Nazilerin "ateist" olduğu düşüncesi, Nazi suçlarına ve Holokost'a karışmalarının sorumluluğunu üzerlerinden atmayı ve suçu "dinsiz" ateistlere yüklemeyi amaçlayan bir Hristiyan uydurmasıdır. Gerçekte Nazilerin yaklaşık %90'ı Hristiyandı. Hristiyan Merkez Partisi'nin çöküşü, Adolf Hitler'in iktidara gelmesinde (ve multimilyarder olmasında) çok önemli bir rol oynamıştır; çünkü Kilise, partinin sonunu getirmek için tüm rahiplerini partiden uzaklaştırmakla tehdit etmiştir.
Gerçek şu ki, Hristiyanlık son derece Yahudi karşıtıdır; bunun izleri İncil'e kadar sürülebilir ve kendisi de son derece acımasız bir Yahudi karşıtı olan Martin Luther'in yazılarında görülebilir. Naziler ondan ve fikirlerinden büyük ölçüde yararlanmıştır.
Kilise'nin Nazilerle Uyumu
Alman Hristiyanları, özellikle de Alman Evanjelik Kilisesi, Führer'e, Nazi idealine ve antisemitizme uyum sağlayan Protestanlardı. Alman İmparatorluğu'nda 1939 yılında nüfusun %94'ü Hristiyan iken sadece %1,5'i ateistti; buna rağmen Nazi Partisi 1933 seçimlerinde %88,5'lik bir katılımla oyların %43,9'unu kazandı. Nazilerin ve Nazi Partisi'nin dini söz konusu olduğunda veriler kendisini göstermektedir.
Hitler kendisini Katolik olarak görmesine ve 1941'de General Gerhard Engel'e "Eskiden olduğu gibi şimdi de Katoliğim ve hep öyle kalacağım" diyerek bunu özel olarak teyit etmesine rağmen, diktatörlüğü sırasında (1933-1945) yaptığı bir konuşmada kendisini Katolik yerine "Alman Hristiyan" olarak ilan etmiştir. Kilise ile bazı farklılıklarına rağmen, Hitler'i veya diğer Nazileri ateist olarak sınıflandırmak doğru değildir.
Kilise, Yahudileri yok etme ve ateist komünizmi yenme ortak hedeflerinde Hitler ve Nazilerle aynı hizaya gelmiştir, zira o dönemde pek çok komünist de ateistti. Kilise daha sonra kendisini Hitler ve Nazilerden ayırmış olsa da, Üçüncü Reich döneminde bunu asla yapmamıştır.
Adolf Hitler'in din hakkındaki sözü:
Yanlış dine sahip olmak bizim talihsizliğimiz oldu. Neden uysallığı ve gevşekliği ile Hristiyanlık olmak zorundaydı? İslam bir Männerreligion, yani erkek diniydi ve ayrıca hijyenikti. İslam'ın askerlerine bir "savaşçı cenneti", houris [bakire kadınlar] ve şarap akan gerçek bir yeryüzü cenneti verildi. İslam, Cermen mizacına Yahudi pisliğinden ve Hristiyanlığın rahip saçmalıklarından çok daha uygundu.
Nazilerin Dini
Koyu bir Katolik olan Hitler'in inancını asla terk etmediği ya da Kilise'den ayrılmadığı Hitler'in "Kavgam" kitabından açıkça anlaşılmaktadır. Hedefleri her zaman Hristiyanlıktan ilham almıştır, ancak Hitler'in "kadınsı" olarak tanımladığı kiliselere karşı kötü bir görüşü vardı. Heinrich Himmler ve SS ateist değildi; daha ziyade Cermen dininin eski biçimlerini yeniden canlandırmaya çalışıyorlardı.
Pietist hareket Evanjelik Hristiyanların bir alt kümesini temsil ediyordu ve Luther'in pietistik fikirleri Naziler için özellikle yararlıydı. Katı bir şekilde geleneksel oldukları ve hayattan zevk almaya tamamen karşı oldukları biliniyordu. Pietistler Nazi Partisi için başlangıçta bir destek grubuydu. Birçok düşük gelirli Alman, toplumlarını yoksulluktan kurtarmayı vaat eden Pietistlerin anti-Semitik ideolojisiyle Nasyonal Sosyalizmi desteklemeye ikna edildi.
