenle yerel bahçelere değerli katkılar sağladı.
Avrupa Hükümetleri Patatesin Değerini Kabul Etti
Avrupa kıtasında patates, 18. yüzyılın ikinci yarısında diğer temel ürünlerin yerini almaya başladı. Besleyici değeri fark edildi ve hükümetler tarımsal büyümesini teşvik etmek için devreye girdi.
Büyük güçler arasında, Büyük Friedrich'in liderliğindeki Prusya, patatesi tamamen benimseyen ilk uluslardan biriydi. Genellikle Kartoffelkönig (patates kralı) olarak anılan Friedrich, ürünün değerini fark etti ve patatesin Prusya'nın temel ürünü haline gelmesini sağlamak için resmi bir Kartoffelbefehl (patates emri) emri yayınladı.
Patatesin Prusya'da tam anlamıyla başarılı olduğu anlaşıldıktan sonra, diğer ülkeler de patatesi önemli bir ürün olarak benimsemeye başladı. 1770'lerde Fransa Kralı XVI. Louis yumrunun tanıtımında etkili oldu ve 1800'lerin başlarında patates mahsulü yükselmeye başladı. Prusya ve Fransa gibi Avrupa'nın birçok yerinde patates, insanları beslemenin etkili bir yolunu temsil ediyordu. Tarihçi Rebecca Earle'e göre, hükümetlerin beslenme üzerindeki kontrolü, siyasi güç elde etmek ve sürdürmekle ilgiliydi.
Rusya'da ürün yaygınlaştı ancak yerel düzeyde yetiştirildi ve genellikle insanların bahçeleriyle sınırlı kaldı. Patates, 1838-1839 yıllarında tahıl mahsullerinin başarısızlığa uğramasına kadar uygun bir ikame olarak görülmedi. Patates büyük besin değeri sağlarken ve tarımı daha ucuzken, tahıl nakit para getiren bir üründü ve iki gıda kaynağı bir arada var olmaya başladı.
Hiçbir ürün dönüm başına patates kadar fazla gıda üretmiyor ve daha az ekim gerektirmiyordu. Böylece patates, hiç değilse pragmatik nedenlerle benimsendi.
Patates Küresel Bir Fenomen Haline Geldi
19. ve 20. yüzyıllarda patates dünya çapında daha da büyük bir artış gösterdi. Sömürgecilik, gezegenin hiçbir bölgesinin patatessiz kalmamasını sağladı ve artan nüfuslar patatesin getirdiği faydalara ihtiyaç duydu.
Elbette tek bir ürüne bel bağlamanın dezavantajları vardır. İrlanda'da yaşanan patates kıtlığı, İngiliz hükümetinin aldığı acımasız (ve soykırıma varan) kararlarla birleşince en az bir milyon İrlandalının açlıktan ölmesine neden oldu.
Bugün patates dünyanın hemen her ülkesinde yetiştirilmekte ve diğer ürünlerle birlikte yapılmaktadır. Buğday, pirinç ve mısırdan sonra dünyanın en çok ekilen dördüncü ürünüdür.
Patatesin kökeni bugün neredeyse hiç düşünülmemektedir. Dünyanın en önemli dördüncü mahsulü olarak, dünya çapında yemek ve kültürün içine işlemiştir. Patates, Peru'nun olduğu kadar İtalya, Birleşik Krallık, Amerika Birleşik Devletleri, İrlanda, Almanya, Hindistan ve diğer pek çok ülkenin ulusal dokusunun bir parçasıdır.