Tarih öncesinin büyük bir bölümünde insanlar öncelikle avcı ve toplayıcıydı. MÖ 10.000-9000 yılları arasında bitki ve hayvanların evcilleştirilmesiyle başlayan değişim, planlı tarıma, gıda fazlalığına ve "Tarım Devrimi (Neolitik devrim)" olarak adlandırılan kalıcı yerleşimlere yol açmıştır. Ancak bu değişimler binlerce yıla yayılan kademeli bir süreçti ve önceki yaşam tarzları aniden terk edilmedi. Bu nedenle, bunu bir "devrim" olarak adlandırmak tamamen doğru olmayabilir.
Neolitik Devrim Tek Bir Bölgeden mi Yayıldı?
Neolitik dönemin en erken belirtileri, güneybatı Asya'da Batı Akdeniz'den Basra Körfezi'ne kadar uzanan ve "Bereketli Hilal" olarak adlandırılan bölgede ortaya çıkmıştır. Genellikle ilk bitki ve hayvanların evcilleştirilmesinin bu bölgeden, önce komşu bölgelerde ve daha sonra Asya boyunca Avrupa ve kuzey Afrika'da gruplar arasındaki temasları takiben yayıldığı varsayılır. Ancak, bu değişikliklerin temaslar veya kültürel etkiler nedeniyle değil de bağımsız olarak ortaya çıkmış olması da aynı derecede mümkündür. Örneğin, Amerika kıtasında tarım MÖ 8000 civarında bağımsız olarak gelişmiştir. Afrika'da da bağımsız gelişime dair güçlü göstergeler vardır.
Planlı gıda üretiminin ortaya çıkışını çevreleyen çeşitli teoriler vardır ve birçoğu çevresel değişikliklerin, muhtemelen mevcut kaynaklardaki azalmanın, nüfusları uyum sağlamaya ve gıda elde etmek için yeni yollar aramaya sevk ettiğini öne sürmektedir. Tarih öncesi toplulukların zaman içinde geçirdiği bu önemli dönüşümlere muhtemelen bir dizi faktör katkıda bulunmuştur.
Neolitik dönem, tarih öncesi toplumları kademeli olarak dönüştüren bir değişim zamanı olarak bilinmektedir. Bu topluluklar avcı-toplayıcılıktan kendi besinlerini üretmeye geçmiştir: ekin ve diğer bitkileri yetiştirmek ve et ve süt ürünleri için hayvanları evcilleştirmek. Buna karşılık, tarım yerleşik bir yaşam tarzı gerektirdiğinden, insanlar kalıcı yerleşimler ve ilk şehirleri inşa etmeye başladılar. Bu değişiklikler genellikle Neolitik Devrim olarak bilinen sürecin en önemli katkıları olarak sıralanır.
Değişimler Ne Kadar Ani Oldu?
Tarımın, bitki ve hayvan evcilleştirmenin ve kalıcı yerleşimlerin gelişimi iyi bir şekilde doğrulanmış olsa da, bunlar eski uygulamaların hemen terk edilmesine yol açmayan kademeli değişikliklerdir.
"Neolitik Devrim" terimi, insan yaşam tarzlarında ve ekonomilerinde ani ve radikal bir dönüşümü akla getirmektedir. Ancak bildiğimiz kadarıyla böyle bir şey olmadı. Aksine, MÖ 10.000'den çok önce başlayan uzun bir süreçti.
Neolitik Devrim fikri 20. yüzyılın başlarında popüler hale geldi. "Paleolitik" (Eski Taş Çağı) ve "Neolitik" (Yeni Taş Çağı) terimleri ilk kez 19. yüzyılın ortalarında Sir John Lubbock tarafından ortaya atılmıştır. Daha sonra Vere Gordon Childe, 1930'larda tarih öncesi insan topluluklarındaki önemli dönüşümleri tanımlamak için "Neolitik Devrim" ifadesini kullanmıştır. Bu açıklamaya göre devrim, tarımın icadıyla ateşlenmiş, özellikle de geleneksel yiyecek arayıcılığından (avcılık ve toplayıcılık) bitki ve hayvan evcilleştirme yoluyla gıda üretimine geçişle belirginleşmiştir. Bu önemli değişim, göçebe yaşam tarzından kalıcı yerleşimlere geçişe neden olmuştur.
Bu görüş, geçim stratejilerinde, yerleşim düzenlerinde, teknolojide ve yaşam tarzında derin, ani ve eksiksiz kültürel değişiklikler olduğunu varsaymaktadır. Günümüzde araştırmacılar Neolitik dönüşümleri tanımlamanın daha iyi yolları olduğu konusunda hemfikirdir. Avcılık ve toplayıcılıktan tarıma geçiş, tekdüze ve ani bir altüst oluştan ziyade kademelilik, bölgesel farklılıklar ve daha önceki uygulamaların devamlılığı ile belirginleşmiştir.
