Antik Yunanistan'ın bir bölümünde, MÖ 5. yüzyıl kültürel, siyasi ve ekonomik refahın zirve yaptığı bir dönemdi. Batı felsefesinin kökenleri Sokrates'e kadar uzanmaktadır. Sağlanan himaye Euripides, Eshilos ve Sofokles (Sophocles) gibi yazarların bildiğimiz ve sevdiğimiz zamansız hikayeleri yazmalarına olanak sağlamıştır. Antik Dünya'nın yedi harikasından biri Phidias'ın heykelini yaptığı ve Olimpiya'ya diktirdiği Zeus heykelidir. Modern tıbbın mucidi Hipokrat, Hipokrat Yemini'ni de ortaya atmış ve ilk tarihçi Herodot, dünya çapında tarihi olayları belgelemeye başlamıştır.
Dünya üzerinde bu kişilerin hepsinin aynı anda bulunabileceği tek bir yer vardı, o da Atina'ydı. Bu tarihsel dönem hem Atina'nın altın çağı hem de Perikles Çağı olarak bilinir. Atina'nın başarısının temellerini atan öncü vatandaşına adanmıştır.
Perikles'in İlk Yılları
Perikles MÖ 495 yılında dünyaya geldi. Baba Xanthippus antik Atina'da etkili bir askeri ve siyasi figürdü. Perikles'in annesi Agariste, Atina'nın prestijli ve varlıklı Alcmaeonid ailesinin bir üyesiydi. Büyükbabası Kleisthenes, Atina demokrasisini daha da sağlamlaştıran anayasal değişiklikler getirmiş ve kentin tiran Pisistratus'tan kurtulmasına yardımcı olmuştur.
Plutarkhos ve Herodot'un anlattığına göre annesi Agariste doğumundan birkaç gün önce rüyasında bir aslan doğurduğunu görmüştü. Perikles'e karşı olan politikacılar onu gözden düşürmek için sık sık bu alametten bahsederlerdi. Agariste nihayet birkaç gün sonra doğum yaptığında, Perikles'in alışılmadık derecede uzun bir kafatasına sahip olduğu fark edildi ve birçok insan rüyasının anlamının bu olduğuna inandı.
Bir deniz soğanıyla olan benzerliği Perikles'e "Squill" lakabını kazandırdı ve Atina lideri olduğu süre boyunca çok sayıda komedi oyun yazarı ve şair onunla dalga geçmek için mizahi fırsatlar buldu. Perikles'in elimizdeki tüm resimleri, hem alışılmadık kafatası şeklini gizlemek hem de antik Atina'da önemli bir askeri komutan olduğu gerçeğini göstermek için onu bir miğfer takarken göstermektedir.
Zengin bir ailenin çocuğu olarak dünyaya gelen Perikles, öğrenmek için mükemmel fırsatlara sahipti. Pythacleides ve sofist Damon'dan müzik, Zeno'dan bilim ve Sokrates öncesi ünlü düşünür Anaksagoras'tan felsefe öğrendi. Genç politikacı Perikles, tavsiye ve öğüt almak için sık sık danıştığı Anaksagoras ile dostluk kurdu. Plutarkhos, Perikles'in Damon'la çalışmak için sofistliğe olan ilgisini müzik sevgisinin arkasına sakladığını ima eder. Plutarkhos, gelecekteki siyasi rakipleri de dahil olmak üzere pek çok kişinin genç Perikles'i biraz kibirli gördüğünü yazar.
Varlıklı bir ailede doğmuş olmasına rağmen Perikles dünyanın çalkantılarından ve düzensizliklerinden habersiz değildi. Babası Xanthippus, o on yaşındayken Atina'dan dışlanmıştı. O dönemde, aşırı güçlü ya da rakipleri için tehlike olarak algılanan bir politikacıyı dışlamak Atina'da sıkça başvurulan bir siyasi taktikti. Toplumdan dışlanan bir kişinin toplumdan tamamen atılması gerekmiyordu. İnsanlar 10 yıl sonra, sosyal ya da mali konumlarını kaybetmeden eski yaşamlarına dönebilirlerdi.
