II. Dünya Savaşı, dünya çapında büyük bir coğrafyayı harap eden yıkıcı bir mücadeleydi. Milyonlarca insanın hayatını kaybettiği bu savaşın büyük bir kısmı yalan ve ihanetle beslendi. Nazi Almanyası, Avrupa'yı sıkı sıkıya kontrol eden zorlu bir düşmandı ve çatışma hiçbir azalma belirtisi göstermiyordu.
Müttefikler savaşın gidişatını değiştirmek için bir şeyler yapmaları gerektiğini fark ettiklerinde yaklaşık 75 milyon insan savaşta öldürülmüştü. Yirmi milyon asker ve kırk milyon sivil, savaşın vahşetinin, katliamlarının, bombalarının, hastalıklarının ve kıtlığının doğrudan bir sonucu olarak can verdi.
Müttefikler savaşı kazanmak için askeri gücün ötesinde stratejiler kullanmaları gerektiğini idrak ettiler. Zafer için aldatma gerekiyordu ve Almanya'nın kuşkularını harekete geçirme riskini göze alamazlardı.
Sonuç olarak, "Bodyguard Operasyonu" Almanların dikkatini başka yöne çekmek için bir tür aldatma olarak uygulandı. Müttefikler D-Day çıkarmasını gerçekleştirmek için ne yapmaları gerektiğini belirlemeye çalışırken, aynı zamanda çıkarma yerlerini de gizli tutmaya çalışıyorlardı. Müttefikler, Mihver kuvvetlerini şaşırtmak ve kandırmak için tasarlanmış çeşitli planlar kullandılar. Bu operasyon sırasında yapılan hazırlıklar, daha sonraki Normandiya çıkarmasının başarısı için çok önemliydi.
Müttefikler neden Normandiya'yı işgal etmek istedi?
"Overlord Harekâtı"nın başarılı bir şekilde devreye sokulmasından önce Müttefiklerin Nazi Almanyası'na yeni bir saldırıyı nereden başlatacakları konusunda çok fazla tartışma vardı. Uzun tartışmaların ardından Müttefikler en avantajlı işgal hedefi olarak Normandiya'da karar kıldılar. Ancak Müttefikler niyetlerini Mihver güçlerinden gizli tutmak zorundaydı.
Müttefikler Normandiya'nın eğimli sahillerinde şaşırtma faktörüne sahip olacaklardı çünkü Hitler saldırının başka bir yerden geleceğini tahmin ediyordu. Daha spesifik olarak Hitler, Seine Nehri'nin kuzeyinde, Manş Denizi'nin en dar noktası olan Pas de Calais'de bir saldırıya hazırlanıyordu.
Adolf Hitler, Alman müttefiki gibi davranan Müttefik gizli casuslarından edindiği bilgilere dayanarak, Müttefiklerin ikinci bir cephe oluşturmak için buraya çıkarma yapmaya çalışacakları varsayımıyla büyük bir birlik yığmıştı. Normandiya kıyısı boyunca Müttefikler için birkaç engelden ilki olan Atlantik Duvarı oldukça iyi müdafaa ediliyordu.
Atlantik Duvarı, Nazi işgali altındaki Avrupa kıyıları boyunca toplam 2.400 kilometre boyunca uzanan bir tahkimat duvarıydı. Bu devasa duvar Müttefiklerin her türlü saldırısına karşı koymak üzere inşa edilmişti. Mayınlar, beton sığınaklar, ağır topların bulunduğu koruganlar, tank siperleri ve diğer engeller milyonlarca sahili dolduruyordu.
Amerikalıların Omaha Plajı'na saldırmasının önündeki en büyük engel, Alman kuvvetlerinin plajın üstündeki kayalıklarda gelişigüzel yığınak yapmasıydı.
Ayrıca Manş Denizi'nde devamlı fırtınalar ve şiddetli dalgalar vardı. Manş Denizi'nin üzerine sis çöktüğünde, sular her zaman olduğu gibi tehlikeli bir hal alıyordu. Bu nedenle Eisenhower, şartların geri çekilmesine yetecek kadar istikrara kavuşması için taarruzu bir gün boyunca devam ettirmesi gerekti.
