Temmuz 1932'deki Alman seçimlerinde Nazi Partisi'ne oy verme olasılığınız %37'ydi. Nazilerin başardıkları göz önünde bulundurulduğunda, böylesine korkutucu bir rakamı kabullenmek zor. Doğrusu, Adolf Hitler'in Nazi Almanya'sını genellikle iğrenç bir rejim olarak görüyoruz. Şaşırtıcı bir şekilde, Adolf Hitler iktidarı ele geçirip Almanya'yı faşist bir devlete dönüştürmeden önce Nazi Partisi Alman seçmenler arasında yaygın bir desteğe sahipti.
Bu tatsız gerçeği görmezden gelmek yerine, bu kadar çok Almanın Hitler'i ve Nazileri desteklemesinin nedenlerini anlamaya çalışmak daha doğru olacaktır.
Naziler umutsuz zamanlarda ortaya çıktı
I. Dünya Savaşı'ndan sonraki on yıl, Versay Antlaşması'nın ağır şartları nedeniyle Almanlar için zor bir dönemdi. Ancak Ekim 1929'daki Wall Street Çöküşü (Büyük Buhran), ekonomik güvenlikleri açısından zaten vahim olan durumu daha da kötüleştirdi.
Almanya gibi büyük ölçüde Amerikan finansmanına bağımlı olan bir ülke bundan ciddi şekilde etkilendi. Alman ekonomisi, yeni kredilerin kesilmesi ve mevcut kredilerin geri ödenmek zorunda kalınması nedeniyle çöktü. 1929 ve 1932 yılları arasında üretim yarı yarıya düştü ve milyonlarca insan işsiz kaldı. Hayatlarından memnun olmayan gençler, özellikle de genç erkekler sokaklarda ve parklarda dolaşırken görülebiliyordu.
Hayat kadınlığının oranı arttı ve çetecilik hızla yayıldı. Yiyecek aramak, hırsızlık yapmak, çete savaşları ve kanunla karşı karşıya gelmek sık rastlanan olaylardı. Komünistler yoksulları sömürdü. Grevler düzenlediler ve gençleri kendi siyasi amaçları doğrultusunda harekete geçirmek için genel kaos havasına katkıda bulundular.
Ancak orta ve üst sınıf insanlar da benzer şekilde etkilendi. Büyük Buhran'ın finans sektöründeki beyaz yakalı profesyoneller üzerinde yıkıcı bir etki yarattı. Turizm, hazır yemek ve mağazacılık gibi orta sınıfa katkıda bulunan diğer birçok sektör de ağır darbe aldı.
Adolf Hitler ve Naziler etkili bir grup haline geldi çünkü memnun olmayan pek çok kişiye umut aşıladılar.
Nazilerin propoganda makinesi
Nazi propagandası Joseph Goebbels tarafından yönetiliyordu. Münih'teki üssünden, Almanya'nın paramparça olmuş halkına dokunan bir propaganda faaliyeti yürüttü.
Mesajı duyurmak için afişler, el ilanları, yayınlar ve konuşmalar kullanıldı. Seçmenlerin önündeki karar çok açıktı: zayıflayan Weimar Cumhuriyeti'ni desteklemek ya da Nazi Partisi'nin liderliğinde muhteşem bir gelecek kurmak. Goebbels propaganda çalışmalarına filmleri ve fonograf kayıtlarını da dahil etti. Bu, Nazi Partisi'nin yeni fikirleri benimsediği ve geleneksel anlayıştan uzaklaştığı izlenimini güçlendirdi.
Nazi rejiminin sertliği ve gücü, yürüyen Kahverengi Gömlekliler, pankartlar, bayraklar ve Nazi liderlerinin askeri duruşlarıyla aktarılıyordu. Goebbels'in propagandasından gözlerinizi alamıyordunuz.
Naziler bile kimin izlediğine bağlı olarak mesajlarını değiştiriyordu. Toplantılarına katılımı en üst düzeye çıkarmak için, konuşmacılarına sözlerini salondaki demografik özelliklere göre uyarlamalarını ve farklı bölgelerde farklı temaları teşvik etmelerini öğrettiler.