Xanthippus'un 10 yıllık cezası kısa kesildi. Sürgününden birkaç yıl sonra, kentin en yetenekli askeri komutanlarından biri olarak ünlendiği için Pers istilasına karşı Atina'yı savunmaya yardım etmek üzere geri davet edildi. Atina donanmasının komutanı olan Ksanthippus, MÖ 479'da Perslere karşı yapılan ve sonuçta Yunanistan'ın ikinci Pers istilasının sona ermesine yol açan Mycale Muharebesi'nde başarılı bir performans sergiledi. Sadece birkaç yıl sonra Ksanthippus, oğlunun kendi seçtiği yolu izlemesine izin vererek onu toplumsal itibar kaybından koruduğu için bir kahraman olarak hayata veda etti.
Perikles Döneminde Atina Siyasetinin Yapısı
Perikles'in Atina'da iktidara yükselişini anlamak için öncelikle oradaki siyasi sistem hakkında temel bir anlayışa sahip olmak faydalı olacaktır. Atina'nın demokratik sisteminin iki ana kolu vardı: Arkhonlar ve Strategoslar. Bir kral ya da tiran olmadığında, yetki Atina'da ve diğer Yunan şehir devletlerinde en yüksek sulh hakimi olarak görev yapan Arkhonlara geçerdi.
5. yüzyıldan önce Arkonlar, Arkon Eponymous, Arkon Polemarch ve Arkon Basileus'tan oluşan bir üçlü olarak ortaya çıktı. Hizmet süreleri zaman içinde değişmiştir. Önce ömür boyu, sonra on yıl, Perikles zamanında ise sadece bir yıl görev yapmışlardır. Beşinci yüzyılda, demokrasilerin artan etkisi nedeniyle Arkonların görevi büyük ölçüde törenseldi ve birkaç küçük sivil yükümlülükleri vardı.
Arkonlar antik Atina'nın bir kalıntısıydı, ancak 5. yüzyılın Strategoi konseyi kentin geleceğinin bir parçasıydı. Antik Yunan'da Strategoi adı verilen 10 kişilik bir askeri lider grubu Atina kentindeki günlük operasyonları denetlerdi. Arkonlar yıllık mecliste kura ile seçilirken, Strategoi halk oylamasıyla seçilirdi. On Strategoi'nin hepsi prensipte eşit yetkiye sahipti, ancak aslında karizması ve politikada becerisi olanlar en tepeye yükseliyordu.
Strategoi'de, çağdaş demokrasilerde olduğu gibi, genellikle iki rakip siyasi grup vardı: aristokrat muhafazakarlar ve liberal demokrasi yanlısı devrimciler. Muhafazakarlar demokrasiyi varlıklı kesimlerle sınırlamak isterken, liberaller demokrasiyi güçlendirmeye ve sıradan Atinalılara yönetimde daha fazla söz hakkı vermeye çalışıyordu. Bu, o zamanlar genç bir adam olan Perikles'in demokrasiyle ilk karşılaştığında içine adım attığı ortamdı.
Perikles'in İktidara Yükselişi
Perikles daha gençken politikaya karışmaktan ve halka hitap etmekten kaçınırdı. Bunun yerine, kaderinin bu olduğundan emin olarak kendini tamamen askeri bir kariyere adadı. Atina'nın nefret edilen eski kralı Pisistratus'a olan olağanüstü benzerliği yüzünden Perikles siyasetten uzak durdu.