Normandiya'da bir mevzi elde etmek Müttefiklerin Almanya'nın kontrolündeki Avrupa'da nüfuzunu arttıracak ve savaştaki konumlarını sağlamlaştıracaktı.
Sovyetler Birliği üzerindeki baskı azalacak ve bir ittifak kurulması halinde Almanya ve Fransa'daki Nazi otoritesi zayıflayacaktı.
Müttefikler eş zamanlı saldırılarla Almanya'yı yendi
Sürekli bombardıman Almanya'yı zaman içinde birçok cephede zayıflattı ve birçok tarihçi Almanya'nın II. Dünya Savaşı'nı neden kaybettiğine dair teoriler geliştirse de, gerçek şu ki sadece kaybetti. Almanya için yanlış giden birkaç şey vardı, ama çoğunlukla aşağıdaki şeylerdi:
- Savaş ekonomisi
- Zayıf ikmal hatları
- İki cephede birden savaş
- Güçlü liderlik eksikliği
Müttefikler dikkatli gözlemleri sayesinde bu açıklardan istifade edebilmişlerdir.
Nazi Almanya'sının yenilgiye uğratılması Amerika Birleşik Devletleri, İngiltere ve Sovyetler Birliği'nin ortak çabasıyla gerçekleşti. Almanlar Sovyetler Birliği'ne karşı Blitzkrieg stratejisini kullandıktan sonra orduları kendini toparlayamadı.
Rusya'ya karşı yürüttükleri harekâtı bitirdikten sonra hazırlıksız bir şekilde bölgeye girdiler. İkmal hatları zayıf ve aşırı uzundu, bu da hızlı bir şekilde toprak fethetseler bile Rusya'da ilerlemeyi yavaş ve sancılı hale sokmuştu.
Almanya'nın Rusya'daki üstün konumuna rağmen, Sovyetler Birliği işgale hızla karşılık vererek ön hatlardaki ikmal malzemelerini tüketti.
Sovyetler Birliği devasa insan kaynağını kullanarak Almanları hızla geri püskürttü ve bu da Almanların moral gücünü olumsuz etkilemeye başladı. Alman GSYİH'sinin yüzde yetmiş beşi savaş çabalarına aktarıldı, ancak bu yeterli olmuyordu.
Gıda, ilaç ve yakıt gibi temel ihtiyaç maddelerinin rutin olarak azalması Almanya'nın çaresiz kalmasına neden oldu. Almanya bir süredir iki cephede savaşıyordu, bu nedenle ekonomileri 1944'te toparlanmaya ve zirveye çıkmaya başlasa bile artık çok geçti.
Müttefiklerin bombardıman faaliyetleri
Müttefikler tarafından Almanya'ya karşı başlatılan çoklu bombalama saldırıları da bu ülkenin savaş enerjisini zayıflatmak için kullanıldı. İlk olarak 1943 yılında ABD ve İngiltere, stratejik askeri ve endüstriyel hedeflere nokta atışı saldırılar düzenledi.
Amaç, Alman askeri mekanizmasının hayati parçalarını yok ederek işe yaramaz hale getirmekti. Bunu takip eden üç yıl boyunca, kabaca 1942'den 1945'e kadar, Müttefikler önemli savaş üretimiyle bağlantılı sanayi tesislerini, tersaneleri ve şehirleri bombaladı.
Bu saldırılar yüksek insan kaybına rağmen başarılı oldu. Müttefikler tarafından ülkeye yağdırılan 2.7 milyon ton bomba nedeniyle 60'tan fazla Alman şehri hasar gördü ya da tamamen yok oldu.
Bu çaba o kadar etkiliydi ki Almanya'nın savaşı kaybetmesinin en önemli nedenlerinden biri olarak kabul edilmektedir. Dahası, Müttefikler Alman petrol rezervlerini ve rafinerilerini bombalayarak ülkeyi en hayati ürününden mahrum bırakmaya başladı.
Görünüşte ufak gibi görünen bu eylemler, Almanya'yı nihai olarak yok etme planı için hayati önem taşıyordu. Amerika Birleşik Devletleri, Birleşik Krallık ve Sovyetler Birliği birlikte Nazi savaş makinesiyle bağlantılı belirli hedefleri bombaladı ve hatta ikmal yollarını kesmek ve işgal bölgesini daha da karartmak için karayolu ve tren ağlarını hedef aldı.
