İnsan ticareti milyar dolarlık bir sektör ve dünyadaki en hızlı büyüyen yasa dışı endüstrilerden biri. Her yıl 30 Temmuz'da dünya, bu konuda farkındalığın artırılmasına yardımcı olmak için Dünya İnsan Ticareti ile Mücadele Günü'nü kutluyor. ABD, ülkelerin yıllık İnsan Ticareti raporunu tutmakta ve 2011'den 2018'e kadar 46 ülkeyi 3. Aşama olarak sınıflandırdı. 3. Aşama, İnsan Ticareti Mağdurlarını Koruma Yasası'nda belirtilen asgari standartları karşılamayan ülkeleri içeren en alt insan kaçakçılığı kategorisi. Bu ülkeler standartlara ulaşmak adına çaba da göstermez.
En Çok İnsan Kaçakçılığı Yapılan Ülkeler
2011'den 2018'e adı daima yıllık İnsan Ticareti raporunda olan dört ülke var. Bu ülkeler Ekvator Ginesi, Eritre, İran ve Kuzey Kore'dir. Orta Afrika Cumhuriyeti, Moritanya ve Suriye, sekiz yılın yedisinde listede yer aldı. Cezayir, Kongo, Gine-Bissau, Papua Yeni Gine, Rusya ve Venezuela, sekiz yılın altısında listelendi.
Ekvator Ginesi
Ekvator Ginesi, 2011'den 2018'e kadar bu listede sürekli olarak yer aldı. Ekvator Ginesi'ndeki kadınlar seks kaçakçılığına karşı oldukça savunmasız. Zorla çalıştırma ülkede yaygındır. Erkekler petrol madenlerinde çalışmaya zorlanırken, çok sayıda göçmen ve kadın genellikle fuhuş için sömürülmektedir.
Eritre
Eritre insan ticaretinin önemli bir kaynağı. İnsanlar zorla çalıştırılmaya tabi tutuluyor. Daha iyi yaşam koşulları ve ekonomik fırsatlar için ülkelerinden kaçan binlerce Eritreli, insan tacirlerinin avı oluyor. Eritre hükümeti, ulusal görev gereği 18 ila 40 yaş arasındaki kişilerin en az 18 ay boyunca bir işte çalışmasını zorunlu tutar. Ancak çoğu insan işkence ve alıkoyma ile süresiz olarak hizmet etmeye zorlanıyor.
İran
İran vatandaşları ülke içinde ve dışında insan kaçakçılığına karşı açık hedef durumunda. Raporlar, Birleşik Arap Emirlikleri'nde seks işçisi olarak kullanılan genç İranlıların sayısında artış olduğunu ortaya koydu. Bu kurbanların pasaportlarına el konularak, yabancı bir ülkede tamamen çaresiz halde bırakılıyor. İran-Türkiye sınırında yaşayan birçok İranlı kadın da sınırlar arası fuhuş ticaretine karşı savunmasız.
Kuzey Kore
Kuzey Kore, seks kaçakçılığı ve zorla çalıştırılmaya maruz kalan insanlarla dolu. Zorla çalıştırma, ülkedeki politik baskının ve ekonomik sistemin sonuçlarından biri. Kuzey Kore'de vatandaşlar kendilerine atanan işlerde çalışır. Bu nedenle ülkedeki kamplarda yaklaşık 120.000 kişi tutuluyor. Ancak hükümetin bu baskısı binlerce kişiyi ülkeden kaçmaya zorlamakta. Bu da vatandaşları insan kaçakçılığına karşı savunmasız hale getiriyor.
Orta Afrika Cumhuriyeti
Orta Afrika Cumhuriyeti, seks ticareti ve zorla çalıştırmaya (özellikle çocuklar) maruz kalan insanlarla dolu. Burası insan kaçakçılığı için hem bir kaynak hem de geçiş ülkesi. Orta Afrika Cumhuriyeti'nde insan ticareti mağdurlarının çoğu ülke içinde sömürülen vatandaşlardır. Diğer kurbanlar Nijerya, Kongo, Çad ve Kamerun gibi komşu ülkelere taşınıyor. Siyasi istikrarsızlık ve yerinden edilme, bir milyondan fazla insanı etkiledi ve çocukların, erkeklerin ve kadınların insan kaçakçılığına karşı savunmasızlığını artırdı.
