Şanghay'ın kasası dolmaya devam ediyor. Şehir 90'lı ve 00'lı yıllar boyunca yıllık yüzde 9 ila yüzde 15 arasında istikrarlı bir ekonomik büyüme kaydetti. Bugünkü haliyle Şanghay, Çin'in toplam GSYİH'sinin yüzde 3,63'ünü oluşturuyor. Yüzölçümünün ülke genelinin yüzde 0,1'i olduğu düşünüldüğünde, bu sürekli olarak etkileyici bir rakamdır ve şehrin ekonomik gücünü pekiştirmektedir.
Coğrafyanın maliyeti
Şanghay'ın parasal başarısının en basit cevabı coğrafyaya dayanıyor. Dünya üzerindeki hemen her başkenti ya da ticari açıdan zengin şehri düşündüğünüzde, yakınında bir okyanus ya da nehir ve dolayısıyla komşu ülkelere kolay erişim yolları bulursunuz. Bu durum Londra gibi şehirlerde görülebilir. Birleşik Krallık'ın başkenti ülkenin en büyük nehri üzerinde yer alır ve Fransa'ya ve nihayetinde Kahire'ye giden ve şehri zengin bir ticarete açan Manş Denizi'nden çok uzakta değildir. Çin'in başkenti Pekin olsa da, Şangay konumu nedeniyle tüm ekonomik güce sahiptir.
Şanghay bir liman kentidir ve Çin kıyılarının yarısında, ülkenin Doğu Çin Denizi'ne açıldığı bir noktada yer almaktadır. Şehir, Çin'in komşu ülkelerine gemilerle kolay erişim sağlar ve aynı zamanda eski başkent Nanjing'e ve Çin'in kalbine giden devasa Yangtze Nehri'nin kenarında yer alır. Tüm bunlar göz önünde bulundurulduğunda, Şanghay ticaret için bir altın madeni konumundadır ve dünyadaki en güçlü ticaret pozisyonlarından biridir.
Büyük bir şehrin yapı taşları
Peki, Şanghay mütevazı başlangıçlarından ekonomik bir güç merkezine nasıl dönüştü?
Kentin başlangıcı, Huangpu Nehri'nin ağzına yakın ve ideal bir kıyıda yer alan mütevazı bir balıkçı köyüdür. Jin Hanedanlığı 4. yüzyılda güçlendikçe Çin'in balıkçılık endüstrisini ve beraberinde Şanghay'ı da güçlendirmeye başladı. Yedinci yüzyıldaki Tang Hanedanlığı, daha sonra Şanghay olacak yerde ilk garnizonu inşa ederek balıkçı köyünü küçük bir askeri kasabaya dönüştürdü.
Konuyla İlgili:
- Çin'i şekillendiren önemli hanedanların listesi
- 1911 Çin Devrimi: 2000 yıllık imparatorluk döneminin çöküşü
Ming Hanedanlığı (1368-1644) döneminde Çin'in askeri gücü giderek artarken, bir zamanlar bir balıkçı köyü olan bu yer yavaş yavaş Japon korsanlara karşı müstahkem savunmalarla tamamlanan zorlu bir kaleye dönüştü. Bu, Çin'in artık kıyılarında güçlü binalar, kendi ekonomisi ve yüksek duvarlarla tamamlanmış askeri bir varlığa sahip olduğu anlamına geliyordu: büyük bir şehrin özellikleri.
İngiliz işgali
Qing Hanedanlığı döneminde dünya hızla ticarileşiyordu. Bu dönem 17. yüzyılda başladı ve Cumhuriyet kurulmadan önce Çin'in son hanedanlığıydı. İngiltere, İspanya, Portekiz ve Hollanda denizlerin sahibiydi. Şangay, son 200 yıldır müstahkem bir şehirden Polinezya ile ipek ve pamuk ticareti yapan gelişen bir ticaret merkezine dönüşmüştü. İngilizler 1832'de geldiklerinde kazançlı bir fırsat gördüler.
Bundan sonra yaşananlar hızlı ve birçoklarına göre acımasız bir sömürgecilik hareketiydi. İngiliz Doğu Hindistan Şirketi, burada halihazırda ticari ticaret yapan ve Yangtze Nehri üzerinden Çin'in geri kalanına açılan bir kapı olan bir şehir olduğunu fark etti. Çin onları içeri almak istemedi ve böylece İngilizlerin kazandığı Birinci Afyon Savaşı Nanjing Antlaşmasına yol açtı. Bu anlaşma İngiliz, Fransız, ABD'li ve Alman tüccar ve diplomatlara Şanghay'a giriş izni verdi.
Şehir zaten yerleşik bir ticaret merkeziydi, ancak tüm bu yabancı uluslar onu 19. yüzyıl boyunca gelişen bir metropole dönüştürdü. Avrupalılar buradan tüm Çin ve komşu ülkelerle ticaret yapabiliyordu ve Şanghay göz açıp kapayıncaya kadar Doğu Asya'nın en zengin şehri haline geldi.
Mao'dan megakente
20. yüzyıl, Qing Hanedanlığı'nın çöküşüne ve Çin Cumhuriyeti'nin yükselişine tanık olmuş, bu da Mao Zedong'un Çin Halk Cumhuriyeti'ne yol açmıştır. Mao'nun diktatörlüğünün bir sonucu olarak yaşanan kıtlığa rağmen Şanghay, ülkenin teknolojik açıdan en gelişmiş şehri olarak çoktan kurulmuştu. Uluslararası işletmelerin, ticaret gemilerinin ve tren ağlarının altyapısı Qing Hanedanlığı döneminde çoktan kurulmuştu. Bu durum, Mao döneminde (tüm Çin'de olduğu gibi) Şanghay'ın ekonomisi durgunlaşsa da, onun ölümünden sonra toparlanmasının nispeten kolay olduğu anlamına geliyordu.
90'lara gelindiğinde Çin kendini küresel ticarete tamamen açmış ve daha açık bir Kapitalist sisteme yol vermişti. Başbakan Zhu Rongji, vergileri düşürerek ve uluslararası ticareti teşvik ederek Şanghay'a para ve kaynak akıttı. Yabancı yatırımı şehre davet etti ve iş dünyası akın akın şehre geldi. Bugün bildiğimiz Şanghay, yüzyıllardır uluslararası bağları olan ve Çin'in merkezine ve dünyanın geri kalanına ticaret bağlantıları kuran bir şehir. Tüm Doğu Asya'da ticaret ve seyahat için en değerli merkez ve Çin'in belirleyici ekonomik gücü.
90'lara gelindiğinde Çin kendini küresel ticarete tamamen açmış ve daha açık bir Kapitalist sisteme yol vermişti. Başbakan Zhu Rongji, vergileri düşürerek ve uluslararası ticareti teşvik ederek Şanghay'a para ve kaynak akıttı. Yabancı yatırımı şehre davet etti ve iş dünyası akın akın şehre geldi. Bugün bildiğimiz Şanghay, yüzyıllardır uluslararası bağları olan ve Çin'in merkezine ve dünyanın geri kalanına ticaret bağlantıları kuran bir şehir. Tüm Doğu Asya'da ticaret ve seyahat için en değerli merkez ve Çin'in belirleyici ekonomik gücü.