Neyse ki bu hedefli saldırılar Almanya'nın savaşma kapasitesi üzerinde önemli bir etki yarattı. Ancak Müttefikler bunun yeterli olmadığını ve daha fazla harekete geçmeleri gerektiğini anladılar.
"Hayalet Ordu" projesi devreye alınıyor
Almanları Pas-de-Calais'ye çıkarma yaptıklarına inandırmak için Müttefiklerin Normandiya'ya çıkarma yapıyormuş gibi görünmelerini sağlayacak bir plan yapmaları gerekiyordu. İngilizler ve Amerikalılar Calais'nin işgalini, Almanları Müttefiklerin Normandiya yerine Calais'ye saldıracaklarına inandırmak için bir tuzak operasyonu olarak sahnelediler.
Pas-de-Calais bölgesi bir İngiliz işgali için en mantıklı bölgeydi, dolayısıyla bu stratejinin son derece makul bir parçasıydı.
Bazı Müttefik kuvvetleri "Hayalet Ordu / Ghost Army" olarak faaliyet gösteriyordu ve 23. Karargah Özel Birlikleri tüm bu aldatmacalardan sorumluydu.
Londra'da görev yapan ABD Ordusu komutanları Albay Billy Harris ve Binbaşı Ralph Ingersoll bu gücü oluşturmuştur; pek çok kişi subayların taktiklerini doğaçlama yapıp yapmadıklarını sorgulamıştır, ancak bu birlik Kuzey Afrika da dahil olmak üzere savaşın diğer bölgelerinde de görev almıştır.
Bir işgalin gerçekleşmek üzere olduğu izlenimini vermek için "hayalet birlikler" bir dizi farklı faaliyet yürütmekle görevlendirildi.
Birçoğu yaratıcı tiplerden oluşan yaklaşık 1.100 asker taburu oluşturuyordu. Görevleri şişme tanklar inşa etmek ve ses çalarlar, plaklar ve hoparlörler kullanarak bir ordunun seslerini simüle etmekti. Bu araçları kullanarak birlikler 40.000 kişilik bir kuvvete sahipmiş gibi görünebiliyordu. "Hayalet Ordu" bir savaş gücü olarak tasarlanmamış olsa da, riskli aldatma görevleri bu ikisi arasında bir rol oynaması gerektiği anlamına geliyordu.
"Hayalet Ordu" iş başında
1944'ün başlarında "Hayalet Ordu", Almanları Müttefik işgalinin yakın olduğuna inandırmak için harekete geçirildi. Müttefikler bir noktada Kanal ötesi bir saldırı düzenlemeyi planlıyorlardı, ancak Almanlar bunun yerini bilmiyorlardı.
Müttefikler konumu seçtikten sonra, "Hayalet Ordu "nun uzmanlığını kullanarak, Bodyguard Operasyonu olarak bilinen daha büyük operasyonun bir parçası olan bir aldatma planı olan Fortitude Harekâtı'nı başlattılar.
Fortitude Harekâtı'nın iki bileşeni, Almanları Müttefiklerin Norveç'e çıkarma yapacağına inandıran Kuzey Harekâtı ve Almanları Müttefiklerin Fransa'nın Pas de Calais şehrine çıkarma yapacağına inandıran Güney Harekâtı'ydı.
"Hayalet Ordu" bu stratejilerde kilit bir rol oynamış ve yalanlarının daha inandırıcı görünmesini sağlamak için kurnaz teknikler kullanmıştır. şişirilmiş tanklar, sahte telsiz iletişimleri ve savaş sesleri çalan ses kamyonları ile eksiksiz "hayalet ordular" inşa etmek
Türünün tek örneği olan bu ekip, Almanları, Müttefiklerin gerçekte sahip olduklarından daha fazla kaynak ve personele sahip olduklarına inandırarak ölümcül hatalar yapmaya yönlendirdi.
