İmparator Neron hakkındaki yaygın algı, bir deli, acımasız bir otokrat, bir katil ve hatta Deccal olduğu yönündedir. O, Roma yanıp kül olurken keman çalarak destansı şarkılar söyleyen dengesiz adamın kötü şöhretli imajıdır.
Neyse ki günümüzde bu bakış açısına giderek daha fazla meydan okunmakta ve kusurları olan ama aynı zamanda düşmanları tarafından mağdur edilen çok daha karmaşık bir hükümdar, Roma'ya ve Roma İmparatorluğu'na önemli katkılarda bulunan ve imparatorluk acımasız bir iç savaşa sürüklenmeden önceki son barış dönemine başkanlık eden bir hükümdar imajı ortaya çıkmaktadır. İşte Neron'un Roma'yı ve halkını etkileyen en önemli katkılarından bazıları.
İmparator Neron Sanat ve Sporun Hamisiydi
İmparator Neron'un tüm selefleri askeri liderler ve yetenekli politikacılardı. Aynı zamanda sanatın hamileri ve gösterişli oyunların düzenleyicileriydiler. Ancak Neron hayırseverlik görevlerinin ötesine geçti. İmparator sanata ve kültüre büyük değer verirdi.
Neron yetenekli bir lir sanatçısı ve şarkıcıydı, sık sık halk gösterilerine ve sanatsal yarışmalara katılırdı. Ayrıca ünlü Olimpiyatlar da dahil olmak üzere çok sayıda spor dalında yarıştı. Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, Neron tüm mücadeleleri kazandı (kısmen kimse bir imparatora meydan okumak istemediği için). Neron'un sanat ve sporu himaye etmesi ve çok sayıda etkinliğe doğrudan katılması, imparatoru koruyucuları olarak gören sıradan halk arasında onu inanılmaz derecede popüler hale getirdi.
Ancak ayakları yere basan yaklaşımı, davranışlarını bir imparatora yakışmayacak şekilde değerlendiren senato seçkinlerinin eleştirilerine maruz kalmasına neden oldu. Plinius Neron'u aktör-imparator olarak tanımlarken, Suetonius da Neron'un savaş arabası yarışlarına ya da atletizme doğrudan katılmasından şikayet ediyordu.
Nero "Altın Evi" İnşa Etti
MS 64 yılındaki Büyük Roma Yangını'nın ardından Neron olağanüstü bir inşaat projesine girişti. Belki de fazla hevesliydi, zira Neron'u eleştirenler bu hevesi imparatora karşı kullandılar ve onu yangını başlatmakla suçladılar. Neron'un muhtemelen bir suçu olmasa da, Domus Aurea ya da Altın Ev olarak bilinen gösterişli sarayı gerçekten bir mühendislik harikasıydı.
Saray kompleksi, geniş bahçeler, yapay göller, üzüm bağları, çeşmeler, bir heykel ordusu, bir dizi bina ve gösterişli freskler, mozaikler, mermer, altın ve mücevherlerle özenle dekore edilmiş yüzlerce oda dahil olmak üzere geniş bir alanı (100 hektardan fazla) kaplıyordu.Nero'nun Altın Sarayı'nın en önemli parçası, antik dünyanın mimari harikası olan sekizgen bir yemek salonuydu. Dönen tavanı, hareket halindeki cennetin bir illüzyonunu yaratıyordu.
Neron'u eleştirenler bir kez daha bu abartılı kompleksi imparatorun kibrine ve gerçeklikten kopukluğuna karşı bir kanıt olarak kullandılar. Ancak görünen o ki Neron, kompleksin en azından bazı bölümlerinin Roma vatandaşlarına açık olmasını ve imparatorun onların koruyucusu ve sanatın hamisi olarak hareket etmesini planlamıştı. Ölümünün ardından Domus Aurea, nefret edilen rejimin bir sembolü haline geldi ve yerine Colosseum inşa edilerek yerle bir edildi.
Roma'yı Yeniden İnşa Etti ve Yaşam Koşullarını İyileştirdi
Augustus "Roma'yı tuğladan bir şehir olarak kurup mermerden bir şehir olarak bırakmakla" övünüyordu, ancak Roma İmparatorluğu'nun ilk yıllarında imparatorluk başkenti devasa, aşırı kalabalık ve kaotik bir şehirdi. Sokakları dar, dolambaçlı ve kirliydi ve binaların çoğu gelişigüzel inşa edilmiş ahşap ve harç yapılardı, birçoğu havada yedi veya sekiz kat tehlikeli bir şekilde yükseliyor, sokakların üzerine eğiliyor, masum yayaların üzerine parça parça dökülüyordu.
