Theseus, Yunan mitolojisinde hem Yunan hem de Roma kaynaklarında öne çıkan bir kahramandır. Minotaur'un öldürülmesi, oğlu Hippolitos'un kahramanlıkları, kendi yaptığı işler ve Atina'nın birleşmesi gibi birçok hikayede yer almıştır. Theseus'un hikayelerinin versiyonları Euripides ve Sophokles'in tragedyalarında, Ovid'in mitlerinde ve Plutarhos'un biyografilerinde yer almaktadır. Bu makale Theseus'un mitolojideki yerine genel bir bakış sunarken, Atina kimliğinin şekillenmesindeki önemli rolüne odaklanacaktır.
Mitolojide Theseus'a Genel Bakış
Theseus, gerçek bir kişi olan ya da olmayan efsanevi bir Yunan kahramanı ve Atina kralıydı. Sanat ve mitolojideki görünümlerine dayanarak, bilim adamları onun Geç Bronz Çağı'nda, Truva Savaşı'ndan birkaç on yıl önce yaşamış olabileceğini varsaymışlardır. Theseus'un doğumu kaynaklar arasında tartışmalıdır; bazıları onun Atina'nın ilk krallarından Aegeus'un oğlu olduğunu belirtirken, diğerleri Poseidon'un yarı tanrı oğlu olduğunu iddia etmektedir. Soyuyla ilgili sorunlar nedeniyle Theseus reşit olana kadar Atina'nın dışında büyütülmüştür. Babasıyla yüzleşmeye ve mirasını almaya hazır olduğuna karar verdiğinde, Theseus Atina'ya gitti ve bir dizi işi tamamladı. Theseus'un mitlerinin Herakles'in ünlü işlerinden esinlenmiş olması muhtemeldir.
Theseus'un görevleri tehlikeli haydutları, büyük bir domuzu ve bir kralı alt etmeyi içeriyordu. Herakles'in aksine, Theseus işlerinde canavarlardan çok insanlarla uğraşmıştır. Bununla birlikte, gelecekteki (ve en ünlü) eylemlerinden bazıları hala canavarları öldürmeyi içeriyordu. Theseus görevlerini tamamladıktan sonra Atina'ya varır, ancak kahramanı ortadan kaldırmak isteyen üvey annesi Medea adına başka bir tehlikeli görevi tamamlamak zorundadır. Bu görev, Theseus'un öldürmeyi başardığı Marathon boğasıyla savaşmayı içeriyordu. Diğer hikâyelerde Theseus muhtemelen Jason ve Argonotlarla birlikte Altın Post'u elde etmek için girişimde bulunmuştur.
Tüm kahramanlıkları arasında Theseus'un en ünlü efsanesi Girit'te Minotaur ile karşılaşmasıdır. Atina, Kral Minos'un karısı Pasiphae ile bir boğanın canavar yavrusu olan Minotor'u beslemek için her yıl Girit'e kurbanlar göndermek zorunda kalıyordu. Minotor, efsanevi mucit Daedalus tarafından inşa edilen bir labirente hapsedilmişti. Theseus bu zalim geleneğe bir son vermeye karar verdi. Kurban olarak gönüllü oldu ve Minos'un kızı Ariadne'nin yardımıyla labirente girdi. Theseus Minotaur'u yendi ve Atinalıları kurban edilmekten kurtararak ülkesinde ün kazandı.
Ancak eve dönüş yolunda büyük bir hata yapmıştır. Babasına, eğer canlı dönecekse gemisinin beyaz yelkenlerle, ölü dönecekse siyah yelkenlerle döneceğini söylemişti. Beyaz yelkenleri açmayı unutan Theseus, babasına yanlış bir işaret vermiş. Böylece Aegeus kendini Atina'nın dışındaki bir uçurumdan, kendi adıyla anılacak olan Ege denizine atar.
Theseus macerasının sonunda Atina'ya döner ve babasının yerine kral olarak geçerek bölgeyi tek bir şehir devletinde birleştirir. Theseus'un mitlerinin bu yönü makalenin ilerleyen bölümlerinde ele alınacaktır.
Tragedyada Theseus
Theseus, Euripides'in Hippolitos ve Sophocles'in Oedipus at Colonus adlı Yunan tragedyalarında da önemli bir karakterdir. İlkinde Hippolitos, Theseus ile Amazon kraliçesi Hippolite'nin (büyük olasılıkla Theseus tarafından tecavüze uğramıştır) gayrimeşru oğludur. Hippolitos'un konusu Hippolitos'un evlenmeyi reddetmesi ve Hippolitus'un üvey annesi Phaedra'yı kendisine aşık olması için lanetleyen tanrıça Afrodit'e karşı işlediği suçlar üzerine odaklanır. Hippolitos üvey annesini reddeder, üvey anne intihar eder ve Theseus'a Hippolitos'u kendisine tecavüz etmekle suçlayan bir not bırakır.
