Nazi Almanyası'nın en etkili tarihçilerinden biri olan tarih profesörü Karl Alexander von Müller anılarında, Ocak 1923'te Münih'te düzenlenen ilk NSDAP mitingini anlatmaktadır. Müller, SA üyelerinin "asker benzeri görevliler, beyaz zemin üzerinde siyah gamalı haçlı parlak kırmızı bayraklardan oluşan bir orman, askeri ve devrimci, milliyetçi ve sosyalistlerin garip bir karışımı" olduğunu hatırlıyor.
Sturmabteilung ya da SA, kurulduğu 1921 yılından bu yana Nazi parti toplantılarını korumak, siyasi muhalifleri sindirmek ve NSDAP'nin ideolojisini uygulamakla görevliydi. Sturmabteilung Hitler'in iktidara gelmesinde çok önemli bir rol oynamış olsa da, disiplinden yoksun olması nihayetinde bir tehlike haline gelmiştir.
Bavyera'da Siyasi Kargaşa ve Sturmabteilung'un Kuruluşu
I. Dünya Savaşı'nın sona ermesi Almanya'da siyasi kargaşaya yol açtı. Kayzer'in tahttan çekilmesi ve Weimar Cumhuriyeti'nin kurulmasının ardından, sayısız paramiliter örgüt siyasi ortamı doldurmaya başladı. Sonuç, devletin meşruiyet krizine tanıklık eden bir şiddet kültürü oldu. Kötüleşen ekonomik durum, genel istikrarsızlık ve mutsuzluk durumuna katkıda bulundu.
Bavyera'da savaş sonrası kargaşa özellikle şiddetliydi. Komünistler 1919'da Münih'te bir Sovyet Cumhuriyeti kurdu. Ancak Reichswehr ve Freikorps ya da paramiliter milliyetçi gruplar bu girişimi kısa sürede bastırdı. Karşıt siyasi güçler arasındaki çatışmalar sırasında Bavyera bir iç savaşın eşiğinde gibi görünüyordu. Genel istikrarsızlık durumu, çeşitli milliyetçi grup ve örgütlerin kurulmasına zemin hazırladı. 1920 yılında, Weimar Cumhuriyeti'nin "Marksist kaosuna" karşı Başbakan Gustav von Kahr tarafından hayata geçirilen milliyetçi bir proje olan Ordnungszelle Bayern (Bavyera'nın Düzen Hücresi), Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei (Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi) veya NSDAP dahil olmak üzere aşırı sağcı grupların yayılmasını teşvik etti.
Sturmabteilung'un Kuruluşu
1920 yılında, NSDAP'nin öncüsü olan Deutsche Arbeiterpartei (Alman İşçi Partisi) bir Turn- und Sportabteilung (Jimnastik ve Spor Tümeni) kurdu. 11 Ağustos 1921'de partinin gazetesi Der Völkischer Beobachter, "Alman gençliğini" Almanya'yı kontrol eden "yabancı ırklara" karşı "ağır mücadeleye" katılmak için Turn- und Sportabteilung'a katılmaya çağırdı. Gazetenin ilanına göre, yeni oluşum parti için bir "koçbaşı" olacaktı.
NSDAP, kendini koruma birimi kuran ilk Bavyera siyasi örgütü değildi. Sosyal Demokrat Parti (SPD) 1920 yılında toplantılarını korumak için Saalschutz muhafızlarını ya da kâhyalarını oluşturdu. Bu öz savunma birimi Saalschutzabteilung ya da SA olarak tanındı. Parti kontrolündeki güçlerin oluşturulması, Bavyera'nın son derece kutuplaşmış siyasi ortamının bir göstergesiydi; sol kanat parti liderleri genellikle devletin güvenliklerini garanti edemediğini düşünüyordu. Aksine, NSDAP'nin Turn- und Sportabteilung'unun ana görevi siyasi muhalifleri sindirmek ve onlara saldırmaktı.
Kuruluşundan itibaren, yeni Nazi partisinin tümeninin alt kademesi işçi sınıfından gelen genç erkeklerden oluşuyordu. Öte yandan, lider pozisyonlar I. Dünya Savaşı sırasında savaşmış subaylar ve generaller tarafından işgal edilmiştir. Özellikle, 2. Deniz Tugayı eski Komutanı Yüzbaşı Hermann Ehrhardt, NSDAP'nin silahlı kuvvetlerinin ilk organizasyonunun şekillendirilmesinde önemli bir rol oynamıştır. Bavyera'nın milliyetçi sağının önde gelen isimlerinden biri olan Ehrhardt'ın, çoğunlukla savaş sonrası statükodan memnun olmayan savaş gazilerinden oluşan paramiliter gruplar olan Freikorps ile birçok bağlantısı vardı.
