İnternet 5 milyarı aşkın bir kullanıcı kitlesine sahip. Film izlemek, elektronik posta göndermek ve küresel borsada işlem yapmak günümüz toplumunda uzun zamandır rutin hale gelen şeyler. Peki ama bu devasa miktardaki veri nasıl aktarılıyor? Amerika Birleşik Devletleri'nden Avrupa'ya bir e-posta göndermek istediğinizde, bu e-posta oraya nasıl bu kadar hızlı ve kolay bir şekilde ulaşıyor?
Fiber Optik Kablolar ve Yüksek Kapasiteli İletişim Uyduları
Fiber optik kablolar günümüzün World Wide Web'inin omurgasını oluşturmaktadır. Bununla birlikte, bazıları denizaltı kabloları olarak suyun altından geçen bu kablolar, yüksek veri aktarım hızları nedeniyle kilit bir rol oynamaktadır.
Bu tür denizaltı kabloları artık tüm dünyaya yayılmış durumda. Bugün faaliyette olan 200'den fazla veri süper otoyolu bulunmaktadır. "TAT-14" denizaltı kablosu, 2001 yılında kurulmasından bu yana Amerika Birleşik Devletleri ile Avrupa arasındaki birincil bağlantı olmuştur. TAT-14 saniyede bir terabite varan veri aktarım hızlarını destekleyebilir. Bu, saniyede 50 Blu-ray kopyalamak ya da aynı anda bir milyon e-posta göndermek gibi bir şey.
Hassas Optik Fiberler İçin Ultra Kalın Dış Koruma
Bu derin deniz iletişim kablolarının çapı yaklaşık 5 cm'dir ve dört çift optik fiber, plastik fiberler, iç içe geçmiş çelik kablolar, alüminyum kılıflar ve elastomerler dahil olmak üzere birçok malzeme katmanıyla yalıtılmıştır. Kilometre başına yaklaşık 1,4 ton ağırlığındadırlar.
Cam fiberler kabaca bir insan saçının üçte biri çapındadır. Bu son teknoloji ürünü maddenin ana avantajı, üstün ışık iletme özellikleridir. Böylece dijital veriler ışık kullanılarak gönderilir.
Fiber optik kabloların ucundaki donanımlar dijital verileri optik sinyallere dönüştürür. Böylece elektronik mesajlar, fotoğraflar ve diğer veriler denizaltı kablolarının kuvars camı boyunca ışık hızında hareket eder ve bu da çeşitli avantajlar sunar. Örneğin bakır bağlantıdaki elektronlarla kıyaslandığında, ışık parçacıkları kuvars camda çok daha düşük dirençlerle karşılaşıyor.
İşte bu yüzden yüzlerce kilometrelik fiber optik kablo onları neredeyse hiç yavaşlatmıyor. Optik fiberdeki entegre optik amplifikatörler, sinyal gücünün hala sabit olduğundan emin olmak için periyodik aralıklarla kontrol yaparlar. Dahası, birden fazla dalga boyundaki ışığa ayrı bilgiler verilebilir ve bu bilgiler eşzamanlı olarak hareket eder.
Elektronik Bilgi (veri) Akışının Kesilmesi
TAT-14, Atlas Okyanusu'nu zıt yönlerde kat eden ancak birbirine bağlanan iki ayrı kablonun oluşturduğu bir halka sistemidir. Bu sayede veri akışında daha az kesinti yaşanmaktadır. Çünkü kablo teknolojisindeki sürekli gelişmelere rağmen, su altı kablolarında sorunlar yaşanmaya devam etmektedir. Bu da milyonlarca kişinin periyodik olarak yavaş internet bağlantısı ve e-posta gecikmeleri yaşamasına neden olmaktadır.
Derin deniz kablolarının en büyük dezavantajlarından biri de kırılganlıklarıdır. Örneğin, 26 Aralık 2006 tarihinde Tayvan açıklarında meydana gelen şiddetli bir deprem bir derin deniz kablosunu tahrip etmiş ve Çinli internet kullanıcılarının %97'si yabancı web sitelerine ancak kısıtlı olarak erişebilmiştir. Gemi çapaları ve derin deniz trolleri dünya çapındaki iletişim altyapısı için depremler kadar ciddi bir tehdit oluşturmaktadır.
İletişim uyduları, okyanusların dibine fiber-optik hatlar döşemek için tek pratik yöntemdir. Çoğu zaman Dünya yüzeyinden 35.786 km yükseklikteki bir yörüngede hareket ederler. İletişim uyduları, dünyanın fiber optik kablolara sahip olmayan bölgelerine internet bağlantısı sağlamayı mümkün kılmaktadır.
Bununla birlikte, iletişim uydularının maksimum iletim hızı genellikle saniyede sadece 3-6 gigabit olup, denizaltı kablolarına kıyasla çok daha düşüktür. Ayrıca sinyallerin Dünya'dan bir uyduya gidip gelmesi de uzun zaman almaktadır.