Bununla birlikte, hayat insanı beklenmedik yönlere çekebilir ki Perikles de yirmili yaşlarının başında siyasete girdi. MÖ 472 yılında Perikles, büyük yazar Aeschylus'un Persler adlı oyununu finanse etti. Bu, Perikles'in siyasi kariyerinin bilinen ilk eylemidir. Burada Perikles, istese de istemese de devlet tarafından üretilen bir oyunu finanse eden varlıklı bir kişi olan Choragus rolünü üstlenmiştir. Görünüşe göre Perikles, bir Choragus atamanın Arkonlar'ın birkaç yetkisinden biri olmasına ve rastgele seçilen varlıklı bireylere dayatılmasına rağmen, bu performansa maddi destek sağlamaya özellikle hevesliydi.
Themistokles'in Atina'yı Perslere karşı zafere taşıdığı Salamis Deniz Muharebesi, Eshilos'un Persler adlı eserinde tasvir edilir. Themistokles o dönemde demokratik partinin lideriydi ve oyunda başarılarından övgüyle bahsediliyordu. Bu gösteriye sponsor olmak, Kimon'un aristokrat kesimi tarafından Perikles'in kendi siyasi gündemlerini desteklediğinin bir kanıtı olarak görülmüştür.
Themistokles'in baş düşmanı, Kimon'un yakın dostu olan Sparta'ydı. Kimon ve Spartalılar gücün zenginlerin elinde toplanması gerektiği inancını paylaşıyorlardı. Sparta tarafından haksız yere mahkum edildikten sonra Themistokles dışlandı ve sonunda Yunanistan'ı terk etmek zorunda kaldı. Themistokles Pers kralı I.Artaserhas'e sığındı – ironik bir şekilde, Themistokles'in mağlup ettiği adamın oğlu. Themistokles, babasını yenecek kadar zeki bir adamı yanında tutmaktan memnuniyet duyan I. Artaserhas tarafından Magnesia valisi olarak atandı.
Perikles'in kariyeri boyunca en büyük siyasi rakibi Kimon'du. Kimon'un babası Miltiades de büyük bir kahramandı; Perikles'in yaptığı gibi Maraton Muharebesi'nde Yunanlıları zafere taşıdı. Kimon'un ailesi Perikles'inkinden çok daha zengindi ve bunu her gece halk için ziyafetler düzenleyerek kendi yararına kullandı. Diğer yandan Plutarkhos, Perikles'te yalnız ve iş odaklı bir figürün tasvirini yapmaktadır.
Plutarkhos, Perikles'in siyasi kariyeri boyunca partilere ya da diğer sosyal etkinliklere nadiren katıldığını yazar. Euryptolemus'un bir akrabasının düğünü, Perikles'in bu tür bir sosyal etkinliğe katıldığı tek olaydı. Ancak tören bittiğinde, şenliklere katılmadan oradan ayrılmıştır.
Plutarkhos'a göre, Perikles'in sosyal ilişkileri, Atina'da çok önemli görevler için ayrılmış bir hükümet kadırgası olan Salaminian kadırgasındakilere benzerdi. Plutarkhos, bir yurttaşın politikacı Perikles'i evinin dışında görebildiği tek zamanın, onun meclise gidip geldiği zamanlar olduğunu belirtmektedir.
Kimon'un insan gücü ve finansman konusundaki avantajına rağmen, Perikles meclis önünde rakibinin itibarını lekelemek için hiç vakit kaybetmedi. Perikles, İskender adlı ünlü Makedon generalin akrabası olan Kimon'u İskender'den rüşvet almakla suçladı. Her ne kadar Kimon mahkemede suçsuz bulunsa da, bu tartışma yine de siyasi konumuna zarar verdi. Nihayetinde, Perikles'in kenti düşmanından kurtarma çabalarına rağmen Kimon'un çöküşüne yol açan kendi planları oldu.