Evcilleştirme
Neolitik değişimlerin kilit bileşenlerinden biri de bitki ve hayvanların evcilleştirilmesiydi. Bu da binlerce yıl süren kademeli bir süreçti. Hayvanların evcilleştirilmesi Neolitik dönemden çok daha önce, yaklaşık 20.000 yıl önce kurdun evcilleştirilmesiyle başlamıştır. Daha sonra insanlar sığır, domuz, koyun ve keçi gibi diğer yabani hayvanları evcilleştirmeye başladı. Bu değişiklikler ancak bitkilerin evcilleştirilmesi iyice ilerledikten sonra meydana gelmiştir.
Bitki evcilleştirmenin tüketim için uygun bitkilerin stoklanmasıyla başlamış olması muhtemeldir. Buğday, arpa, pirinç ve mısır ilk evcilleştirilen bitkiler arasında yer almış ve yabani türlerinden önemli ölçüde farklılaşmıştır. Avcı toplayıcılar uygun bitki besinlerini toplamış ve bazı yabani bitkilerin büyümesini teşvik etmiştir. Bu bitkileri aşamalı olarak yetiştirdiler ve arzu edilen özelliklere sahip olanları seçtiler. Zamanla insanlar sulama ve ürün rotasyonu da dahil olmak üzere tarım teknikleri geliştirdiler. Bu tekniklerin mükemmelleştirilmesi zaman aldı ve varsayıyoruz ki nesiller boyunca çok fazla deneme yanılma yapıldı.
Diğer Neolitik Değişimler
Neolitik dönem, insanların göçebe avcılık ve toplayıcılıktan yerleşik tarımsal yaşam tarzına geçişine tanıklık etmiştir. Bu, daha büyük nüfuslara, daha fazla çocuğa ve fazla gıda ve kaynakların ortaya çıkmasına olanak tanıyan önemli demografik değişiklikleri beraberinde getirmiştir. Ancak araştırmalar, nüfus artışının ve diğer demografik değişikliklerin kademeli olarak gerçekleştiğini ve toplumlar arasında her zaman aynı şekilde olmadığını göstermektedir. Örneğin, bazı toplumlar erken Neolitik dönemlerde nüfus düşüşü yaşamıştır.
Gıda fazlası arttıkça, yeni yerleşim biçimleri ve karmaşık sosyal ve siyasi sistemler ortaya çıkmıştır. Eriha ve Çatalhöyük gibi erken Neolitik dönem yerleşimleri, göçebe yaşam tarzından yerleşik tarım topluluklarına geçiş hakkında fikir vermektedir. Bu dönem, tarımdaki ve daha sonra metal işçiliğindeki ilerlemelere bağlı olarak daha karmaşık toplumların ortaya çıkışına işaret etmektedir. Tarımsal ürün fazlası ve gelişen ticaret ağlarına sahip yerleşimler sonunda Mısır, Mezopotamya, Çin ve Hindistan gibi bölgelerde büyük uygarlıkların doğmasına yol açmıştır.
Bir diğer önemli Neolitik değişim de çömlekçiliğin icadıydı. Büyük miktarlarda tahılın depolanması için uygun kaplara ihtiyaç duyulması, insanları kil ve diğer malzemeleri şekillendirmeye itmiş ve bu da çömlekçiliğin gelişmesine yol açmıştır. Ancak çömlekçiliği sadece ani bir değişimle ilişkilendirmek doğru değildir – Neolitik dönemden önce başlayan kademeli bir süreç de söz konusudur.
Örneğin, bazı avcı ve toplayıcı gruplar çömlekçiliği yaklaşık 20.000 yıl önce, muhtemelen daha önce geliştirmiştir. Öte yandan, pek çok Neolitik kültür çömlekçiliği çok daha sonra, genellikle de tarımı ve kalıcı yerleşimleri benimsedikten sonra benimsemiştir. Neolitik dönemde çömlekçiliğin bir "patlama" yaşaması şaşırtıcı değildir: büyük kil kaplar tahılların depolanması ve taşınmasının yanı sıra yiyecek hazırlamak için de harikaydı.
Çömlekçilik Neolitik toplulukların önemli bir yönü olarak kabul edilir. Ancak, Neolitik toplumlar tarafından icat edilmiştir. Diğer pek çok değişiklik gibi, çömlekçilik de ilk olarak Neolitik dönemdeki büyük gelişmelerden çok önce ortaya çıkmıştır. Bu da Neolitik Devrimin hızlı bir devrim değil kademeli bir süreç olduğunun bir başka göstergesidir. Ayrıca, birçok tarım topluluğu çanak çömlek kullanırken, her Neolitik topluluk bunu benimsememiştir.