Moritanya
Moritanya'da kölelik uygulamalarına maruz kalanların çoğu, Afro-Moritanya ve siyahi Faslı toplulukların çocukları ve yetişkinleridir. Mağdurlar ücret ödemeden çalışmaya zorlanır. Yabancı ajanslar tarafından yerel işçi olarak işe alınan Moritanyalı kız ve kadınlar genellikle Basra Körfezi ve Suudi Arabistan'da seks kaçakçılığına maruz kalıyor. Bazıları hem ülkede hem de Orta Doğu'da seyahat acenteleri ve aracılar tarafından evlenmeye zorlanır.
Suriye
Suriye'de insan kaçakçılığı, ülkedeki devam eden iç savaş nedeniyle kötüye gitmeyi sürdürüyor. Protestoların başlangıcından bu yana Suriye nüfusunun yarısından fazlası yerlerinden edildi ve bin kadar insan öldürüldü. Mülteci kamplarında bulunan Suriyeliler, özellikle erken yaşta evlenmeye ve zorla çalıştırılmaya maruz kalıyor. Çocuklar insan ticaretine karşı son derece savunmasız durumdalar.
Cezayir
Cezayir insan kaçakçılığına maruz kalan insanlar için bir geçiş noktası görevi görüyor. Ayrıca yerel insan ticaretine de sahne oluyor. Erkekler ve kadınlar çoğu zaman Cezayir'e gönüllü olarak girerek Avrupa'ya seyahat etme umuduyla kaçakçılardan yardım istiyor. Ancak bu insanların bazıları insan ticareti mağduru oluyor ve fuhuşa ve vasıfsız işçiliğe zorlanıyor. Cezayir'de en az 10.000 kişi insan ticareti riski altında.
Gine-Bissau
Gine Bissau'da insan ticareti mağdurları fuhuşa ve zorla çalıştırılmaya maruz bırakılır. Ülke, zorla çalıştırılan Batı Afrikalı çocuklar için kaynak görevi de görüyor. Gine-Bissau'daki erkeklerin çoğu Kur'an okullarında okur. Bu çocuklara ders veren din öğretmeni marabutlar onları okulun civarında ve mahallede dilenmeye zorlar. Çoğu insan taciri Gabu ve Bafata bölgelerinden gelen erkeklerdir.
Rusya
Rusya'da 5 milyondan fazla göçmen fabrikalarda kölelik koşullarında çalıştırılır. Bu işçiler seks kaçakçılığı ve zorla çalıştırılmaya karşı savunmasız. Göçmenlerin ülkeye girişi Rus yetkililer tarafından kolaylaştırıldı. Hatta diğer yetkililere insan kaçakçılığı suçlarını soruşturmamaları veya sahte rapor vermemeleri için rüşvet veriliyor. İnsan ticareti mağdurları için bir varış noktası, kaynak ve transit ülke olan Rusya, insan ticaretini önlemek adına pek bir şey yapmıyor.
Venezuela
Venezuela'da kaçakçılığı yapılan insanların yarısından fazlası yetişkin, %26'sı genç kız ve %19'u erkek çocuk. Mağdurlar iyi ücretli işler ve daha iyi çalışma koşulları vaadiyle cezbediliyor ve kendilerini insan tacirlerinin fuhuş ve zorla çalıştırmaya maruz bıraktığı ülkelerde buluyorlar. Venezuela'da insan ticaretine dair katı yasalar olmasına rağmen insan ticaretinin cezalandırılması veya önlenmesi için uygulamada çok az şey yapılır. 2013 yılından bu yana insan ticareti kanunu kapsamında sadece üç kişi hüküm giydi.
Kuveyt
Kuveyt, zorla çalışmaya maruz kalan insan ticareti mağdurlarının olduğu bir hedef ülke. İş bulmak için gönüllü olarak dünyanın Afrika, Orta Doğu ve Güneydoğu Asya gibi diğer bölgelerinden Kuveyt'e göç eden erkek ve kadınlar cinsel istismar ve zorunlu çalışmaya karşı savunmasız kalır. Kuveyt'teki tehlikeli koşullar nedeniyle bazı ülkeler kadınların Kuveyt'e taşınmasını yasakladı.
Libya
Libya, başta Sahra Altı Afrika olmak üzere insan ticareti mağdurları için bir varış ve geçiş ülkesi. Aynı zamanda ülke içinde silahlı milislerin eline düşen Libyalı çocuklar için de bir kaynak ülke. Bu silahlı milisler 18 yaşın altındaki çocukları kullanıyor. Çocuklar aynı zamanda cinsel şiddete maruz kalmakta. Ülkedeki insan ticareti suçları, siyasi istikrarsızlık ve hükümet gözetiminin eksikliğiyle teşvik ediliyor.
