Ilse Koch: Nazi rejiminin en sadist kadını

Eşi benzeri olmayan bir kadın.

Yazar Burcu Kara
Ilse Koch

Buchenwald Nazi toplama kampı lideri Karl Otto Koch ile evli olmasına rağmen, Ilse Koch gücün sarhoş edici etkileri nedeniyle bilinirliğini arttırmıştır. Buchenwald'daki mahkumlar kampın gaddar muhafız komutanından "Buchenwald sürtüğü" olarak söz ediyordu ve kendisi, idam mahkumlarının dövmeli derilerinin toplanıp abajur malzemesi olarak kullanılması da dahil olmak üzere çeşitli iğrenç işkencelerden sorumluydu.

Ayrıca: En az Hitler kadar kötü olan Nazi görevlileri

ABD birlikleri 11 Nisan 1945'te Nazi toplama kampı Buchenwald'a ulaştığında kısa sürede donakaldılar. Holokost'a ait bu şok edici kareler, insanlık tarihinin en karanlık bölümlerinden birine tanıklık ederek gelecek nesiller için saklandı. Buchenwald yaklaşık 56.000 kişinin ölümünden sorumludur. Bunlar arasında Yahudi kökenli insanlar, siyasi ya da askeri mahkumlar, çingeneler ve eşcinseller bulunuyordu.

Kamp kayıtlarına göre 34.375 kişi ölmüştür. Kafasının arkasından vurulan Sovyet savaş esirleri, Buchenwald krematoryumunda öldürülen Gestapo esirleri, Doğu kampı tahliye konvoylarının kurbanları ve 1945 baharındaki ölüm yürüyüşlerinde Nazi boşaltımının kurbanlarına ilişkin kayıtlar eksiktir.

Ilse Koch Nazi Partisi'nde görev aldı

Buchenwald'da insan derisinden yapıldığı iddia edilen bir abajur da dahil olmak üzere bazı insan kalıntıları.

Ilse Koch 1932'de Nazi Partisi'ne katıldı; ertesi yıl Karl Otto Koch ile evlendi ve 1936'da onunla birlikte Berlin çevresine taşındı. Birlikte Sachsenhausen Toplama Kampı'nda çalıştılar; burada Karl Otto Koch komutan, Ilse Koch ise gardiyan ve sekreter olarak görev yapıyordu. İkili 1937'de Buchenwald kampını yönetmeye başladı. Ilse 23 Ağustos 1943'e kadar burada kaldı ve o tarihte istenmeyen bir üne kavuştu. Olağanüstü sadizmi ona "Buchenwald Cadısı" lakabını kazandırdı ve bu lakap orijinal "Buchenwald Sürtüğü "nden evrildi.

Toplama kamplarından kaçmayı başaranların anlattıkları, genç bir SS üyesinin çıplak bir şekilde dolaştığını ve mahkumlar arasında kırbaç salladığını anlatmaktadır. Ilse Koch'un, dövmeli oldukları için derileri sanat ve el işlerinde kullanılabilecek bazı mahkumların idam edilmesini emrettiği özgürleştirmeden sonra öğrenilmiştir.

SS ve Weimar Polisi'nin lideri olan Josias von Waldeck-Pyrmont, 24 Ağustos 1943'te Ilse Koch ve kocasını tutuklattı. Esirlerden zimmetlerine para ve mal geçirdiklerinden ve onları susturmak için birçok mahkûmu öldürdüklerinden şüpheleniliyordu. Bir önceki kamp lideri Nisan 1945'te idam edilmesine rağmen, Ilse kanıt yetersizliği nedeniyle temize çıkarıldı.

Toplama kampı vahşeti duruşması

Ilse Koch, Buchenwald'daki eski kamp personeli ve mahkumların yargılandığı davada kendi savunmasını yapıyor. Solunda tercüman Herbert Rosenstock var.

30 Haziran 1945'te Amerikalılar Ilse'yi bir kez daha tutukladı. Diğer 30 Nazi ile birlikte mahkemeye gönderildi. Dachau'daki eski bir Amerikan savaş esiri olan ve daha sonra Buchenwald vahşetine yardım ve yataklık suçu işlediği iddiasıyla yargılanan Ilse Koch, kamptaki konumunu ve orada yaptığı zalimce eylemleri anlattı.

Ilse Koch'un hapishane rejimi bir tecrit rejimi olmasına rağmen – müfettişler dışında erkeklerle herhangi bir temasta bulunmasına izin verilmiyordu – 1947'deki duruşmasında yaptığı hamilelik açıklaması jüriyi şaşırttı. Aslında Ilse Koch hamileliğinin sekizinci ayında hamile olduğunu göstermişti. Bununla birlikte, önüne gelenle yattığı biliniyordu ve işkencecinin Dachau'nun başhekimi SS Yüzbaşı Waldemar Hoven'in yanı sıra kocasının yardımcısı Hermann Florstedt, diğer SS yetkilileri ve hatta bazı tutsaklarla ilişkisi olduğu tahmin ediliyordu.

Ilse Koch ilk olarak 19 Ağustos 1947'de ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı, ancak dövmeli derilerini toplamak için soykırım kurbanlarını seçtiği veya insan derisinden yapılmış herhangi bir eşyaya sahip olduğu iddiasını destekleyecek yeterli kanıt olmadığı için cezası dört yıla indirildi. Fakat kamuoyunun baskısı altında Ilse Koch hakkındaki nihai karar 15 Ocak 1951 tarihinde verilmiştir.

Mahkeme kararının 111 sayfalık gerekçesi vardı. 1 Eylül 1967'de işkenceci Aichach Kadın Hapishanesi'nde asıldığında 60 yaşındaydı.

Amerikalılar korkunç şeyler karşısında sonra o kadar şok oldular ki, Weimar halkına kampa gidip Nazilerin neler yaptığını kendi gözleriyle görmelerini emrettiler.