II. Dünya Savaşı başlamadan önce Adolf Hitler, Nazi partisi için bir güvenlik birliği olarak işlev gören Schutzstaffel'i kurdu. Schutzstaffel, Hitler'in Üçüncü Reich boyunca daha fazla popülerlik kazanması ve iktidara yükselmesiyle birlikte Nazi diktatörlüğünün kuruluş amaçlarının hayata geçirilmesinde esas güç haline gelmiştir. Schutzstaffel üyeleri, Hitler ve diğer Nazi liderlerinin siyasal ve Alman düşmanları arasından bilgi toplamak, Hitler ve diğer Nazi subaylarının korunması ve seri cinayetlerin işlenmesi gibi bir dizi faaliyetle görevlendirilmişti.
Hitler'in iktidara yükselişi ve Schutzstaffel'in kuruluşu
SS'in kökleri, ülkenin I. Dünya Savaşı'ndaki yıkıcı yenilgisinden sonra Alman depresyonunun derinliklerine kadar uzanabilir. Almanya ve diğer İttifak Kuvvetleri, savaş sonrası Versay Antlaşması'nın bir parçası olarak savaşa ilişkin tüm suçu kabul etmek, muazzam çapta tazminat ödemek ve ülke topraklarını kaybetmeyi ve asker sayısında kesintiye gitmeyi kabul etmek zorunda kaldı. Antlaşmadaki hükümler ve yaptırımlar, I. Dünya Savaşı'nda çarpışmış olan Alman gençlerinin ve sağcı radikal unsurların önemli bir bölümünü infiale sürükledi.
33 milyar dolarlık savaş tazminatı Almanya'nın bütçesine dev bir yük getirmiştir. Bugünün dolarına çevrildiğinde bu meblağ neredeyse 565 milyar dolar ediyor. Weimar Cumhuriyeti'nden hayal kırıklığına uğrayan sağcı radikaller, örgütler bünyesinde bir araya gelmeye başladı. Bunun doğrudan bir sonucu olarak aşırı milliyetçiler Konsül Örgütü'nü kurdu bir yandan da 1920'lerin başında onlarca siyasal cinayet işledi. Bu teşkilat nihayetinde Nasyonal Sosyalist Parti ile birleşerek Nazi Partisi'ne dönüştü.
Yetersiz ve örgütsüz Weimar Cumhuriyeti, Hitler'in ülke vatandaşları arasında popüler olmasına katkıda bulundu. Nazi Partisi'nin nihai hedefi, yalnızca "saf Alman" ya da "Ari" ırk mensuplarının katılabileceği, tümüyle güçlü bir hükümet yapısı kurmaktı. 1923'e kadar üye sayısında dramatik bir artış oldu.
Nazi Partisi'nin özel ordusu Sturmabteilung (SA) olarak biliniyordu. Hitler, Bavyera hükümetini devirmek için SA'yı kullanma girişiminde başarısız oldu. Landsberg'de parmaklıklar ardında bir yıl geçirdi. Otobiyografisi Kavgam'ın bir kısmı bu dönemde yazılmıştır. Hitler serbest bırakıldıktan sonra 1925 yılında Schutzstaffel'i kurdu.
II. Dünya Savaşı öncesinde Schutzstaffel
Başlangıçta Schutzstaffel'i teşkil eden birkaç yüz asker vardı. Birincil işlevi Hitler'e kişisel koruma ve diğer koruma biçimlerini sağlamaktı. Ancak ilerleyen yıllarda, Nazi Partisi öne çıktığında, tüm bunlar değişecekti. "Yahudi Sorununa Nihai Çözüm" olarak bilinen Yahudilerin toplu katliamı SS için esas hedefti.
Heinrich Himmler 1929'da Hitler tarafından SS'in başına getirildi. Bu dönemde Schutzstaffel'in yaklaşık 250 üyesi faaliyet göstermekteydi. Himmler, Hitler'in Holokost dönemi boyunca görev yapan ismi en çok kötüye çıkmış Nazi komutanlarından biriydi. Himmler, SS'i Nazi ideolojisi paralelinde yeniden yapılandırarak seçkin bir güç haline getirmek için hiç vakit kaybetmedi.