Ancak sadece Pietistler değil, pek çok ılımlı Protestan da Nazileri gönülden destekledi. Almanya'nın geri kalanında dindar muhafazakârlar ezici bir çoğunlukla NSDAP'ye oy verdi. Alman Hristiyanlar hareketi esas olarak Naziler ve Hitleristlerden oluşuyordu.
Hitler 1933'te Reich Şansölyesi seçildiğinde coşkuyla sevindiler. Genel olarak, Hristiyan topluluğu Nazi Partisi ve Hitler'in iktidara yükselişi için çok önemliydi. NSDAP Lutherciler arasında çok başarılı olmuştur. Böylece Nazilerin ateist değil Hristiyan oldukları ortaya çıkmıştır.
Bazı Hristiyan gruplar hala Nazilerin ateist olduğuna inanmaktadır, ancak bu doğru değildir ve kiliselerin Nazi zulmüne derinden dahil olduğu gerçeğinden uzaklaşmanın ve aynı zamanda ateizmi karalamanın ve şeytanlaştırmanın bir yolu gibi görünmektedir.
Naziler Yahudileri Hedef Almadan Önce Tüm Ateist Örgütleri Yasakladı
Nazizme karşı mücadelenin başlıca gücü ateistler, özellikle de komünistlerdi ve bu çabaları hiçbir zaman takdir edilmedi, hatta savaştan sonra vatan haini olarak yaftalandılar. Bu mantıksız strateji işe yaramış, Hitler Yahudileri hedef almadan önce tüm ateist örgütleri yasaklamıştır.
Bu, Almanya'daki mevcut tüm ateist derneklerin ortadan kaldırılmasıyla sonuçlandı. Sonuç olarak, Alman ateistlerin kaçmak, direnmek veya toplama kamplarında ölmek de dahil olmak üzere yaptıkları fedakarlıklar görmezden gelindi.
Dolayısıyla, Almanya'daki hiçbir ateist grup Nazi rejiminin ötesinde hayatta kalamadı. Bu yasak sadece komünistler için değil, tüm hümanist örgütler için de geçerliydi. Ateistler ya kaçtı, ya Nazizme karşı savaştı ya da toplama kamplarında yok oldu.
Buna rağmen, Nazilerin ateist olduğu ve bu nedenle tüm kötülüklerden sorumlu oldukları şeklindeki yanlış düşünce, ateizmi günah keçisi ilan etmek için demagojik bir taktik olarak yayıldı. Bu, siyasi kazanç için bir silah olarak kullanıldı.
SS Olmak İçin Tanrı'ya İnandığına Yemin Etmek Gerekiyordu
Yaygın inanışın aksine, Nazilerin ateist olduğu düşüncesi yanlıştır. Nazi Partisi'nin Schutzstaffel Yemini, Nazilerin ateist olup olmadıklarını belirlemek için özellikle önemlidir: Schutzstaffel'e katılmak için Tanrı'ya bağlılık yemini etmek ve ateizme karşı savaşmak gerekiyordu.
Schutzstaffel Yemini'nin tamamı üç soru ve cevaptan oluşmaktaydı ve aşağıdaki alıntı doğrudan Heinrich Himmler'in kaleminden çıkmıştır:
"Yemininiz nedir?"
"Alman İmparatorluğu'nun Führer'i ve Şansölyesi olarak sana, Adolf Hitler'e sadakat ve cesaret yemini ediyorum. Size ve benim için belirlediğiniz liderlere ölene kadar mutlak bağlılık yemini ediyorum. Tanrı yardımcım olsun!"
"Yani bir tanrıya mı inanıyorsun?"
"Evet, yüce bir varlığa inanıyorum."
"Bir tanrıya inanmayan bir adam hakkında ne düşünüyorsun?"
-"Bence o zorba, megaloman ve aptal; toplumumuz için yeterli değil."
Yeminlerine göre Nazilerin dindar Hristiyanlar olması gerekiyorsa, en iyi savaşçılarını (SS veya Schutzstaffel) ateizm karşıtı olacak şekilde eğitmeleri makul görünmektedir.