Girişim liderleri projeyi yönetilebilir dört parçaya böldüler. "Hayalet Ordu" dört ana gruptan oluşuyordu:
İki binden fazla şişme lastik ve kanvas tank ve diğer araçlar ordunun emrindeydi. Askerler kısa bir süre içinde içeri girip bu araçları kurarak zırhlı bir tümenin parçası oldukları izlenimini verebiliyorlardı. Eğitimsiz bir göz için sahte otomobilleri gerçeklerinden ayırt etmek zordu.
Bir ses stüdyosu, radyo yayını ses efektleri yapımında uzmanlaştı. Bu gruptaki ses mühendisleri o kadar ustaydı ki iletişimlerinde "mors alfabesi" operatörlerinin yerine geçebiliyorlardı.
"Hayalet Ordu" olarak adlandırılan grup da işitsel aldatmacadan yararlanıyor, devasa hoparlörler aracılığıyla askeri tatbikat, hendek kazma ve köprü inşa etme kayıtlarını yayınlıyordu. Amaç Nazilere Müttefik birliklerinin iyi korunmayan bir bölgeye girdiği mesajını vermekti.
Savaş mühendisleri, birliğin hilekar karakterine katkıda bulunarak, Nazileri ve herhangi bir Müttefik ülkede konuşlanmış casuslarını atlatmak için askeri amblemli sahte üniformalar üretti.
"Hayalet Ordu" hızla bir araya geldi ve elindeki kaynaklarla savaş çalışmaları üzerinde büyük bir etki yarattı. Bu hile, Almanları Müttefiklerin birçok cepheden eşzamanlı saldırılar düzenlediğine inandırmak için tasarlanmıştı, oysa aslında tek bir koordineli saldırı düzenliyorlardı.
Bu aldatmaca sayesinde Almanlar güçlerini başka yerlerden geri çekmeleri için kandırıldı ve bu da Müttefiklerin D-Day'de kazanmasının yolunu açtı.
18-24 Mart 1945 tarihleri arasında gerçekleştirilen Viersen Harekâtı, "Hayalet Ordu" tarafından yürütülen en etkili operasyonlardan biriydi.
Almanları 30. Piyade Tümeni ve 79. Piyade Tümeni'nin Ren Nehri'ni geçmek üzere olduğuna inandırmak için Hayalet Ordu 600 şişme araç, sahte üniforma armaları ve duba köprü inşa kayıtları kullandı.
Her şey plana göre gitti. Alman tahkimatları iki tümenin olduğunu düşündükleri yere taşındı ve hayali bir düşman kuvveti için bombalandı.
II. Dünya Savaşı'nın son yılı boyunca "Hayalet Ordu "nun Almanlara karşı 20'den fazla aldatma görevi gerçekleştirdiği söylenmektedir. "Hayalet Ordu" böylesine sofistike aldatmacaları gerçekleştirmek için yaratıcı ve teknik becerilerine güveniyordu.
Ordunun 30,000 askerin hayatını kurtardığı tahmin edilmektedir. Örneğin Almanlar, Viersen Harekâtı sayesinde o gün yaklaşık 40.000 askerden oluşan bir gücün Ren Nehri'ni geçtiğine inandırılmıştır.
"Hayalet Ordu" yaklaşık seksen yıl sonra onurlandırıldı
"Hayalet Ordu" dört ayrı birimden oluşuyordu ve üyelerine sorduğunuzda yaptıkları iş hakkında pek de iyi şeyler söylemeyebilirler. Ancak, aynı zamanda sanatçı ve mühendis olan bu kişiler, aldatma konusundaki becerilerini kullanarak çok sayıda Müttefik askerinin hayatını kurtardılar.
Ülkeye yaptıkları katkılardan dolayı Başkan Biden bu kişilere Kongre Altın Madalyası verilmesini öngören bir kararnameyi imzaladı. "Hayalet Ordu", askeri personel tarafından sanatın ve aldatmacanın yenilikçi kullanımının bir örneğidir. Bu kişiler, kabiliyetleri ve asker arkadaşlarının hayatlarını kurtarmak için alışılmışın dışında düşünme yetenekleri sayesinde Müttefiklerin zaferinde etkili olmuşlardır.
Bu stratejinin ilk uygulayıcıları olmasalar da en iyi bilinenleri arasındadırlar.