Himmler, Nazi Partisi güç kazandığında SS'i yeni alt birimlere genişletti. Yaklaşık 1931 yılının ortalarında Sicherheitsdienst (SD) ya da Güvenlik Servisi'ni kurdu. Aynı yılın sonbaharında, başvuruda bulunanların programa uygunluğunu doğrulamak için SS Irk ve Yerleşim Ofisi'ni kurdu. SS, kuruluşundan sonra sadece dört yıl gibi kısa bir sürede birkaç yüz askerden 50.000'in üzerine çıktı.
1934 yazında, Hitler'in SS'i ayrı bir yapı olarak resmen kurmasıyla SS öne çıktı. SS'in yeni görevi tüm toplama kampı sistemini yönetmekti. Himmler'in temel amaçlarından biri Güvenlik Polisi'ni SD ile birleştirmekti ve İmparatorluk Güvenlik Ana Ofisi (RSHA) II. Dünya Savaşı'nın başlamasından kısa bir süre sonra kurulduğunda bu oldu. Gizli devlet polisi olan Gestapo ve kriminal polis olan Kripo, Güvenlik Polisi'ni oluşturuyordu. Birçok SS subayı emniyet teşkilatının tanınmış isimleriydi.
Schutzstaffel (SS) birimleri
Schutzstaffel (SS): Nazileri koruma birliği
Schutzstaffel, Hitler ve Nazi hükümeti için birincil güvenlik birimi olarak görev yapıyordu. Özellikle ek SS birimleri kurulmadan önce, SS farklı görevler yürütmüştür. Sorumluluklarından bazıları "Nihai Çözüm (Endlösung der Judenfrage)" planlarını koordine etmek ve uygulamak, toplama kampı sistemlerini denetlemek, Alman polisini yönlendirmek ve Nazi devlet görevlilerini korumaktı. Bunların yanı sıra, Alman ırkının düşmanı olarak görülen Ari olmayanların infaz edilmesi de diğer görevler arasındaydı.
Himmler 1945'teki ölümüne kadar SS'in başı olarak görev yaptı. Himmler Müttefiklere teslim olmaya çalıştığında, Hitler onu bu sorumluluklarından azletti. Himmler'in liderliğindeki SS'in etkisi ve prestiji her geçen gün arttı. 1937'de yeni bir SS rütbesi oluşturdu: Höherer SS- und Polizeiführer (HSSPF). Buradaki görevliler uzun süredir SS üyesi olan kişilerdi. Nazilerin idaresi altındaki askeri topraklarda SS'i temsilen görev yapıyorlardı ve dolayısıyla hem bir SS yetkilisi hem de bir polis memuruydular.
Sicherheitsdienst (SD): Nazi Güvenlik İstihbarat Servisi
Himmler 1931'de SS'in istihbarat teşkilatının bir uzantısı olarak Sicherheitsdienst'i kurdu. Birim, Himmler tarafından atanan Reinhard Heydrich tarafından yönetiliyordu. Başlangıçtan bir yıl sonra teşkilat yaklaşık 33 tam zamanlı çalışandan oluşuyordu; bu sayı 1934 sonunda 850'ye yükseldi. Gruptakilerin önemli bir kısmı eğitimli ve/veya hukuk eğitimi almış gençlerdi.
Savaşın başlangıcından önce ve savaş boyunca SD'nin konumu ve vazifeleri belirsizdi. 1930'lara kadar Nazi Partisi içinde çok küçük bir gruptu. 1935'te SD'nin ve Güvenlik Polisinin başında Heydrich vardı. SD ve Güvenlik Polisi'nin sorumlulukları benzerdi ve genellikle soruşturmalarda işbirliği yapıyorlardı. Tehditler SD birimi tarafından tespit ediliyor ve sorumlular Güvenlik Polisi tarafından gözaltına alınıyordu.
Savaş 1940'ların başına kadar ilerlediğinde SD'lerin mevcudu 6.400'ün üzerine çıktı ve teşkilat için özel olarak iki ofis tesis edildi. Bu ofisler SD'nin hem iç hem de uluslararası istihbaratını kapsıyordu. İç İstihbarat teşkilatı, Nazi diktatörlüğü ve Hitler'e ilişkin tutum ve görüşleri de dahil olmak üzere Alman vatandaşları hakkında veri topluyordu. Dış İstihbarat ise Almanya sınırları dışındaki ilişkileri yürütüyordu.