Vaftiz Edilmiş Yahudiler Üzerindeki Gerilim
Kiliseler başlangıçta Nazi politikalarının çoğunu desteklemiştir. Ancak ötenazi ve Nazilerin Yahudi, Kilisenin ise Hristiyan olarak gördüğü vaftiz edilmiş Yahudilerin imhası konularında gerginlikler ortaya çıktı.
Kilise, vaftiz edilmiş Yahudileri gizlice ülkeden tahliye etmek için büyük çaba sarf ederken, vaftiz edilmemiş Yahudilere karşı kayıtsız kalmıştır. Bu durum, Kilise'nin Yahudilerin başına gelenlerden haberdar olduğunun kanıtıdır.
Aslında, her imha kampında muhafız personeline papaz olarak hizmet eden rahipler vardı. Olan bitenden habersiz olduklarını öne sürmek saflık olur. Naziler rahiplere de zulmetmiş ve onları toplama kamplarına göndermiştir.
Ancak Naziler Kilise'yi Nasyonal Sosyalizm karşıtı olarak etiketlememiştir. Hapse atılan rahipler çoğunlukla küçük kilise direniş gruplarındandı, çünkü sonuçta tüm Hristiyanlar Nazileri görmezden gelip desteklemiyordu.
Nazi İdeolojisindeki Hristiyan Kökler
Dini bir kurum olarak kilise hiçbir zaman yanlış bilgi yaymanın ötesine geçmemiştir. Naziler arasındaki ateizm de bunlardan biridir. Ancak SS'e katılmanın bir koşulu olarak, ateizme karşı çıkma ve Tanrı'ya olan inançlarını itiraf etme yemini etmek gerekiyordu.
Nazi Partisi'nin bölgesel lideri (Gauleiter) Karl Wahl'ın iddia ettiği gibi paganizm de Naziler tarafından uygulanıyordu. Bu iddia günümüzde de insanların karşılaştıkları Pagan kişileri Nazi olmakla suçlamalarına yol açmaktadır. Nasyonal Sosyalistlerden birkaçı gerçekten de bir tür Cermen Paganizmi kurmakla ilgileniyordu. Hitler bu kişileri küçümsediğini açıkça ifade etmiştir.
İnciller, Hristiyan tarihi ve Alman tarihinin önde gelen antisemit figürlerinden biri olan Martin Luther, Nazi antisemitizmi için açık Hristiyan temelleri sağlar. Nazilerin Yahudi karşıtı söylemlerinde kullanabilecekleri Luther her zaman vardı; Goebbels ise onunla boy ölçüşemezdi.
Bir "Katolik Devleti" inşa etmeye çalışan Ante Pavelic, Nazilerin ardından II. Dünya Savaşı sırasında işlenen en büyük zulümlerden bazılarının da sorumlusuydu. Yaptıkları o kadar iğrençti ki Hitler bile şaşırmıştı. Pavelic'in emirlerinin doğrudan bir sonucu olarak 100.000'den fazla Sırp ve Yahudi toplama ve imha kamplarında öldürüldü.
Bütün Bunlar Ne Anlama Geliyor?
Naziler tarafından işlenenler gibi kötü eylemlere karışmış olmak, belirli bir dinin teisti olduğunu iddia etse bile, kişiyi otomatik olarak ateist yapar mı? Peki aynı şey hayırseverlik faaliyetlerinde bulunan bir ateist için de söylenebilir mi?
Onlar gizliden gizliye teist midir? Kötü insanları inançsız, iyi insanları ise inançlı olarak kategorize etme eğilimi vardır, ancak gerçek şu ki çoğu insan kendi dinleriyle uyumlu değildir ve hatta inançları hakkında yalan söyleyebilir.
Bu da bazı teistlerin bile korkunç bireyler olabileceği anlamına gelmektedir. Bununla birlikte, Nazilerin hepsinin ateist olduğunu varsaysak bile, bu bugün tüm ateistlerin Nazi olduğu ya da ateizmin doğası gereği Nazizme yol açtığı anlamına gelmez.
Dahası, bu gerçek tek başına Tanrı'nın varlığının ya da yokluğunun kanıtı olamaz. Bir kişinin doğruyu söyleyen ya da yalancı olması, inançları adına işledikleri vahşete bağlı olarak değişmez.