Theseus trajediye son perdede girer, eve geldiğinde Phaedra'nın cesedini bulur. Theseus notu okuduktan sonra babası Poseidon'a oğlunu öldürmesi için çağrıda bulunur. Ava gitmek için at arabasına binen Hippolitos, bir deniz canavarı tarafından kovalanır. Canavar atları korkutur ve onlar da Hippolitos'u arabadan atıp ölüme sürüklerler. Artemis Theseus'a oğlunun Phaedra'ya tecavüz etmediğini, ancak oğlunun çoktan öldüğünü açıklar. Bu tragedya tamamen Theseus'a odaklanmayabilir, ancak onun soyu, Hippolite ile ilişkisi ve oğlunun trajik ölümü de dahil olmak üzere mitolojisini temel alır.
Sophokles, Theseus'u Kolonos'taki Oidipus'a da dahil etmiştir. Tragedya, Sofokles'in diğer ünlü tragedyası Oedipus Rex'te yaşanan olaylardan sonra geçer. Oidipus'un soyu hakkındaki gerçeği keşfetmesi, kendini kör etmesi ve Thebes'ten kaçmasını konu alır. Hayatının bu noktasında, ölmeye hazırlanan ve Atina'nın dışındaki kırsalda dolaşan yaşlı bir adamdır. Aynı zamanda Teb'de Oidipus'un oğulları arasında bir iç savaş yaşanmaktadır ve bir kahin zaferin Oidipus'un ölümünden sonra cesedinin nereye gömüleceğine bağlı olduğunu belirtir. Bu durum Oidipus'un kayınbiraderi ve gelecekteki Teb kralı Kreon'un Oidipus'tan Teb'e dönmesini istemesine yol açar, ancak Oidipus bunu reddeder.
Theseus'un bu tragedyada sadece küçük bir rolü vardır, ancak Oidipus'a Atina kralı olarak koruma önerdiği görülür. Bu tragedya Theseus'un mitolojisinin Atina'yı birleştirmesine odaklanan dönemine uymaktadır. Theseus, Oidipus'u Atina vatandaşı yaparak ve ölümünden önce ona koruma teklif ederek, onun iyiliğini ve Atina'yı kutsayacağı varsayılan mezar yerinin bilgisini kazanmıştır.
Roma Döneminde Theseus
Theseus'un tragedyalarda yer alması, efsanevi kahramanı çevreleyen literatüre katkıda bulunur ve hayatına dair farklı yorumlar sunar, ancak ilginç bir şekilde, Theseus hakkında elimizdeki kaynakların çoğu Roma dönemine aittir. Bu kaynaklar artık kayıp olan Yunan eserlerinden beslenmiş olsa da, Theseus hakkındaki bilgilerimizin çoğu Plutarhos ve Ovid'den gelmektedir. Diğer eserlerde Theseus'a yapılan atıflar ve popüler mitolojik bölümlerden sanat eserleri ile günümüze ulaşan eserler nedeniyle bu mitlerin Roma'dan ziyade antik Yunan geleneklerine dayandığını biliyoruz.
Plutarhos, Theseus'un biyografisi aracılığıyla, kurucu bir figür olarak kahraman anlayışımızı şekillendirmekten sorumludur. Plutarhos bu biyografiyi, biri Yunanistan'dan diğeri Roma'dan olmak üzere iki önemli figürü karşılaştırdığı Asil Yunanlıların ve Romalıların Yaşamları adlı serisinin bir parçası olarak yazmıştır. Theseus hakkındaki bu biyografiyi, Roma'nın efsanevi kurucularından Romulus'un biyografisiyle eşleştirerek, orijinal mitolojide gerçek kurucu olmasa bile Theseus'u Atina'nın kurucusu olarak adlandırmıştır. Bunun yerine Theseus genellikle Atina'yı birleştiren ve M.Ö. 5. yüzyılda Altın Çağını yaşayacak olan şehir devletine giden yolu açan kişi olarak anılır.
