Adolf Hitler'in 1930'ların başında benimsediği ve yakın çevresi arasında kullandığı "Kurt" lakabı, Almanca'da "Kurt İni" anlamına gelen "Wolfsschanze" teriminin ilham kaynağıdır. Belçika'daki Wolfsschlucht ve Ukrayna'daki Wehrwolf komuta karargâhlarının her ikisi de bu lakaptan esinlenerek adlandırılmıştır. Yıllar süren inşaatın ardından 1941'de askeri kompleks, Hitler'in Nazi savaş makinesini yönettiği Doğu Prusya Cephesi karargahına ev sahipliği yapmaya hazırdı.
Kompleks yaklaşık 6 kilometrekarelik bir alana sahipti ve savunma için birbirine bağlı üç halkadan oluşuyordu. Ayrıca mimarlar, sığınağın yerel orman tarafından gizlendiği ve yetmiş beş kilometrelik bir yarıçap içinde görev yapan özel askerler tarafından korunduğu stratejik bir alan planladılar. Kamp Polonya'nın Ketrzyn kenti yakınlarındaki ormanda yer alıyordu. Demiryolu bağlantıları, küçük bir havaalanı, sürekli elektrik sağlayan bir enerji santrali, tank barınakları ve uçaksavar bataryası tahkimatlarının hepsi iyi kurulmuş tesiste mevcuttu.
Hitler'in hayatının Wolfsschanze yılları
Haziran 1941 ile Kasım 1944 arasında Adolf Hitler burada 800 günden fazla kalmış ve stratejik ikametgahının tamamında uyulan bir günlük rejim oluşturmuştur. Führer, Alman çoban köpeği Blondi'yi saat 9:30 civarında sabah gezintisine çıkardı. Postaları okumak ve cephe planlarının gözden geçirildiği savaş toplantılarına katılmak bir sonraki adımdı. Bu toplantılara katılan Mareşal Ion Antonescu da 1942 başlarında grubu ziyaret etti.
Geleneklere uygun olarak kahvaltı öğleden sonra saat 2:00'de servis ediliyordu ve oturma düzenleri sıkı bir şekilde uygulanıyordu. Saat 5'ten sonra Hitler bir savaş çalışması daha yaptı, ardından kendisi ve maiyeti yemek yedi ve alışılagelmiş akşam monoloğuna başladı. Gece çöktüğünde Wolfsschanze (Kurt İni) gramofon sesleri ve sinema salonunun titrek görüntüleriyle canlanırdı.
En parlak döneminde sığınakta yaklaşık iki bin erkek ve bir avuç kadın çalışıyordu. Ancak bazı tarihçiler, bir zamanlar askeri üslerde yaşayan yaklaşık 5.000 kişi göz önüne alındığında bu sayının çok düşük olduğunu savunuyor. Hitler'in yemeklerini tatmak ve zehirli olmadıklarından emin olmak için her gün hayatlarını riske atan 15 kadın, Nazi mutfağındaki herkes arasında en zor işi yapıyordu. Bu ekipten hayatta kalan tek kişi olan Margot Woelk'in (diğer meslektaşları Kızıl Ordu tarafından katledilmiştir) The Daily Telegraph'ta yayınlanan son öyküleri, II. Dünya Savaşı sırasında Wolfsschanze'de (Kurt İni) yaşanan dehşeti detaylandırmaktadır.
Hitler'in Güvenlik Bölgesi 1'de bulunan ve iki metre kalınlığında betonarme duvarlarla korunan ofisine yalnızca en güvendiği adamlarının girmesine izin veriliyordu. Keskin nişancı ateşinden korunmak için dışarıya hiçbir zaman pencere takılmamıştı ve havalandırma sistemi zehirlenmeyi önlemek için sıkı bir şekilde düzenlenmişti. Albert Speer ve Joachim von Ribbentrop gibi birçok üst düzey Nazi yetkilisi, yerleşim alanlarının da bulunduğu 2. Bölge'deki kışlalarda veya yakınlarında yaşıyordu. Tesisin etrafındaki mayınlı alan Güvenlik Bölgesi 3'ü temsil ediyordu.
Hitler'e saldırı
Hitler'e yönelik 20 Temmuz 1944'te Wolfsschanze'de (Kurt İni) gerçekleşen son girişimle birlikte stratejik üs tarihe karıştı. Genelkurmay Başkanı ve Führer'in yakın akrabalarından olan Albay Claus Schenk von Stauffenberg bu fikri tasarladı. Bir savaş konferansından ayrılmadan önce Hitler'in ofisine patlayıcı dolu bir çanta bıraktı.
Amaç Hitler'e suikast düzenlemek ve Almanya'daki Nazi yönetimini yıkmaktı; ardından Yedek Ordu siyasi ve askeri gücü devralacaktı. Berlin'de Hitler'in öldüğü bildirilmiş olsa da, bir subayın yanlışlıkla bavulun yerini değiştirerek bombayı hedefinden saptırması sonucu Hitler sadece hafif yaralanmıştı. Patlamada dört kişi ölmüş ve askeri tesisin 5000 çalışanının tamamı saldırıya iştirak etmekle suçlanarak idam edilmiştir.
Wolfsschanze yok edildi
Sığınak, bir düşman saldırısı durumunda kullanılabilecek merkezi bir yıkım mekanizması ile inşa edilmiştir. Baltık Taarruzu sırasında Sovyet Ordusu Ekim 1944'te Doğu Prusya sınırına kadar ilerledi. Bunun sonucunda Hitler bir sonraki ay kompleksin yıkılması emrini verdi ve bu işlem nihayet 24 Ocak'ı 25 Ocak 1945'e bağlayan gece tamamlandı.
27 Ocak'ta, iki gün sonra, Sovyet silahlı kuvvetleri gelmeye başladı. Tek bir yapıyı tamamen yok etmek için 8 ton TNT gerekiyordu, bu nedenle Nazi güçleri büyük miktarda patlayıcı kullandı ve sığınaklara önemli ölçüde zarar verdi. Ancak bu ürkütücü betonarme binalar günümüze kadar korunmuş; sadece iç kısımları hasar görmüştür. Yılda yaklaşık 180,000 kişi, karmaşıklığı ve şu anda bir turizm destinasyonu olarak yeniden inşa edilen dış bölgenin çarpıcı manzarası karşısında hayrete düşmek için bölgeyi ziyaret etmektedir.