Kısacası, Neron dönemi öncesi Roma, gerçekleşmeyi bekleyen bir felaketti. Bu nedenle, MS 64 yılında Büyük Yangın patlak verdiğinde, hızla kontrolden çıkarak şehrin çoğunu harap etti ve Roma'nın on dört bölgesinden sadece dördünü kurtardı.
Neron, Altın Ev'ini inşa etmek için felaketten yararlanırken, imparator aynı zamanda devasa bir yeniden inşa programı başlattı. Daha da önemlisi, Neron tekrar eden felaketleri önlemek için yeni düzenlemeler yaptı ve yürürlüğe koydu. Sokakların genişletilmesini emretti, binaların yüksekliğini ve malzemelerini düzenledi ve şehrin altyapısının bakımını denetlemek için yeni organizasyonlar kurdu.
Neron Part ile Kalıcı Barışı Sağladı
İmparator Nero'nun hükümdarlığı sırasında Roma lejyonları nispeten barışçıl bir dönem geçirdi. En kayda değer askeri çatışmalar Britanya ve Yahudiye'deki isyanların bastırılması ve Part ile yapılan ve Roma lehine barışla sonuçlanan savaştı. Selefleri gibi Neron da Roma ordusunu bizzat yönetmiyordu. MS 63'te beş yıl süren savaşın ardından Ermenistan üzerindeki Roma-Part savaşını sona erdiren generali Gnaeus Domitius Corbulo'ydu.
Ermenistan, Marcus Licinius Crassus'tan beri hem Roma'nın hem de Parthia'nın göz diktiği bir tampon eyaletti ve iki taraf da kesin bir avantaj elde edemiyordu. Corbulo etkili bir çıkmaza ulaşmayı başardı. Neron tarafından onaylanan bir antlaşmaya göre, Part adayı Tiridates Ermenistan kralı olarak kaldı, ancak Partlara olan bağlılığından vazgeçmesi ve Neron'u amiri olarak tanıması gerekiyordu.Tiridates ayrıca Roma'ya gitmek zorunda kaldı ve burada halka açık bir törenle Neron'dan tacını aldı.
Antlaşma aynı zamanda Roma ile Partlar arasında Trajan'ın hükümdarlığına kadar neredeyse yarım yüzyıl sürecek dostane ve işbirliğine dayalı bir ilişki kurdu. Antlaşma Neron'un askeri prestijini artırdı ve diğer işlere odaklanmasını sağladı.
İmparator Neron Nil'in Kaynağını Bulmak İçin Bir Sefer Düzenledi
İmparator Neron'un birçok başarısı arasında en maceracı ve merak uyandıran projelerden biri hiç şüphesiz Nil seferiydi. Çoğu Romalı gibi Neron da Roma İmparatorluğu'nun en zengin eyaleti olan Afrika ve Mısır'ın tarihi ve coğrafyasına hayrandı.
Ayrıca Büyük İskender'in başarılarını taklit etmek istiyordu. Belki de Afrika'nın derinliklerine doğru olası bir istilanın zeminini araştırmak için Neron, Nil Nehri'nin kaynağını bulmak üzere tarihteki ilk bilimsel keşif gezisini düzenledi ve gönderdi.
MS 61 yılında, Neron'un himayesi altında, Praetorian Muhafızları'ndan iki yüzbaşının önderlik ettiği bir grup asker, kaşif ve bilim adamı bir keşif gezisine çıktı. İskenderiye'den ayrıldılar ve Nil nehrinin yukarı akışını takip ettiler. Birçok zorluğa ve tehlikeye göğüs geren Neronian kaşifler, savaşçı bir kraliçe tarafından yönetilen krallığın başkenti olan günümüz Sudan'ındaki Meroe şehrine ulaştılar.
Meroe'den güneye doğru ilerleyen keşif heyeti birçok egzotik hayvanla ve daha önce hiç görülmemiş yerlerle karşılaştı. Sonunda Sudd olarak bilinen ve Sudan'ın güneyinde yer alan büyük bir bataklık olan geniş bataklık alana ulaştılar.
Neronlu kaşiflerin daha da ileri giderek Uganda'daki Murchison Şelaleleri'ne kadar gitmiş ve Nil'in kaynağına çok yaklaşmış olmaları mümkündür. Ancak Neron'un MS 68'de ölümü güneyde daha fazla görev yapılmasını ya da potansiyel seferler düzenlenmesini engellemiştir.