Ovid, Metamorphoses adlı eserinin VIII. kitabında Theseus'un en ünlü eylemi olan Minotaur ile karşılaşmasını anlatır. Efsaneye dair modern anlayışımızın büyük bir kısmı buradan gelmektedir. Ovid, Minotor'un yaratılışının arka planını, Daedalus'un tarihini, Minos'un soy ağacını ve Theseus'un Girit'e yolculuğunu anlatır. Burada ayrıca Theseus'un Ariadne ile olan ilişkisinden ve kahramanın onu Girit'ten aldıktan sonra terk etme kararından da bahsedilir. Ovid'in Theseus tasviri bu mitolojik figürün bazı acımasız özelliklerini vurgularken, Plutarhos Atina'nın "kurucusunun" daha kahramanca bir imgesini sunar.
Theseus'un bu yorumları onun hakkında duyduğumuz mitleri büyük ölçüde şekillendirmiş olsa da, Theseus'un antik dünyada efsanevi bir figürden daha fazlası olduğunu hatırlamak da önemlidir.
Theseus'un Atina ile İlişkisi
Theseus hakkındaki bilgilerimizin bir kısmı Antik Yunan'dan biraz uzak kaynaklardan gelse de, onun Atina'da sanat ve mimari açısından çok önemli bir figür olduğunu biliyoruz. Theseus Atina popüler kültüründe 6. yüzyıl civarında görülmeye başlamış ve 5. yüzyıl boyunca Kleisthenes ve tiran Peisistratus gibi politikacıların Theseus'u Atina'nın soyuyla ilişkilendirmeye çalışmasıyla önem kazanmıştır. Daha önce Herakles Atina kültüründe daha önemli bir yere sahipti, ancak Theseus'un aksine Atinalı bir kahraman değildi. Theseus'un Atina'nın ilk krallarından biri ve muhtemelen Attika'nın birleştiricisi olması, Atinalıların gururunu ve ortak bir kimlik duygusunu geliştirmeye yardımcı oldu.
Peisistratus, 5. yüzyıldaki Atina ile geçmişteki Theseus arasında bir bağ kurmak için Delos'taki bir Apollon festivalini Theseus'a adamış ve kahramanın Girit'le olan ilişkisiyle bağlantı kurmuştur. Dahası, Atina'nın önemli bir dini festivali olan Panathenaea'nın kökenleri doğrudan Theseus'un Atina'yı birleştirirken yaptıklarına bağlanmıştır. Atina hikayesine göre Theseus kral olmadan önce Attika bağımsız hükümetleri olan birden fazla şehir devletine bölünmüştü. Theseus iktidara geldiğinde ayrı hükümetleri dağıtarak Attika'yı Atina çatısı altında birleştirmiş ve bu birleşmeyi kutlamak için Panathenaea Festivali'ni düzenlemiştir.
Pisistratus'un yeniden markalaşmasının ardından Theseus bir tür Atinalı ulusal kahraman haline geldi. Kleisthenes, antik dünyanın her yerinden Yunanlıların ziyaret ettiği panhellenik bir kutsal alan olan Delphi'deki Atina hazinesinin metoplarına Theseus efsanesinden çeşitli bölümler yerleştirdi. MÖ 476'da bir başka Atinalı politikacı olan Cimon, Theseus'un kalıntıları olduğu düşünülen şeyi Skyros'tan Atina'ya getirmiş ve etrafına bir tapınak inşa ederek Theseus'u Atina'nın en önemli kahramanı olarak kalıcı bir şekilde yerleştirmiştir.
Theseus'un antik dünyada daha çok bir Atina kralı olarak mı yoksa bir kahraman olarak mı bilindiğini söylemek zordur. Atinalılar kesinlikle Theseus'un her iki yönünü de vurgulamışlardır: Attika'yı birleştirmedeki rolü ve kahramanca eylemleri. Bununla birlikte, Theseus'un efsanesinin altı işi gibi birçok yönünün, o zamanlar daha popüler bir kahraman olan Herakles'ten etkilenmiş olması muhtemeldir.
Muhtemelen Theseus efsanevi bir figür olarak başlamış ve daha sonra hem Minotaur'la olan maceraları hem de kral olarak yaptıklarıyla tanınana kadar eski bir kral ve Atina'nın birleştiricisi olarak adlandırıldıkça gelişmiştir. Birçok yönden Theseus, Altın Çağ Atina'sının yüzü olmuş, hükümet yapısını ve cesaretini en iyi şekilde temsil ederken, aynı zamanda savaş ve çekişme zamanlarında şehir devletini birleştirmek için bir araç olarak hizmet etmiştir. Theseus gerçek bir figür olsun ya da olmasın, antik Atina üzerindeki etkisi önemli ve uzun soluklu olmuştur.