Sparta ile derin bağları olan Kimon, Atina ile Sparta arasında daha sıkı bağlar kurulması için elçi olarak görev yaptı. Helotlar MÖ 462'de hükümete karşı ayaklandığında Sparta sarsıldı. Sparta'daki köleler olarak Helotlar, efendileri askeri yaşam tarzına odaklanırken Spartalıların tarım, beslenme ve bakımından sorumluydu. Uzun süren ikna çabalarının ardından Kimon, tereddüt içindeki Atinalıları, arkadaşlarına yardım etmeleri için binden fazla savaşçı göndermeye ikna etmeyi başardı. Ancak Sparta ordusu Kimon'un gelişi üzerine geri çekilmesini emretti.
Kimon'u reddetmek Helotlar açısından gurur ve korkunun birleşimiyle yapılmış bir seçimdi. Gözden düşmüş bir Kimon, Perikles sayesinde MÖ 461'de Yunan toplumu tarafından kolayca dışlandı.
Kimon olmadan, Perikles'in siyasi partisi Atina'daki en güçlü parti haline geldi. Ancak Perikles'in kendisi değil, Atina aristokrasisini kısıtlayan ve demokrasiyi daha da güçlendiren değişiklikleri geçirmeye çalışan hocası Ephialtes önderlik ediyordu. Bir suikast sonucu öldürülmesi bu değişikliklerin hayata geçirildiğini görmesini engelledi.
Partinin muhalifleri cinayetten Perikles'i sorumlu tutmuş ve cinayeti iktidarını sağlamlaştırmak için işlediğini söylemişlerdir. Aristoteles'e göre bu kişi Tanagralı Aristodicus adında bir adamdı, ancak Plutarkhos bu iddiaları asılsız bularak reddeder. Bununla birlikte, bu iddia için destekleyici bir kanıt sunmaz. Perikles, şehrin önceki iki liderinin sürgüne gönderilmesi ve ardından ölümünden sonra nüfuzunu sağlamlaştırmış ve Atina'daki en etkili siyasi figür haline gelmiştir.
Perikles yirmili yaşlarının başında evlenmiş, ancak eşinin kimliği günümüze kadar ulaşmamıştır. Perikles'le evlendikten yaklaşık 10 yıl sonra boşandıklarını göz önünde bulundurursak, onun zengin bir Atinalı aileden geldiği sonucuna varabiliriz. Xanthippus ve Paralus, Perikles ve karısının iki erkek çocuğuydu. Babalarının onları eğitmek için gösterdiği tüm çabalara rağmen, hiçbiri hayatta çok ileri gitmemiş gibi görünüyor. Muhtemelen bu iki adamın davranışları ile babalarının davranışları arasında haksız bir paralellik kurma çabası vardı. Babaları ve şehrin geri kalanı tarafından belirlenen yüksek standartları karşılayamadılar ve sonuç olarak, aptal bir kişi için yaygın bir sıfat olan "Blitomammas" lakabını aldılar.
Perikles, ilk eşinden boşandıktan on yıl sonra hayatının aşkı Miletoslu Aspasia ile tanıştı. Hiç evlenmemiş olmalarına rağmen ilişkileri Plutarkhos tarafından şefkatli ve hassas olarak tanımlanmıştır. Aspasia fahişelik yapmakla ve eşinin seçimlerini etik olmayan bir şekilde etkilemekle suçlanmıştır. Ancak bu büyük olasılıkla kötü niyetli bir dedikodudan ibarettir. Oldukça antisosyal olan eşinin sosyal hayatı, retorik ve topluluk önünde konuşma konusunda mükemmel, son derece hoş ve entelektüel bir hanımefendi olduğu anlaşılan Aspasia'nın varlığıyla daha da zenginleşmiştir. Oğulları Genç Perikles, babasının faaliyetleri neticesinde ilk başta Atina vatandaşı olarak kabul edilmedi.
Perikles ve Kimon MÖ 450 yılında Atina vatandaşlığını tanımlayan bir yasa oluşturdular. Yeni yasaya göre, bir çocuğa Atina vatandaşlığı verilebilmesi için ebeveynlerinin her ikisinin de devlet vatandaşı olması gerekiyordu. Aspasia'nın Milet'in yerlisi olması nedeniyle, genç Perikles'in baba tarafından dedesinin mirasına erişimi engellendi.