Einsatzgruppen: Schutzstaffel Görev Gücü
SD ve Güvenlik Polisi, kötü şöhretli Einsatzgruppen'i bir görev birimi olarak kullanmıştır. Tüm Doğu Cephesi boyunca yeni ele geçirilen bölgelerin korunmasından sorumluydular. Her biri belirli bir bölgeyi kapsayan dört tabur Einsatzgruppen'i oluşturuyordu.
Doğu Cephesi'nin kuzey kesiminde Einsatzgruppen A'nın yetki alanına Litvanya, Letonya ve Estonya da dahildi. Bu arada, Einsatzgruppen B Varşova'da ve Belarus da dahil olmak üzere Alman işgali altındaki Polonya'nın bazı bölgelerinde operasyonlar yürüttü. Kraków ve batı Ukrayna Einsatzgruppen C tarafından üstlenildi. En güneydeki birim olan Einsatzgruppen D, güney Ukrayna, Nikolaev, Simferopol, Sivastopol, Kırım ve Romanya'da görev yapıyordu.
Bu görev gücü, Yahudilere, Nazi diktasına ve sözde "Ari ırk "a tehlike olarak algılanan diğer unsurlara karşı işlenen toplu infazlardan sorumluydu. Bu grupta Sovyet hükümetinden yetkililer, Komünist Parti temsilcileri ve Romanlar (çingeneler olarak da bilinir) yer alıyordu. Einsatzgruppen, Holokost sırasında meydana gelen toplu cinayetlerin bir çoğunda yer aldı. Kurbanların toplu mezarlara nakliyesinden de sorumluydular; bu amaçla, içindekileri boğularak öldüren karbon monoksit gazıyla dolu araçlar kullandılar.
Waffen-SS: Silahlı Schutzstaffel Savaş Birimi
Waffen-SS olarak bilinen bir SS birimi vardı. Almanca "waffen" kelimesi İngilizce'de "silah" ya da "silahlanma" manasına gelmektedir. II. Dünya Savaşı sırasında SS'in bu kanadı Alman Wehrmacht'ı adına pek çok vahşete imza atmıştır. Himmler örgütü 1939 yılında kurdu ve başlangıçta dört bölük vardı. Birkaç yıl içinde örgüt yirmi ayrı bölük ve yaklaşık 500.000 mensubu içerecekti.
Waffen-SS'in başlıca işlevleri askerlik hizmeti, toplama kamplarına korumalar sağlamak ve Einsatzgruppen ve diğer SS birimlerinin toplu katliam operasyonlarına destek vermekti. Waffen-SS, Hitler'in 1941'de Sovyetler Birliği'ne yönelik yıldırım harekatı (Blitzkrieg) olarak adlandırılan Barbarossa Harekatı'na da katılmıştır.
Nürnberg Duruşmaları SS üyelerinin idamıyla sonuçlanıyor
Nürnberg Duruşmaları SS, Gestapo, SA ve SD dahil olmak üzere birçok Nazi grubunu kapsıyordu. Fakat Hitler ve Himmler 1945 yılında intihar etmişti. Duruşmalar başlamadan önceki günlerde, diğer bazı yüksek rütbeli Naziler de bu tercihi yaptı. Heydrich 1942'de öldürüldüğünden, Nazi subayları mahkemede kendilerini yüksek rütbeli subay Ernst Kaltenbrunner'in temsil etmesini tercih etti.
Kasım 1945'ten Ekim 1946'ya kadar neredeyse bütün bir yıl Nürnberg Duruşmalarına ayrıldı. Aralarında Holokost boyunca en etkili Nazi askeri ve siyasi yetkililerinden bazılarının da bulunduğu toplam 24 sanık yargılanmak üzere seçildi. Zanlıların yarısı ölüm cezasına mahkum edilirken, üç kişi aklandı ve diğerleri 20 yıl ile ömür boyu arasında değişen hapis cezalarına çarptırıldı. 16 Ekim 1946'da ölüm cezasına çarptırılanların cezaları asılarak infaz edildi. Yargıç, Kaltenbrunner'e ölüm cezası verilmesine karar verdi.
