ABD Temsilciler Meclisi'nde neden sadece 435 sandalye var?

Tahminlere göre, 1913'ten bu yana nüfus artışına ayak uydurmuş olsaydı, şu anda Meclis'te 1.560 sandalye olacaktı.

Yazar Burcu Kara

Temsilciler Meclisi, Amerika Birleşik Devletleri'nin nüfusu son yüzyılda arttıkça temsilcisi olduğu halkı daha az yansıtır hale gelmiştir. Ancak bu böyle olmak zorunda olmadığı gibi her zaman da böyle olmamıştır.

Temsilciler Meclisi, federal hükümetin en başından beri halkın sesinin Washington'da duyulması için doğrudan bir kanal olarak hizmet vermek üzere tasarlanmış tek koludur. Ancak geçen yüzyıl boyunca her bir Temsilciler Meclisi üyesinin kendi seçim bölgesini temsil etme gücü aşındırılmıştır.

İlk Kongre'de 13 eyaletten 65 delege 3.9 milyon seçmenini temsil ediyordu. Yaklaşık olarak her 60,450 vatandaşa bir Temsilci düşmektedir. Bugün ise 50 eyalette 331 milyon kişiyi temsil eden 435 üye ya da her 761,169 kişiye bir Temsilciler Meclisi üyesi düşmektedir. Bu kötü bir haber çünkü tüm Amerikalıların siyasi eşitlikten yararlanamadığı ve Amerikan demokrasisinin daha az temsile dayalı olduğu anlamına geliyor.

Yıllar içinde değişen temsil

Meclisteki temsilci sayısı 1913'ten bu yana değişmemiştir. Öte yandan, erken dönem Amerikan Meclisi büyüyen ülke ile birlikte genişlemiştir. Meclis, 1791'den 1913'e kadar nüfus artışını ve yeni eyaletlerin kabulünü hesaba katmak için sandalye sayısını artırmaya yönelik yasaları onayladı. Meclis aslında Amerikan İç Savaşı sırasında bazı Güney eyaletlerinin ayrılmasının bir sonucu olarak küçülmüş, ancak daha sonra ayrılma sona erdiğinde ve yeni eyaletler kabul edildiğinde yeniden büyümeye başlamıştır.

Ülkenin varoluşunun ilk 124 yılında Temsilciler Meclisi, eyalet sayısını ve ülkenin artan nüfusunu hesaba katarak büyüklüğünü ayarladı. Ancak 1913'ten bu yana, nüfus artmaya devam etse de sandalye sayısı sabit kaldı.

1913'te toplanan ilk Kongre'de, 46 eyalette 97 milyonun biraz üzerinde bir nüfusu (ya da temsilci başına ortalama 223.505 kişiyi) temsil eden 435 üye vardı. Tüzük gereği, 1929 yılında 435 temsilci tam bir Meclis oluşturacaktı. Açık olmak gerekirse, bu Anayasa'da yer alan bir madde değildir. Federal bir yasa olduğu için, diğer yasalarda olduğu gibi değiştirilebilir ya da iptal edilebilir. O zamandan bu yana nüfus artışı bu rakamın üç katını aşmıştır.

Olası çözüm: Küpkök kanunu

Önemli bir değişiklik yapmak için Temsilciler Meclisi'nin büyüklüğünü artıracak, her eyaletin kaç temsilci alacağını belirleyecek ve Birleşik Devletler Nüfus Sayım Bürosu'nun verilerini kullanarak yeni bölge çizgileri oluşturacak yeni bir yasa çıkarılması gerekecektir.

Ülkenin başkentine daha fazla milletvekili göndermek genel olarak desteklenmeyebilir. Meclis'in mevcut toplam maliyeti üye başına 3.4 milyon dolardır ve Meclis'in büyüklüğünün artırılması bu maliyetleri artıracaktır. Yine de daha doğru bir demokratik temsil için çalışmak faydalı olabilir.

Tahminlere göre, 1913'ten bu yana nüfus artışına ayak uydurmuş olsaydı, şu anda Meclis'te 1.560 sandalye olacaktı.