Bir süre sonra, bir hastalık Atina'nın geri kalanıyla birlikte Perikles'in büyük oğullarını da yok etti. Ancak Perikles, MÖ 429'da zamansız ölümünden önce, tek bir Attikalı babadan olan çocukların vatandaşlığını tanımak için kuralını değiştirdi. Genç Perikles, annesinin ve büyük üvey kardeşinin izinden gitmek yerine, On Strategoi Konseyi'nde babasına katıldı ve Atina siyasetine dahil oldu.
Atina ve Sparta Birliği
Sparta, Pers istilası sırasında ülkedeki tek büyük şehir devleti olduğu için Yunanistan'ın fiili başkentiydi. Yabancı rakipleriyle mücadele etmek için Yunan şehir devletleri bir araya gelerek Peloponez Birliği'ni kurdular. Ancak Perikles zamanında Atina gibi şehirler zaten onlardan hoşlanmıyordu ve anakara Sparta'nın İyon Denizi ve Küçük Asya'da hala Pers egemenliği altında olan Yunan şehir devletlerini kurtarmaya pek ilgi göstermemesi bu durumu daha da kötüleştirdi.
MÖ 478 gibi erken bir tarihte Atina ve diğer bazı ada ulusları Attika-Delos Deniz Birliği olarak bilinen kendi birliklerini kurdular. Delos adası birlik için tarafsız bir buluşma yeri ve hazine olarak hizmet veriyordu, bu nedenle birliğin adı buradan geliyordu. Birliğin resmi amacı Yunan şehirlerini Pers egemenliğinden kurtarmaktı, ancak asıl hedefi Sparta'nın yayılmasını durdurmaktı.
Perikles'e Yolsuzluk Suçlamaları
Peloponez Birliği ve Attika-Delos Deniz Birliği arasındaki anlaşmazlıklar takip eden yıllar boyunca tırmandı. Sparta, Atina savunma duvarlarını inşa ettiğinde öfkelendi çünkü Sparta onları korumak için her zaman orada olacağından Atina'nın buna ihtiyacı olmadığını düşünüyorlardı. Bunun üzerine Atina Sparta'dan bağımsızlığını ilan etti ve Attika-Delos Deniz Birliği'ni genişletmeye başladı. Güvenliklerini sağlamak için, Attika-Delos Deniz Birliği'nin her üye devleti Atina'ya askeri ya da mali destek sağladı ve Attika-Delos Deniz Birliği'ni adı dışında her şeyiyle bir Atina imparatorluğuna dönüştürdü. Acil bir askeri tehdit olmadığından, Atina asker yardımını kabul etmeyi bıraktı ve bunun yerine sadece parasal katkıları kabul etmeye başladı. Bir asırdan kısa bir süre sonra, birlik neredeyse tamamen Atinalılar tarafından yönetiliyordu.
Perikles MÖ 452 yılında hazineyi tarafsız Delos adasından Atina şehrine taşıdı. Hazinenin Atina surları içinde daha güvenli olacağını savunuyordu. Gerçek şu ki Perikles parayı Atina'daki inşaatlarda, özellikle de Akropolis'te kullanmıştır. Perikles, uzun zamandır arkadaşı olan heykeltıraş Phidias'tan hükümetin tüm inşaat projelerini denetlemesini istemiştir. Parthenon'da, şehrin koruyucu tanrıçası Athena'nın güzel bir figürünü yaptırdı. Perikles, Pers Kralı Köşkü'nü örnek alan bir müzik tiyatrosu olan Odeum'a ek olarak Eleusis'te Elefsis (Eleusinian) Gizemleri'nin icra edildiği bir tapınak inşa ettirdi. Bundan sonra Perikles, Odeum'da her yıl düzenlenen bir müzik yarışması olan Panathenea'yı başlatmıştır.