Ehrhardt 1921 yazında Julius Hans Ulrich Klintzsch'i yeni koruma biriminin askeri eğitimini denetlemekle görevlendirdi. Reichsweher'de yüzbaşı olarak görev yapan Ernst Röhm de Turn- und Sportabteilung'un kurulmasında önemli rol oynadı. Savaş sonrası yıllarda askeri kariyerine devam eden Röhm, NSDAP ile Reichswehr ya da düzenli ordu arasında bir aracı olarak görev yaptı.
Ekim 1921'de Hitler, Jimnastik ve Spor Tümeni'nin adını Sturmabteilung (Saldırı Tümeni) ya da SA olarak değiştirdi. SA üyeleri üniforma renklerinden dolayı sıklıkla Fırtına Birlikleri ya da Kahverengi Gömlekliler olarak da anılıyordu. İlk SA 21 gruba ayrılmış yaklaşık 300 kişiden oluşuyordu. Kahverengi renkli üniformalarında yüksek deri çizmeler ve gamalı haçlı kırmızı bir kol bandı bulunuyordu. SA üyeleri 16 Ağustos 1921'de, Walter Rathenau suikastının ardından tüm cumhuriyet karşıtı dernekleri, mitingleri ve yayınları yasaklayan Gesetz zum Schutze der Republik'e karşı aşırı sağcı gösteriler sırasında ilk kez kapalı düzende yürüyüş yaptı.
Nazi Partisinin "İdeolojik Ordusu" Olarak Sturmabteilung
İlk SA grupları esas olarak NSDAP'nin toplantılarını korumak, siyasi muhalifleri taciz etmek ve partinin mitingleri sırasında yürüyüş yapmakla görevliydi. Özellikle Yahudi konuşmacılar olduğunda, muhalif partilerin toplantılarını sık sık yarıda kesiyorlardı. Ayrıca Yahudi karşıtı posterler astılar ve Almanya'nın ekonomik sıkıntılarından sorumlu "düşman ırk "ın üyeleri olarak tasvir edilen Yahudilere karşı şiddet eylemleri çağrısında bulunan bildiriler dağıttılar.
Kahverengi Gömleklilerin şiddet eylemleri ve söylemleri, başta Komünistler ve Sosyal Demokratlar olmak üzere muhaliflerin gözünü korkutmak ve Nazi ideolojisini ve değerlerini sokaklarda uygulamak gibi çifte bir görev üstlendi. Böylece önemli bir propaganda aracı haline geldiler. Özellikle SA tarafından düzenlenen agresif geçit törenleri ve yürüyüşler, genç nesiller üzerinde güçlü bir etki yaratan bir güç ve birlik gösterisiydi. Savaş sırasında şiddetli milliyetçi söylemi içselleştirerek büyüyen genç erkekler için SA, sosyal engeller olmaksızın aidiyet ve yoldaşlık duygusunu deneyimleme fırsatı sağladı.
1923'te Hermann Göring SA'nın liderliğini üstlendi ve onları radikal bir şekilde yeniden örgütledi. Onun komutası altında Sturmabteilung, yaklaşık 3.000 üyesi olan gerçek bir Wehrverband ya da paramiliter örgüt haline geldi. Eylül 1923'te, Nürnberg'deki Deutsche Tag (Alman Günü) sırasında SA, birkaç aşırı sağcı, milliyetçi grubun ittifakı olan Deutsche Bund'un bir parçası oldu. Aynı yıl Adolf Hitler liderliğindeki Bund, Münih'te SA'nın önemli bir rol oynadığı Beer Hall Putsch'u düzenledi. Darbe girişiminin başarısız olmasının ardından Hitler ve diğer Nazi liderleri tutuklandı. Alman hükümeti NSDAP'yi ve Sturmabteilung'u yasakladı.
Sturmabteilung Hitler'in İktidara Gelmesinde Önemli Bir Rol Oynadı
Adolf Hitler Landsberg hapishanesindeyken Röhm kendini yasaklı SA'nın yeniden inşasına adadı. 1925 yılında Hitler cezasını erken tamamlayarak serbest kaldığında, şiddet eylemleriyle iktidarı ele geçirme fikrinden vazgeçti. Nazi lideri bunun yerine Legalitätskurs (yasal yol) izlemeyi ve siyasi hedeflerine seçimler ve halk desteği yoluyla ulaşmayı tercih etti.
Bu anlamda SA'yı daha disiplinli bir paramiliter örgüte dönüştürmeye karar verdi. Hitler'in yeni taktiklerine karşı çıkan Röhm, SA'daki görevinden istifa etti. Ardından Hitler, partinin Sturmabteilung'unun yeniden düzenlenmesi görevini eski kariyer subayı Franz Pfeffer von Salomon'a verdi.