Farklı hükümetleri inceleyen siyaset bilimciler, belirli bir ülkenin nüfusunu yeterince temsil etmek için ne büyüklükte bir yasama organına ihtiyaç duyulduğunu tanımlamak üzere "küpkök kanunu" adını verdikleri evrensel bir matematiksel formül geliştirmişlerdir. Dünya genelinde pek çok yasama organı, çeşitli mekanizmalar aracılığıyla temsil ettikleri nüfusun küp kökü ile neredeyse orantılı bir sandalye dağılımı elde etmiştir. Bu sayıyı kendisiyle iki kez çarparsanız nüfusu elde edersiniz. O halde Temsilciler Meclisi'nde toplam 692 sandalye olacak ve sandalye başına ortalama 478,480 kişi düşecektir.

Wyoming Kuralı

Temsilciler Meclisi'nin genişletilmesi tartışılırken göz önünde bulundurulması gereken bir diğer seçenek de Wyoming Kuralı'nın kullanılmasıdır. Bu kural, diğer eyaletlerin Temsilciler Meclisi organlarındaki her bir bölgenin nüfusunu belirlemek için en az nüfuslu eyalet olan Wyoming'in nüfusunu kullanmaktadır. Ülke genişledikçe ve vatandaşları başka bölgelere taşındıkça, her eyaletin Temsilciler Meclisi'ndeki delegasyon sayısı, eyaletin nüfusuyla yaklaşık bir eşitlik sağlayacak şekilde değişecektir.

Temsili belirlemek için 2020 nüfus sayımı kullanılsaydı, 435 Temsilciler Meclisi bölgesinin her birinde yaklaşık 577.719 kişi yaşayacaktı. Hiçbir eyaletin nüfusu 577.719'a tam olarak bölünmediğinden, bölgelerin eyaletler arasında paylaştırılması için birçok teknolojik yaklaşım geliştirilmiştir. Ancak, en temel yöntemi uygularsak, sadece 571 üyeli bir Temsilciler Meclisi elde ederiz.

En kalabalık eyalet olan Kaliforniya, Wyoming'in yaklaşık 68 katı kadar insana ev sahipliği yapmaktadır. Mevcut Meclis büyüklüğünün değişmediğini varsayarsak, Kaliforniya 2023'te başlayacak bir sonraki Kongre'de 52 üyeye sahip olacaktır. Ancak Wyoming Kuralı uygulanmaya başlansaydı 69 üyesi olacaktı.

İlave 136 Meclis sandalyesi nereye gidecek?

Bu, Temsilciler Meclisi'nin ülke genelini daha iyi temsil etmesini sağlayacak ve Seçiciler Kurulu'nun da eşitlenmesine yardımcı olacaktır, ancak küçük eyaletler yine de avantajlı olacaktır çünkü bu eyaletlerdeki her bir seçmen, eyaletlerinin senatörlerden gelen iki seçmen oyu üzerinde daha fazla etkiye sahiptir. Seçiciler Kurulu, nüfusu daha az olan eyaletlere adil olmayan bir şekilde daha fazla ağırlık verse de, ne kadar çok seçmen varsa, her eyalet seçiciler kurulunda o kadar eşit bir şekilde temsil edilir.

Eyalet sınırları nüfus merkezleriyle tam olarak aynı hizada olmadığından, Wyoming Kuralı altında bile bazı eyaletler bir miktar fazla ya da eksik temsil edilecektir. Yine de önemli bir fark olacaktır, ancak bu fark mevcut 435 sandalye sınırına göre daha az olacaktır.

Bu yaklaşım, Columbia Bölgesini evi olarak gören 670.000 Amerikalıyı, Porto Riko'yu evi olarak gören 3,2 milyon Amerikalıyı veya Guam, Kuzey Mariana Adaları Topluluğu, Amerikan Samoası veya ABD Virjin Adaları dahil olmak üzere diğer ABD ada bölgelerinden birini evi olarak gören 340.000 Amerikalıyı hesaba katmamaktadır. Temsilciler Meclisi'nde hiçbir zaman bir temsilcileri olmamıştır.