Aralık 1946 ile Nisan 1949 arasındaki dönemde ABD, Müteakip Nürnberg Yargılamaları olarak bilinen ikinci tur duruşmalara ev sahipliği yaptı. Diğer Naziler ve SS subayları 12 ayrı davada daha yargılandı. Einsatzgruppen davası bunların dokuzuncusuydu. Einsatzgruppen'in yirmi dört komutanı için savaş suçları, insanlığa aykırı eylemler ve suç örgütü kurmak gibi suçlamalar yöneltildi. Tüm bu suçlamalar, Einsatzgruppen'in vahşetinin tahminen bir milyon kurbanını da hesaba katıyordu.
Tüm Einsatzgruppen tabur komutanlarına karşı suçlamalar yöneltildi. Einsatzgruppen C'nin iki üyesi intihar etti, komutanı Otto Rasch ise yargılanmadan önce ölümcül bir hastalıktan öldü. Yirmi iki kişi yargılandı ve hepsi de suçsuz olduklarını söyledi. Diğer sanıkların hepsi üç suç örgütü üyeliği suçlamasından da suçlu bulunmasına rağmen, sanıklardan ikisi sadece üçüncü suçlamadan suçlu bulundu. Savaşın sona ermesinin ardından SS üyelerinin çoğu ya sahte kimliklerle kaçtı, ya intihar etti ya da Holokost boyunca karıştıkları suçlardan hüküm giydi. 1950'lerde, 20 yıla varan hapis cezalarına çarptırılan SS subaylarının çoğu cezalarından kurtuldu.
Schutzstaffel'in dağılması
Hitler'in iktidarının zirvesinde Schutzstaffel'i birkaç yüz bin ila bir milyondan fazla adam oluşturuyordu. Birbiriyle örtüşen işlevlere sahip çeşitli bölümler ve şubeler nedeniyle SS, boyutlarına rağmen yapısal anlamda dengeli değildi. Üst düzey Naziler ve SS yetkilileri kendilerini sık sık birbirleriyle gergin bir mücadele içinde buluyorlardı. Hitler'i öven Nazi subaylarının çoğu Hitler'in yerinde olmayı arzuluyordu.
Bir dizi tanınmış Nazi yetkilisi ya üst düzey SS komutanı ya da SS üyesiydi. Milyonlarca Yahudi olan ve Hitler'in " kafasındaki mükemmel ırka" mensup olmayan diğer insanlar Schutzstaffel ve bağlı birimleri eliyle kıyıma uğratıldı. II. Dünya Savaşı nihayet sona erdiğinde, SS'ler süratle dağıldı. Mahkemeye çıkarılmaktan korkan SS üyeleri isimlerini değiştirdi ya da intihar etti. Uzun süren Nürnberg duruşmaları sırasında, SS'in birçok yüksek rütbeli üyesi yargılandı ve muhtelif cürümlerden mahkum edildi.
Kaynaklar:
- Allen, Michael Thad (2002). The Business of Genocide: The SS, Slave Labor, and the Concentration Camps. Chapel Hill, NC: University of North Carolina Press. ISBN 978-0-8078-2677-5
- Arendt, Hannah (2006). Eichmann in Jerusalem: A Report on the Banality of Evil. New York: Penguin. ISBN 978-0-14-303988-4.
- Williams, Max (2001). Reinhard Heydrich: The Biography (Vol. 1). Church Stretton: Ulric. ISBN 978-0-9537577-5-6
- Windrow, Martin; Burn, Jeffrey (1992). The Waffen-SS. Men At Arms. London: Osprey. ISBN 978-0-85045-425-3
- Yerger, Mark C. (1997). Allgemeine-SS: The Commands, Units, and Leaders of the General SS. Atglen, PA: Schiffer. ISBN 978-0-7643-0145-2
- Wachsmann, Nikolaus (2015). KL: A History of the Nazi Concentration Camps. New York: Farrar, Straus and Giroux. ISBN 978-0-374-11825-9
- McNab, Chris (2013). Hitler's Elite: The SS 1939–45. Osprey. ISBN 978-1-78200-088-4.
- Messenger, Charles (2001). Hitler's Gladiator: The Life and Military Career of Sepp Dietrich. London: Brassey's. ISBN 978-1-57488-315-2.