Sonraki yıllarda SA, NSDAP'nin seçim başarısında çok önemli bir rol oynadı. SA'nın ana görevi, Eroberung der Straße (sokakların kontrolü) olarak adlandırılan ve esas olarak siyasi muhalifleri ve Yahudileri korkutmak ve fiziksel olarak saldırmaktan oluşan bir propaganda aracı aracılığıyla partinin sokaklardaki hakimiyetini sağlamaktı. SA üyeleri hedeflerine genellikle muhalif örgütlerin ve ağların üyelerini isimlendirerek ve utandırarak ulaşıyordu. Weimar Cumhuriyeti'nin son yıllarında, Sturmabteilung'un kontrolsüz sokak şiddeti günlük bir olay haline geldi.
1930'larda SA, Yahudilere ait dükkan ve işletmelere karşı birçok boykot eylemi düzenledi. Genellikle Yahudi işyerlerinin önünde durarak Yahudi karşıtı sloganlar içeren pankartlar taşıyor, işyeri sahiplerini ve müşterilerini taciz ediyorlardı. 1930'da Reichstag yangınından sonra SA üyeleri birçok siyasi muhalifi topladı ve Nazi partisinin binalarında kurulan geçici, yasadışı hapishanelerde onlara işkence etti. Birçok şiddet olayı özel evlerde de meydana geldi. SA'nın saldırıları genellikle sadece antisemitizmden değil, aynı zamanda sosyal faktörlerden de kaynaklanıyordu.
Gerçekten de birçok Kahverengi Gömlekli mevcut toplumsal hiyerarşileri ortadan kaldırmayı amaçlıyordu. Bu üyeler Hitler'in yeni Legalitätskurs'undan da memnun değildi. SA birimleri arasında artan hoşnutsuzluk karşısında Hitler, Röhm'den Fırtına Birlikleri'nin liderliğini yeniden üstlenmesini istedi. Böylece 1931 yılında Röhm, Sturmabteilung'un Kurmay Başkanı olarak atandı.
Onun liderliğinde SA önemli ölçüde büyüdü ve Ağustos 1932'ye kadar 440.000'den fazla üyeye ulaştı. Büyük Buhran'ın etkisi paramiliter grubun üye sayısının artmasına katkıda bulundu. Sturmabteilung 1932'de Nazi partisinin seçim kampanyasında çok önemli bir rol oynadı. Reichstag seçimlerinin yapılacağı 31 Temmuz'dan önceki haftalarda ülke genelinde birçok şiddet olayı yaşandı. 17 Temmuz'da Altona'daki bir SA yürüyüşü sırasında Fırtına Birlikleri, polis memurları ve Komünistler arasında çıkan çatışmada 18 kişi öldü. Bu olay Altonaer Blutsonntag (Altona'nın Kanlı Pazarı) olarak tanındı. 1932 Reichstag seçimleri NSDAP için bir başarı oldu ve Almanya'nın ikinci büyük partisi haline geldi.
Röhm Olayı ve "İkinci Devrim"
Hitler'in Almanya Şansölyesi olarak atanmasının ardından SA, ülkenin Gleichschaltung (Nazileştirme) sürecinde önemli bir araç haline geldi. Üyelerinin sayısı istikrarlı bir şekilde artmaya devam etti. 1943 yılına gelindiğinde SA'nın üye sayısı dört milyona ulaşmıştı. Ancak SA'ların başarısı ve kontrolsüz şiddeti, Nazi devrimini durdurmaya karar veren ve geleneksel elitlerin desteğini kazanmaya çalışan Hitler için kısa sürede bir sorumluluk haline geldi. NSDAP'nin Röhm liderliğindeki radikal kanadı yeni politikaya karşı çıktı. Sıkı bir anti-kapitalist olan SA Genelkurmay Başkanı, eski düzenle uzlaşma fikrini reddetti. Bunun yerine, mevcut sosyoekonomik sistemi "ikinci bir devrim" yoluyla kökten dönüştürmeyi amaçlıyordu. Röhm hedefine ulaşmak için SA'yı, sonunda Reichswehr'in yerini alacak olan bir Volkmiliz'e (Halk Milisleri) dönüştürmeyi planladı.