Hem yaşadığı dönemde hem de sonrasında pek çok kişi Perikles'e yönelik başlıca eleştirilerini bu açık yolsuzluk eylemine yöneltmiştir. Perikles'in rakibi ve Kimon'un akrabası Thukididis (Thukydides) bu yolsuzluktan dolayı onu kamuoyu önünde utandırmaya çalıştı, ancak Perikles kendisini kamuoyu önünde başarıyla savundu. Meclisin inşaat fonuna, her yapıya kendi adının yazılması ve başka kimsenin adının yazılmaması koşuluyla kişisel parasını taahhüt etti. Sonuç olarak, meclis gerildi ve Thukydides hızla dışlanan biri haline geldi.
Peloponez Savaşı
Yıllar süren düşmanlığın ardından, MÖ 460 yılında Atina ve Sparta arasında Peloponez Savaşı çıktı. Megara'nın rakip Attika-Delos Deniz Birliği'ne katılmasının bir sonucu olarak, Megara ile Sparta'nın yakın müttefiki Korint arasında savaş başlatılmıştır. Atina hala Yunan şehirlerini Perslerden kurtarmakla meşgul olduğu için Perikles yeni bir savaş başlatmak konusunda isteksizdi.
Ancak Atina ve Sparta arasında kendi müttefikleri aracılığıyla vekaleten çatışmalar yaşandı ve iki devlet arasındaki açık savaş MÖ 457'de Tanagra Muharebesi'ne kadar başlamadı. Sonunda galip gelmelerine rağmen, Spartalılar bu çatışmadan sonra geri çekilmek ve yeniden toplanmak zorunda kaldılar. Atina bu fırsatı değerlendirerek yeniden toparlandı ve Sparta ile müttefik olan limanlara karşı deniz operasyonları başlattı.
Ancak MÖ 454 yılında Atina, Perslerle savaşmak üzere Mısır'a 200 gemi gönderdi ve her şey değişti. Prosopis Kuşatması'ndaki yıkıcı kaybın ardından Atina ve Pers, savaşlarını sona erdirmek için Kallias Barışı'nı imzaladı. Atina'nın Persler karşısındaki ezici mağlubiyetinden sonra, Delian Birliği'ni oluşturan devletlerin çoğu eski müttefiklerine karşı cephe aldı. Atina MÖ 447'de Boatyalılar tarafından karada ağır bir yenilgiye uğratılınca, işler hızla kötüye gitti ve Perikles deniz üstünlüğünü kara gücünden üstün tutmak zorunda kaldı.
MÖ 451 yılının başlarında, Perikles'in babası Xanthippus'un yaptığı gibi, Perslerle savaşa yardım etmesi için Kimon Atina'ya geri getirildi. Perikles Kimon'un geri dönmesini kabul etti, ama sadece Perslerle denizde, Atina'dan uzakta, Perikles'in gücünün tartışılmayacağı bir yerde savaşmak üzere gönderilmesi şartıyla. Kimon, MÖ 446'da Sparta ve Roma arasında "otuz yıllık barış" ile sonuçlanan müzakerelere katıldı.
Perikles'in Ölümü
MÖ 440 yılındaki Sisam Savaşı, Atina ve Sparta'nın, Kimon'un ateşkes ilan etmesinden sonra bile birbirleriyle savaşmaya devam ettiklerini gösteren örneklerden sadece bir tanesidir. Sparta ve Atina'nın nihayet tekrar açıkça savaşa girdiği MÖ 431 yılına kadar tansiyon yüksek kaldı. Perikles karada savaşmak yerine Attika'nın tüm nüfusunu Atina surlarının içine taşıdı. Atinalılar, Spartalılar tarafından kuşatılmaları durumunda halklarının onlarca yıl yetecek kadar yiyecek ve suya sahip olmasını sağlamak için limanlarından şehre düzenli bir mal akışı sağladılar.