Yemen
Yemen zorla çalıştırılma ve seks kaçakçılığına maruz kalan çocuklar ve yetişkinler için bir kaynak ülke. Şiddetli çatışmalar ve hukukun üstünlüğü eksikliği insan ticareti faaliyetlerini teşvik ediyor. Yemenli çocuklar Suudi Arabistan ve Umman'a göç ettikten sonra zorla çalıştırılmaya başlar. Burada seks kaçakçılığı ve uyuşturucu kaçakçılığı faaliyetlerine zorlanıyorlar.
Zimbabve
Sınırlara yakın Zimbabve kentlerinde yaşayan kadınlar ve genç kızlar seks kaçakçılığına maruz kalmaktadır. Erkekler ayrıca, özellikle kırsal alanlarda, ev hizmetlerinde ve tarımda zorunlu çalışmaya maruz kalıyor. Kırsal alanlardaki çocuklar ve akrabaları, şehirlerde yaşayan aile üyeleri tarafından işe alınır ve ev kölesi olarak çalıştırılır. Birçok Zimbabveli daha iyi yaşam için taksi şoförleri yardımıyla Güney Afrika'ya göç ediyor. Ne yazık ki birçoğu daha sonra zorla çalıştırılmaya ve fuhuşa maruz kalıyor.
İnsan Ticareti Raporu (TIP) nedir?
İnsan Ticareti Raporu (TIP), toplulukların ve ülkelerin insan ticareti sorununu toplu ve proaktif olarak ele alma yollarına odaklanır. Rapor, ABD hükümeti tarafından yabancı hükümetlerin insan ticareti ile ilgili konulara eğilmesi için kullanılan diplomatik bir araç. Raporda, her ülke, hükümetin insan kaçakçılığının ortadan kaldırılması için gereken asgari standartlara uyma çabalarına göre üç aşamadan birine yerleştiriliyor.
İnsan Ticaretinin En Yaygın Olduğu Ülkeler
Sıra | Ülke | Ülkenin İnsan Ticareti Raporu'nda 3. Aşama'da yer aldığı yıllar |
---|---|---|
1 | Ekvator Ginesi | 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018 |
2 | Eritre | 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018 |
3 | İran | 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018 |
4 | Kuzey Kore | 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018 |
5 | Orta Afrika Cumhuriyeti | 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017 |
6 | Moritanya | 2011, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018 |
7 | Suriye | 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018 |
8 | Cezayir | 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016 |
9 | Demokratik Kongo Cumhuriyeti | 2011, 2012, 2013, 2014, 2017, 2018 |
10 | Gine-Bissau | 2011, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017 |
11 | Papua Yeni Gine | 2011, 2012, 2013, 2014, 2016, 2018 |
12 | Rusya | 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018 |
13 | Venezuela | 2011, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018 |
14 | Kuveyt | 2011, 2012, 2013, 2014, 2015 |
15 | Libya | 2011, 2012, 2013, 2014, 2015 |
16 | Sudan | 2011, 2012, 2013, 2016, 2017 |
17 | Yemen | 2011, 2012, 2013, 2014, 2015 |
18 | Zimbabve | 2012, 2013, 2014, 2015, 2016 |
19 | Belarus | 2015, 2016, 2017, 2018 |
20 | Belize | 2015, 2016, 2017, 2018 |
21 | Burundi | 2015, 2016, 2017, 2018 |
22 | Komorlar | 2015, 2016, 2017, 2018 |
23 | Küba | 2011, 2012, 2013, 2014 |
24 | Suudi Arabistan | 2011, 2012, 2013, 2014 |
25 | Güney Sudan | 2015, 2016, 2017, 2018 |
26 | Türkmenistan | 2011, 2016, 2017, 2018 |
27 | Özbekistan | 2013, 2014, 2016, 2017 |
28 | Çin | 2013, 2017, 2018 |
29 | Gambiya | 2014, 2015, 2016 |
30 | Kongo | 2017, 2018 |
31 | Madagaskar | 2011, 2012 |
32 | Marshall Adaları | 2015, 2016 |
33 | Tayland | 2014, 2015 |
34 | Bolivya | 2018 |
35 | Burma | 2011 |
36 | Cibuti | 2016 |
37 | Dominik Cumhuriyeti | 2011 |
38 | Gabon | 2018 |
39 | Gine | 2017 |
40 | Haiti | 2016 |
41 | Laos | 2018 |
42 | Lübnan | 2011 |
43 | Malezya | 2014 |
44 | Mali | 2017 |
45 | Mikronezya | 2011 |
46 | Surinam | 2016 |