Röhm'ün radikal projesi, Almanya'da sıkıyönetim ilan etmekle tehdit eden ordu generalini ve eski milliyetçi eliti alarma geçirdi. Şansölye Yardımcısı Franz von Papen, Haziran 1934'te Marburg'da yaptığı konuşmada SA'nın terör yönetimini kınadı ve Hitler'in düzeni sağlayabileceğine dair şüphelerini dile getirdi. Hindenburg'un yerine cumhurbaşkanı olmayı planlayan Hitler, ordunun desteğini kaybetmeyi göze alamazdı. Bu nedenle, stratejisine karşı çıkan herkesi partiden tasfiye etmeye karar verdi. Haziran sonunda Himmler'i ve o zamanlar SA'nın bir alt bölümü olan SS'i, Röhm ve destekçilerinin ortadan kaldırılmasını organize etmekle görevlendirdi.
Uzun Bıçaklar Gecesi
28 Haziran 1934'te Hitler, Röhm'den SA liderlerini Bavyera'da bir kaplıca kasabası olan Bad Wiessee'deki Hanslbauer Oteli'nde toplantıya çağırmasını istedi. Tasfiyeden önceki haftalarda, Röhm'ün NSDAP içindeki muhalifleri, özellikle de Hermann Göring ve Heinrich Himmler, SA Genelkurmay Başkanı'nın bir darbe planladığı söylentisini başlatmıştı. Ayrıca eşcinselliği açık bir sır olan Röhm'ün homoseksüel çeteler kurduğunu ve Hitler Gençliği üyelerini yozlaştırdığını iddia ediyorlardı.
Hitler ve bir grup SS askeri 30 Haziran sabahı otele baskın düzenleyerek tüm Kahverengi Gömleklileri tutukladı. Tutuklular daha sonra Münih'teki Stadelheim hapishanesine nakledildi ve burada acımasızca kurşuna dizildiler. Röhm 1 Temmuz'da yargılanmadan idam edildi. Hitler onun ölüm emrini vermeden önce kısa bir süre tereddüt etmişti. Genellikle Uzun Bıçaklar Gecesi olarak bilinen tasfiye, aynı zamanda parti içindeki eski hesapları kapatmak ve tüm düşmanları ortadan kaldırmak için bir fırsat sağladı. 28 Haziran ve 2 Temmuz tarihleri arasında yaklaşık 85 SA üst düzey yetkilisi öldürüldü. Diğer tahminlere göre kayıp sayısı 200'e kadar çıkmaktadır.
2 Ağustos 1934'te Hindenburg öldü. Reichswehr liderliğinin desteğiyle Hitler, Almanya'nın başkanı olarak onun yerine geçti ve böylece Füher und Reichskanzler oldu.
Röhm Tasfiyesi'nden sonra Sturmabteilung
Hitler 13 Temmuz 1934'te Reichstag'da bir konuşma yaparak tasfiyeyi devleti iç düşmanlarından korumaya yönelik bir eylem olarak sundu. Joseph Goebbels, "Uzun Bıçaklar Gecesi "nden sonra yürüttüğü propaganda kampanyasında, SA liderlerini ahlaki açıdan yozlaşmış ve dejenere olarak göstermek için Röhm'ün cinsel yönelimine çok sayıda atıfta bulundu. Goebbels'in kampanyası "homoseksüel Nazi mitinin" yaratılmasına katkıda bulunmuş ve bu mit Nasyonal Sosyalizm'i çevreleyen kamusal imgeleme yerleşmiştir.
Tasfiyeden sonra SA, sayıları ve etkileri azalmış olsa da varlığını sürdürmeye devam etti. Kasım 1938'de Kahverengi Gömlekliler, Reichskristallnacht ya da Kasım pogromları olarak adlandırılan olaylarda Yahudilere yönelik şiddet eylemlerinde yer aldı. SA 1939'dan itibaren İç Muhafız birliklerinin eğitimini denetledi. Sturmabteilung Nazi rejiminde kilit bir oyuncu olmaktan çıkarken, SS (Schutzstaffel) önemli bir rol üstlendi. Heinrich Himmler 1943 Posen konuşmasında, SS'lerin Nasyonal Sosyalist davaya olan sarsılmaz sadakatini vurgulamak için Röhm tasfiyesindeki rollerine atıfta bulundu:
Bu herkesi dehşete düşürdü ama yine de herkes bir dahaki sefere böyle bir emir verilirse ve gerekli olursa bunu yapacağından emindi. Yahudilerin temizlenmesini, Yahudi ırkının yok edilmesini kastediyorum.
Nürnberg Mahkemesi SA'yı "büyük ölçüde o dönemdeki Nazi vahşetine katılan kabadayılardan ve zorbalardan oluşan bir grup" olarak tanımlamıştır. Ancak bu zulümlerin saldırgan bir savaş yürütmek için özel bir planın parçası olduğu gösterilmemiştir."
Dolayısıyla, Mahkeme SA'yı "bir suç örgütü olarak ilan etmemiştir."