Neolitik dönem, avcı-toplayıcı topluluklara kıyasla artan hastalık yaygınlığı ve emek yoğun tarım ve hayvancılık nedeniyle daha az boş zaman gibi zorlukları da beraberinde getirmiştir. Tarım daha istikrarlı bir gıda kaynağı sağlarken, beslenme ve yaşam koşullarında da değişikliklere yol açmıştır. Bu değişikliklerin, yeni hastalıkların ortaya çıkması da dahil olmak üzere sağlık üzerinde hem olumlu hem de olumsuz etkileri olmuştur.
Bölgesel Farklılıklar
Neolitik Devrimin yaygın, ani bir değişim olduğu fikriyle ilgili bir diğer sorun da farklı yerlerin bu dönüşümleri kendi yöntemleriyle benimsemiş olmasıdır. Tarım dünya genelinde farklı dönemlerde geliştirilmiş ya da benimsenmiştir. Neolitik değişimlerin "standart" seti – tarım, evcilleştirme, yerleşik hayat ve çömlekçilik – tüm toplumlarda mevcut değildi. Birçok kültür, eski ve yeni yöntemleri birleştiren "melez" bir dizi uygulamayı benimsemiştir. Birçok topluluk için bu, avcılık ve toplayıcılığa ek olarak çiftçilik anlamına geliyordu. Ayrıca, çiftçilik ve tarımın mutlaka kalıcı yerleşimlerin ve yerleşikliğin gelişmesine yol açmadığı da kanıtlanmıştır – bazı gruplar göçebe kalmıştır.
Her coğrafi bölgenin kendine özgü zorlukları ve fırsatları vardı, bu da yerleşik tarıma giden farklı yollarla sonuçlandı. Örneğin, bitki ve hayvanları evcilleştirme süreci Bereketli Hilal, Doğu Asya ve Amerika kıtaları arasında önemli farklılıklar göstermiştir. Ayrıca, dünyanın çeşitli bölgelerindeki birçok avcı-toplayıcı grup, tarımla uğraşan komşularıyla etkileşim halindeyken geleneksel uygulamalarını sürdürmüştür.
İklim ve belirli yabani bitki ve hayvan türlerinin mevcudiyeti, neyin başarılı bir şekilde evcilleştirilebileceğini belirledi. Farklı gruplar, çiftçiliğin yanı sıra aile üyeleri ve daha geniş toplum arasında yiyecek toplama, depolama ve dağıtma organizasyonuna yaklaşmanın kendi yollarını buldular. Uygulamalardaki ve zaman çizelgelerindeki çeşitlilik, toplumları çok özel şekillerde dönüştüren evrensel bir "devrim" kavramıyla çelişmektedir.
Neolitik Dönüşümleri Yeniden Düşünmek
Neolitik dönem, geçim stratejileri ve yerleşim biçimlerindeki önemli değişikliklerle bilinmektedir. Hiç kuşkusuz, bugün hala dünyayı etkileyen kültürel ve teknolojik dönüm noktalarının yaşandığı bir dönemdir. Tarım (avcılık ve toplayıcılığın tersi olarak) dünyadaki çoğu toplum için baskın bir yaklaşım haline geldi ve topluluklar nadiren avcı-toplayıcı geçim biçimine geri dönmeyi tercih etti. Yerleşik düzen ve şehirlerin yükselişi gibi diğer değişimler de önemli ve tarihsel olarak anlamlıydı.
Ancak ani bir değişimden ya da eski uygulamalara son veren radikal bir değişimden bahsetmek yanıltıcı olacaktır. Neolitik dönüşümler, farklı toplumların farklı noktalarda ve kendi yöntemleriyle benimsediği kademeli bir süreçti. Birçok topluluk için tarıma geçiş, avcılık ve toplayıcılığın tamamen terk edilmesi anlamına gelmiyordu, ancak tamamlayıcı bir stratejiydi. Birçok toplumun hem yeni hem de eski uygulamaları harmanlayarak önceki yaşam tarzlarının unsurlarını koruduğunu kabul etmek önemlidir. Bu tedricilik ve belirli geleneklerin sürekliliği, devrimci bir kopuş fikrini zayıflatmaktadır.
Eski uygulamaların terk edilmesine yol açan ani ve yaygın bir değişim olan devrim yerine, Neolitik dönüşümler çok sayıda bölgesel özelliğe sahip kademeli değişimler olarak anlaşılmalıdır. Bu değişimler Neolitik dönemden önce (Bereketli Hilal'de MÖ 10.000-9000) başlamış ve genellikle eski stratejilerle birleştirilmiştir. Gruplar avcılık ve toplayıcılığı ya da göçebe yaşam tarzını bir noktada terk etmiş olsalar bile, bunu Neolitik uygulamalara basit bir "geçiş" olarak açıklamak her zaman doğru değildir.