Yine de Adolf Hitler ana unsurdu. Hitler milyonlarca Alman tarafından destekleniyordu ve onları kendisine çeken şeyin ne olduğunu ancak tahmin edebiliriz.
Hitler'in çağrısı
Hitler'in özellikle 1932 seçim kampanyaları sırasında yaptığı konuşmalar büyük kalabalıklar tarafından izlendi. Nazi propagandasının etkinliği sayesinde pek çok insan Hitler'e kendilerini mevcut hükümetin baskısından kurtaracak bir kurtarıcı olarak bakıyordu.
Führer'in kültü, kısmen Hitler'in birkaç gün içinde milyonlarca takipçisiyle buluşabildiği uçak turları sayesinde ivme kazandı. Hitler'in uçağı göklerden yere inene kadar uzun bir bekleyiş olurdu. Uçağın inişiyle başlayan muhteşem bir gösteri algıları baştan sona etkilerdi: Küçük kızlar çiçekler getirecek ve bandolar doğru melodileri çalacaktı.
Hitler, konuşmalarının içeriği bakımından sürekli olarak Weimar Cumhuriyeti'ne karşı çıkıyor ve Almanya'yı daha iyi bir geleceğe götürme ihtiyacını vurguluyordu. Alışılmadık bir şekilde, ülkeyi tek partili bir diktatörlüğe dönüştürme arzusu konusunda da oldukça açık sözlüydü. Yahudi karşıtı görüşlerini dile getirmekten çekinmedi. Kasım 1932 seçimlerine giden aylarda, Hitler'in Yahudi nüfusundan "… neredeyse tüm Avrupa kıtasını mahveden bir hastalık…" olarak bahsetmesiyle bu eğilim daha da belirginleşti.
Antisemitizm Almanların çoğunluğu tarafından paylaşılmasa da, Nazi Partisi'nin seçimlerde büyük zaferler kazanmasına engel olmadı.
Nazilerin seçim sonucu
Naziler 1930 yılının Eylül ayında yapılan genel seçimlerde 6,5 milyon oy aldı. 1928'de kasalarında bir milyon dolardan az para varken, bu büyük bir zaferdi. En büyük parti değillerdi ama yöntemleri onlara oy kazandırıyordu.
1932'de demokratik anlamda en görkemli zaferlerini elde ettiler. Temmuz seçimlerinde yaklaşık 14 milyon Alman Nazi Partisini destekledi. Halk oylarının %37'sini ve Reichstag'da 230 sandalye (toplam 608 sandalyeden) kazanarak en büyük parti oldular. Sadece dört yıl önce oyların %3'ünden daha azını alıyorlardı.
Öte yandan, 1932 yılının Kasım ayında yapılan seçimler bu kadar başarılı geçmedi. Nazi Partisi halk oylarının sadece %33'ünü ve parlamentoda 196 sandalye kazandı. Bu durum Naziler için bir kayıp olarak görülse de yine de en büyük parti olmaya devam ettiler.
Almanya'da özgürlük ve demokrasinin sonu
Naziler özgür ve açık bir demokraside gelecek görmüyorlardı. Mart 1933 seçimlerine giden aylarda siyasi rakiplerini terörize ettiler ve fiziksel saldırıya uğrattılar.
Günün sonunda oyların %44'ünü aldılar, ancak bu onlara mecliste çoğunluk sağlamak için yeterli değildi. Naziler daha da zorlayıcı önlemlere başvurarak 23 Mart'ta Yetki Kanunu'nu çıkarmayı başardılar ve böylece Hitler'e diktatörlük yetkileri verdiler.
Alman halkı Nazilerin yapacaklarının boyutunu tam olarak fark etmiş olsaydı, 1930'ların başındaki seçim sonuçlarının farklı olacağını varsaymak yanlış olmaz. Kulağa garip gelse de, statükodan bıkmış milyonlarca kişi Hitler'in konuşmasından ve Nazi propagandasından etkilendi.