Atina gemileri Atina'nın her zaman sofrasında yiyecek olmasını sağlarken, aynı zamanda tanımlanamayan bir hastalık da taşıyorlardı. Bu hastalık Atina nüfusunun yaklaşık beşte birinin ölümünden sorumlu tutulmaktadır. Perikles'in iki oğlu da bu hastalığa yakalananlar arasındaydı ve MÖ 429'da Perikles'in kendisi de tanımlanamayan bir hastalıktan öldü. Perikles'in ayrılışından sonra şehir kargaşa içindeyken, evlatlık oğlu Alkibiades ve efsanevi komutan Nikyas (Nicias) Sparta ile savaşı üstlenecekti.
Atina demokrasisi Perikles tarafından güçlendirildi. Meclisteki servet tekelini kırmak için, yurttaşların jürilerde ve diğer hükümet organlarında görev almaları için tazminat ödenmesini yasallaştırdı. Ayrıca müttefiklerinden açıkça para çaldı ama bu parayı çok sevdiği kenti geliştirmek için kullandı. Özverili fedakârlıkları sayesinde Atina Akropolü hala hayranlıkla seyretmemiz için ayakta durmaktadır.
Perikles Hakkında Sık Sorulanlar
Perikles Neden Önemlidir?
Perikles Atinalı bir devlet adamıydı. Onun liderliği altında Atina demokrasisi ve Atina imparatorluğu gelişerek Atina'yı Yunan-Pers ve Peloponez savaşları arasında Yunanistan'ın siyasi ve kültürel odağı haline getirdi. Thukididis (Thucydides)'e göre konumu, generalliğe sürekli olarak yeniden seçilmesine ve zekası ile dürüstlüğüne dayanan prestijine dayanıyordu.
Perikles'in Ailesi Nasıldı?
Perikles Atina aristokrasisi içinde doğdu. Babası Xanthippus, siyasi kariyerine tartışmalı Alcmaeonid ailesinden Agariste ile yaptığı hanedan evliliği ile başlamıştır. Perikles ondan, Atina standartlarına göre onu oldukça zengin kılan, Atina'nın hemen kuzeyindeki toprak mülkünün yanı sıra halktan yana bir yaklaşımı da miras almış olabilir.
Perikles Evli miydi?
Perikles 20'li yaşlarının sonunda evlendi ancak yaklaşık 10 yıl sonra boşandı. 50 yaşına yaklaşırken Miletoslu Aspasia ile bir ilişkiye başladı. Atina vatandaşlığını her iki taraftan da Atinalı olanlarla sınırlayan desteklediği bir yasa nedeniyle evlilik imkansızdı.
Perikles Hangi Yönüyle Hatırlanır?
Perikles belki de en çok Parthenon'u da içeren Akropolis merkezli bir inşa programı ve Thukididis (Thucydides) tarafından kaydedildiği üzere Peloponez Savaşı'nın başlarında yaptığı bir cenaze konuşmasıyla hatırlanır. Konuşmasında ölenleri onurlandırmış ve Atina demokrasisini Yunanistan'ın geri kalanı için bir örnek olarak göstermiştir.
Perikles Nasıl Öldü?
Peloponez Savaşı'nın ikinci yılında, kırsal kesimden göç edenlerle dolup taşan Atina'yı vuran ve kent sakinlerinin belki de dörtte birini öldüren bir veba salgını ortaya çıktı. Perikles de kurbanlar arasındaydı. Bilim adamları ve tarihçiler Thukididis'in tanımlamalarına dayanarak hastalığın sorumlusunu belirlemeye çalışmışlardır, ancak bu konuda bir fikir birliği yoktur. Bkz: Atina'nın Altın Çağı Veba Salgını Yüzünden mi Sona Erdi?
Kaynaklar: