Varşova Muharebesi (1920): Polonya Avrupa'yı Komünizmden Kurtarıyor

Polonya, 20. yüzyılda meydana gelen önemli başarıları tartışırken genellikle akla gelen ilk ülke değildir. Ne de olsa herkes ülkenin 1939'da Almanya ve Sovyetler Birliği karşısında korkunç bir yenilgi aldığını bilir. 1920'de Bolşevizm Avrupa'nın üzerinde belirirken, olasılıklar pek de iyi sayılmazdı. Vladimir Lenin, Leon Troçki ve diğer Sovyet devrimcileri dünya çapında bir komünist devrime hazırlanırken Sovyet iktidarını tüm Avrupa'ya yaymayı hedefliyorlardı.

Komünistler, tüm planlarına rağmen, yeni kurulan Polonya Cumhuriyeti'nin verdiği mücadeleye hazırlıksızdı. Ancak bu durum, Polonya 1920 Varşova Muharebesi'nde Sovyetleri mağlup ettiğinde onların felaketi olacaktı. Hikaye, Avrupa'nın geri kalanı için ölüme terk edilen ancak Tanrı'ya, kiliselerine ve uluslarına olan inançları sayesinde sebat eden bir halkın hikayesidir. Bu inanç nihayetinde komünizmin çöküşüne ve Batı demokrasilerinin hayatta kalmasına yol açmıştır. Bu, Vistül Mucizesi'nin öyküsüdür.

Polonya Bağımsızlığını Kazanıyor

1795'te Rusya, Prusya ve Avusturya arasında bölünen Polonya Cumhuriyeti, bağımsızlığından sadece iki yıl sonra 1920'de Sovyetler Birliği ile karşı karşıya geldi. Nihayetinde 1918'de savaş sona erdi ve Rusya, Almanya (Prusya'nın halefi) ve Avusturya-Macaristan (Avusturya'nın halefi) dağıldı. Bu imparatorluklar tarafından yönetilen pek çok ülke Woodrow Wilson'un On Dört Maddesi'nin ruhuna uygun olarak bağımsızlıklarını ilan etti.

Adam Mickiewicz Enstitüsü, Polonya'nın Sovyetler Birliği'nden bağımsızlığını şiddete başvurmadan kazandığını iddia etmektedir. Avusturya-Macaristan Ordusu'nun Polonya Lejyonları, Varşova'da 30.000 kişilik bir Alman garnizonuyla karşı karşıya gelen yeni cumhuriyetin ordusunun büyük kısmını oluşturuyordu. Yorgun Almanlar evlerine dönmek için sabırsızlanırken, Polonya Naiplik Konseyi onları (gerçek) devrim hikayeleriyle eğlendirmeleri için kendi halkını gönderdi. 11 Kasım'da, işgalci Almanlar nihayet silahlarını bıraktı ve bunu yapmayı kabul ettikten sonra düzenli bir şekilde ayrıldı. O gün Polonya, Polonya Askerleri Merkez Kulübü tarafından egemen bir devlet olarak uluslararası topluma resmen yeniden kabul edildi.

16 Kasım'da, 123 yıllık esaretin ardından Polonya mareşali Jozef Pilsudski İtilaf güçlerine "demokratik ilkeler" doğrultusunda Polonya'nın bağımsızlığını ilan ettiğini bildirdi. Ancak yeni devletin sınırlarıyla ilgili sorunlar cevapsız kaldı.

Doğu Cephesi'nde hak iddiaları

Polonya'nın batı kısmı, ülke bağımsızlığını ilan edene kadar Alman İmparatorluğu'nun bir parçasıydı. Bu bölgelerin bir kısmı Polonya'ya devredildi ve Versay Antlaşması'na göre iki ülke arasındaki mevcut sınır belirlendi. Polonya'nın doğu sınırları İtilaf Devletleri tarafından ele alınmadı. Ancak Rusya'daki Ekim Devrimi ve ardından 1917'de Sovyetler Birliği'nin kurulması I. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde kargaşa yaratmıştı.

Versay Antlaşması Batı ve Orta Avrupa'da kesin sınırlar çizmiş olsa da Doğu Avrupa'daki durum değişkenliğini koruyordu. Macaristan, Çekoslovakya ve Romanya dahil olmak üzere Avusturya-Macaristan İmparatorluğu'nun halef devletleri arasında çatışmalar patlak verdi. Yeni doğan Yugoslavya ile İtalya arasında, geleneksel olarak İtalya'nın bir parçası olan Adriyatik kıyılarının geleceği konusunda bir anlaşmazlık ortaya çıktı. Baltık ülkeleri ve Finlandiya, Çarlık Beyazları ve Bolşevik Kızıllar arasındaki ölümcül iç savaş sırasında Rusya'dan koptu.

Bu arka plana bakıldığında, Polonya'nın SSCB ile olan doğu sınırlarının kalemle değil kanla yazılacağı açıktı. Dahası, Polonya'nın Rusya ile daha önce yaşadığı pek çok çatışmada olduğu gibi, savaş Ukrayna'da başladı.

Polonya işgal ediliyor

SSCB ve Polonya arasındaki düşmanlıkların ana nedeni Ukrayna'daki çatışan toprak iddialarıydı. Yüzyıllar süren Polonya hakimiyetinin bir sonucu olarak, 20. yüzyılın başlarında Batı Ukrayna'da hatırı sayılır bir Polonyalı nüfus vardı. Ancak Ukraynalı milliyetçiler de bölge için benzer bir istek duyuyordu ve sonraki mücadelede Polonya, Galiçya'yı ve başkenti, tarihte önemli bir yeri olan Lviv şehrini ele geçirdi.

Polonya kayıtları ve Avrupa Birliği, Polonya'nın Ukrayna'nın bağımsızlığına direnmediğini göstermektedir. Polonya, şu anda Ukrayna'nın bir parçası olan bölgeyi kapsayacak şekilde 1772 bölünme öncesi sınırlarını oluşturmayı planlamış olsa bile, Bolşevik işgaline karşı bir siper olarak Orta Ukrayna'da (Ukrayna'nın sağ yakası olarak da bilinir) bağımsız bir Ukrayna devletini desteklemekten memnuniyet duyuyordu. Mareşal Jozef Pilsudski, Ukraynalı milliyetçi Simon Petliura'nın Polonya Galiçyası üzerindeki iddialarından vazgeçmesini sağlamak için onunla Ukrayna Halk Cumhuriyeti'ni tanıdığı bir anlaşma yaptı.

Bu ortaklık başlangıçta başarılı oldu ve Sovyetler 1920'de Kiev'den çıkarıldı. Petliura ve Polonyalı müttefikleri, Bolşevik saldırısının Ukrayna halkının küçük bir direnişiyle karşılaşmasının ardından Doğu Galiçya'ya çekilmek zorunda kaldı. Polonya birlikleri Ukrayna'da meşgulken, SSCB bu durumdan yararlanarak genç Polonya Cumhuriyeti'ni işgal etti ve başkent Varşova'yı ele geçirdi.

Kızıl Ordu'nun Varşova Saldırıları

İlk bakışta Sovyetlerin Polonya'yı işgali, Polonya'nın Ukrayna'yı işgaline bir misilleme gibi görünüyordu. Ancak Polonya Ulusal Anma Enstitüsü, Sovyet kurmaylarının bir süredir Polonya'yı izlediğini bildirmektedir. Polonya ile yapılan görüşmeler zaman kazanma ve ülkenin savunmasını zayıflatma çabasıydı. Ancak 1920 yazından sonra Sovyet komutanı Mikhail Tukhachevsky, birliklerinin Polonya'yı Ukrayna'dan çıkarmasının ardından Belarus'a geniş çaplı bir işgal başlattı.

Bu Polonya için bir felaketti. Jozef Pilsudski, Simon Petliura yönetimindeki Ukrayna'nın Bolşevik yayılmasına direneceğini umuyordu. Ancak Sovyetler Birliği ordusunun Ukrayna'yı bu kadar erken bozguna uğratmasına hazırlıksız yakalandı. Polonyalı askeri tarihçi ve yazar Witold Lawrynowicz, Polonya'nın birliklerinin çoğu güneydoğuya odaklanmışken, 120.000 askerden oluşan dört Sovyet tümeninin zayıf bir şekilde tutulan kuzeydoğuya doğru ilerlediğini anlatıyor. Pilsudski, Sovyet tehdidine karşı koymak için ordusunu kuzeye taşıyarak Ukrayna'yı kontrol altına almayı planladı. Bu noktada her şey umutsuz görünüyordu.

Tukhachevsky'nin askerleri Vilnius Muharebesini kazandı ve Polonyalılar (cesur bir direniş göstermelerine rağmen) Varşova'ya geri kaçtı. Polonyalı topçu Stanislaw Rembek'in anlattığına göre, Sovyetler yaklaştıkça Polonyalı askerler panik içinde yerlerini, mühimmatlarını ve ölülerini bırakıp kaçtılar. Ancak her şey kaybedilmiş değildi. İşgalcilerin aksi yöndeki iddialarına rağmen, Katolik piskoposlar ve General Jozef Haller'e göre Polonyalılar vatanlarını savunmak için birleştiler. Beyaz Kartal savaşı bırakmayacaktı.

Dünya Çapında Komünist Devrim Planları

Sovyet propaganda faaliyeti büyük bir başarı elde etti. Ulusal Anma Enstitüsü, İngiltere ve Fransa'nın Polonya'ya Sovyet taleplerine boyun eğmesini, Ukrayna ve Belarus'taki toprak iddialarından vazgeçmesini, ordu büyüklüğünü 50.000 askere indirmesini ve esasen Sovyetler Birliği'nin bir kuklası olmasını tavsiye ettiğini iddia etmektedir. Ayrıca 10 Ağustos'ta Polonya karşıtı İngiliz Başbakanı David Lloyd George, Sovyet taleplerini reddettiği için Polonya'nın İngiltere'den ya da başka bir ülkeden yardım alamayacağını bildirdi.

SSCB'yi Polonya'ya saldırmaya iten neydi? Polonya Ulusal Anma Enstitüsü (National Remembrance Institute)'ne göre Bolşevik Devrimi'nin Rusya'da sona ermesi amaçlanmamıştı. Gerçekte Rusya, Bolşeviklerin asıl hedefi için sadece bir hareket noktası olarak düşünülmüştü. "Avrupa Proletarya Cumhuriyetleri Birliği " rüyasının merkezleri olarak Almanya ve Avusturya hedefteydi.

Polonya görünüş itibariyle Sovyet Rusya'nın Avrupa planlarının önünde dikiliyordu. Devrimin gerçekleştirilebilmesinin tek yolu "Beyaz Polonya'nın cesedi" idi. Kısacası, batı dünyasına ayak basmak için Polonya'nın yok edilmesi gerekiyordu. Polonya'yı yalnızlaştırmak için Sovyetler büyük bir diplomatik ve psikolojik propaganda faaliyeti başlattı ve sol görüşlü politikacıları, Batılı basını ve sendikaları mobilize etti. Bunun sonucunda Polonya'ya gönderilmesi planlanan mühimmat Almanya ve Çekoslovakya üzerinden yönlendirildi. Nihai zaferlerine hazırlık olarak Sovyetler, Polonya köylülerini ve işçi sınıfını Sovyet işgali lehine Polonya hükümetine karşı isyan etmeye kışkırtmak amacıyla ülkenin kuzeydoğu bölgesinde bulunan Bialystok şehrinde kukla bir yönetim kurdu.

Polonya yenilir yenilmez, Ukrayna'daki Sovyet birliklerinin Romanya, Macaristan ve Çekoslovakya'ya girmesi ve gerekirse İtalya'ya kadar ilerlemesi gerekiyordu. Eğer Polonya çökerse, bu dünya çapında komünist devrimin başlamak üzere olduğunun bir göstergesi olacaktı. Papa 16. Benedict, "Tüm Avrupa yeni bir savaşın vahşeti ile tehdit altındaydı." diye konuşmuştu. Bunu durdurabilecek tek şey Polonya'nın zaferiydi.

Varşova Muharebesi: Lehler Çarpışmaya Hazırlanıyor

Sovyet propaganda faaliyeti büyük bir başarı elde etti. Ulusal Anma Enstitüsü (National Institute for Remembrance), İngiltere ve Fransa'nın Polonya'ya Sovyet taleplerine boyun eğmesini, Ukrayna ve Belarus'taki toprak iddialarından vazgeçmesini, ordu büyüklüğünü 50.000 askere indirmesini ve esasen Sovyetler Birliği'nin bir kuklası olmasını tavsiye ettiğini iddia etmektedir. Ayrıca 10 Ağustos'ta Polonya karşıtı İngiliz Başbakanı David Lloyd George, Sovyet taleplerini reddettiği için Polonya'nın İngiltere'den ya da başka bir ülkeden yardım alamayacağını bildirdi.

Polonya, Sovyet işgali çok hızlı geldiği ve diğer ülkelerden çok az destek aldığı için saldırıya hazır olmak için çabalıyordu. Kuzeydoğudaki bölge boşaltıldı. Bölge sakinlerinden Maria Macieszyna, Varşova'daki insanların büyük çoğunluğunun Sovyetlerin Vistül Nehri'ni kolayca geçip şehre Batı'dan girmesini beklediğini söyledi. Varşova bankalarının kaynakları Krakow ve Pozna'ya aktarıldı. Polonya ordusu tedarik topladı, asker aldı ve şehri tahkim etti. Witold Lawrynowicz, bu dönemde Polonya ordusunun kritik zorluklarla karşılaştığını söylüyor. Birlikleri beş farklı ülkeden altı farklı türde silah ve toplam on farklı türde mühimmat taşıyordu. İkmaldeki aksaklıklar nedeniyle ordu personelinin çoğu ayakkabısızdı. Ancak, inandıkları ve vatanları olarak gördükleri yerler için savaşıyorlardı.

Tüm zorluklarına rağmen Polonya'nın kazanması için hala bir yol vardı. Sovyet başarısı büyük ölçüde, Mareşal Jozef Pilsudski'nin de vurguladığı gibi, Ukrayna ve ilerleyen Belarus askerleri arasındaki etkili haberleşmeden kaynaklanıyordu. Onları ayırmak, tek tek ele geçirilmelerini kolaylaştıracaktı. Stratejinin başarıya ulaşması için Varşova'nın yeterince uzun süre dayanması gerekiyordu.

"Czestochowalı Meryem Ana bize yardım et!"

Witold Lawrynowicz, Polonya'yı sadece iki ulusun desteklediğini söyledi. Sadece bir örnek vermek gerekirse, Macaristan Polonya'nın yardımına asker göndermeye çalıştı. Bir diğeri ise Papa 16. Benedict'in papalığıdır. Pilsudski bir ordu kurmakla meşgulken Katolik Kilisesi sivil yardımı koordine etti. EWTN tarafından bildirildiği üzere, Kardinal Achille Ratti (daha sonra Papa XI. Pius) Varşova'da Polonya'yı Sovyet tehdidinden kurtarması için Tanrı'ya ve Czestochowa Meryem Ana'ya (Siyah Madonna olarak da bilinir) yalvaran dua nöbetleri ve geçit törenleri düzenledi. Bu etkinlikler o kadar çok insanın ilgisini çekti ki, Polonya Başbakanı Wincenty Witos bu etkinliklerin kent sakinlerinin askeri hazırlıklara odaklanmasını engellediğinden yakındı. Bu arada Papa 16. Benedict, Polonya'nın düşmesi halinde Avrupa'nın geri kalanının da onu takip edeceğinin bilincinde olarak dünyanın dört bir yanındaki Katolikleri Polonya için dua etmeye çağırdı.

Fr. Michal Wozniak ve diğer yerel rahipler, askeri açıdan yetersiz Polonya Ordusu için gıda, giysi ve silah da dahil olmak üzere malzeme toplama kampanyaları düzenlediler. Maria Macieszyna'ya göre, Plock şehri sakinleri altın ve gümüş takılar bağışlayarak savaş mücadelesine katkıda bulundu. Polonya askeri açıdan yenilmişti ama insanları ulusları ve Tanrıları için ölümüne savaşmaya kararlıydı.

Muharebe Komutanlarının Karakterleri

Riskleri anlamak için komutanların geçmişlerini gözden geçirmek gerekir. Jozef Pilsudski, Polonya ordusunun mareşaliydi. Rus Çar III Alexander'ı öldürmeye teşebbüs ettiği için Sibirya'da bir çalışma kampında beş yıl geçirdikten sonra, Pilsudski Enstitüsü onun 20. yüzyılın başlarına kadar dış güçlere karşı savaşmaya devam ettiğini iddia etmektedir. Üstelik Polonya Sosyalist Partisi'ne de üyeydi. I. Dünya Savaşı sırasında savaş deneyimi kazanmak için Avusturya-Macaristan'ın Polonya lejyonuna yazıldı ve Polonya'nın Rusya'ya karşı işbirliği yapması karşılığında Avusturya-Macaristan'ın Polonya'nın bağımsızlığını destekleyeceğini umdu. Yetenekli ama aykırı bir Rus komutan olan Mikhail Tukhachevsky'nin büyük bir Sovyet istilasının başında olduğu bir dönemde, Pilsudski'nin geçici devlet başkanı olarak sorumluluğu çok büyüktü.

Pilsudski'nin aksine Rus asilzadesi Tukhachevsky'nin, İttifak Kuvvetleri'ne ait bir savaş esirleri kampından kurtarıldıktan sonra Bolşevizm'e geçtiği bildirilmektedir. Bunlar Revue historique des armées'e göre yazılmıştır. Aynı hücre bloğunda hem geleceğin cumhurbaşkanı Charles de Gaulle hem de daha sonra Tukhachevsky ile birlikte hapishanede geçirdiği zamanı kaleme alan Fransız yazar Remy Roure bulunuyordu. Roure, Sergei Minakov'un "Kızıl Komplo" kitabını okuduktan sonra, Tukhachevsky'nin Slav fırtına tanrısı Perun'un neo-pagan bir takipçisi olduğu sonucuna vardı. Tukhachevsky Hıristiyanlardan nefret ediyor ve onların Rusya'nın gücünü tükettiğini söylüyordu ama diğer mahkumlar onun şaka yaptığını düşünüyordu. Marksizm Rusya'ya yeni bir din vermişti ama maddiyatçı bakış açısı asla kendi ruhunu geri kazanamayacağı anlamına geliyordu. Antik tanrılar dışında hiç kimse bunu yapamazdı. Marksizm, şiddet, ölüm ve acıya yaptığı vurguyla, Tukhachevsky'nin ütopyasını başlatabilmek için Hıristiyanlığın kökünü kazıma yolunda ideal bir araçtı. Katoliğin kalesi Polonya ilk hedefti.

Sovyet Saldırıları

Sovyetler Birliği 13 Ağustos'ta Varşova'ya kuzeyden ve doğudan bir saldırı başlattı. Tukhachevsky için bu çok şahsi bir hadiseydi. Büyük dedesi 1831'deki Polonya Ayaklanmasını durdurabilmek için Varşova'ya karşı aynı yöntemi uygulamıştı ve şimdi aynı başarıyı bizzat kendisi ve ailesi için arzuluyordu. İlk başta, Tukhachevsky'nin kuzey ana kuvveti olağanüstü başarılı oldu. Radzymin kasabasındaki Polonya savunması sonunda pes etti. Sovyetler artık Varşova'nın kulelerini görebiliyordu. Ancak Kardinal Achille Ratti, halkın moralini yükseltmek ve belki de bir mucize yaratmak için kendini tehlikeye atarak Efkaristiya törenlerini yönetmeye devam etti.

Ancak erken zaferlere rağmen Sovyet liderliğinde her şey yolunda gitmiyordu. Tukhachevsky, Varşova'yı güneyden kuşatmak için Semeon Budionny'nin adamlarını kullanmayı planladı. Ancak, Joseph Stalin adında özel bir Sovyet komiseri Tukhachevsky'yi umursamadı ve Budionny'yi bunun yerine Galiçya'nın Lviv şehrini almaya ikna etti. Bu hamle o sırada önemli görünmemiş olabilir, ancak sonuçta önemli olduğu kanıtlandı. Yine de Tuhaçevski'nin birliklerinin Polonyalılara karşı çok daha üstün olduğu açıktı. Ancak, Polonyalı askerler başarılı bir misilleme yaptıktan sonra, bunun pahalı bir yıkıma yol açtığı ortaya çıktı.

Vistül'deki Mucize

Joseph Stalin'in emre itaatsizliğine rağmen, Sovyet saldırısı zemin kazanmaya devam etti. Sovyetler Izabelin köyüne kadar ilerlemiş ve Varşova'ya sadece sekiz mil kalmıştı. 15 Ağustos'a gelindiğinde, Pilsudski hala güney Polonya'da takviye kuvvetlerini topluyordu ve henüz gelmemişti, bu da başkenti çaresizlik içinde bırakmıştı.

Doğaüstü güçler devreye girdi. EWTN'e göre, 15 Ağustos aynı zamanda uğurlu bir gündü, çünkü Meryem Ana'nın Göğe Yükselişi günüydü. Sovyet güçleri Polonyalıları başkente doğru ittikçe, Polonya hatları ve Varşova üzerinde kucağında çocuk olan bir kadının belirdiğine dair söylentiler dolaşmaya başladı. Czestochowa'lı Meryem Ana'nın ilahi müdahalesi söylentilerinin tesiriyle Polonya kuvvetleri karşı saldırıya geçti. Askeri papaz Ignacy Skorupta, Ulusal Anma Enstitüsü'ne göre, Polonya davasının bir timsali olarak elinde haçla askerleri ilerlemeye çağırırken öldü. Ölümü boşuna olmayacaktı. Sovyet tüfekçi Vitovt Putna ayın 15'ini şöyle anlatıyor:

Öyle bir an geldi ki sadece münferit birimler değil, tüm birlikler düşmana karşı verdiğimiz mücadelenin başarıya ulaşacağına olan inancını, kazanma şansımıza olan inancını kaybetti.

Sovyet tüfekçi Vitovt Putna

Sovyet kuvvetleri geri çekilmeye başladı ve inisiyatif Polonya'ya geçti.

Polonya'nın Sovyet Karşı Saldırısı

Varşova'nın kararlı direnişi şehre üç günlük bir nefes alma süresi kazandırdı, ancak Polonya yüksek komutanlığı hala Jozef Pilsudski'nin ordularının kuşatmayı sona erdirmesini ve hazır olmamasına rağmen dışarı çıkmasını istiyordu. Pilsudski 16 Ağustos sabahı güneydoğudan bir karşı taarruz başlatmayı kabul etti.

Polonyalı mareşal, Semeon Budionny liderliğindeki sert Sovyet mukavemetine karşı hazırlıklıydı. Ancak Budionny çoktan Lviv'e gitmişti, dolayısıyla Varşova'yı kuşatan Sovyet birlikleri güneydoğuda ve batıda sırasıyla Polonya ve Ukrayna kuvvetleri tarafından tamamen kuşatılmamıştı. Tek bir piyade tümeni olan Mozyrska Grubu, açıklığı korumaktan sorumluydu. Polonya ordusu bu tümeni delerek ilerledi ve sonunda Sovyet 16. Ordusunun (Varşova'nın doğusundaki ordu) kanadını parçaladı. Tüm ordu, Polonya Lejyonu tarafından altı gün içinde 260 km boyunca kovalandıktan sonra ele geçirildi; bazı günler 21 saat üst üste yüründü.

Polonyalı askerler Varşova'nın kuzeyindeki birliklere doğudan saldırarak Sovyet topraklarına geri kaçışlarını keserken, Varşova'nın doğusundaki Sovyet kuvvetleri dağıldı. Sovyetler Birliği Polonya'ya saldırmak ya da Almanya'ya çekilmek arasında seçim yapmak zorunda kaldı. İkinci seçeneği tercih ettiler ve polis onları silahsızlandırdı. Polonya kesin olarak kazanmış ve Tukhachevsky tamamen yenilmişti.

Varşova Muharebesi'nden Geride Kalanlar

Sovyet kayıpları korkunçtu. Ulusal Anma Enstitüsü, Polonya'nın 66.000 Sovyet askerini ele geçirdiğini söylüyor. Almanya'da ise 25,000 kişi öldürüldü ve 50,000 kişi esir alındı. Witold Lawrynowicz 231 silah ve 1.023 makineli tüfek ele geçirdi.

Varşova Muharebesi'ndeki zafere rağmen çatışmalar Batı Ukrayna'nın Lviv kentinde devam etti. Ulusal Anma Enstitüsü'ne göre, Semeon Budionny Lviv'de 330 kişilik bir Polonya taburuyla çarpıştı. Sayıca üstün olmalarına rağmen Polonyalılar "Polonya Thermopylae'si" olarak bilinen Zadworze Muharebesini kazandılar.

1921 yılında imzalanan Riga Antlaşması ile savaş sona erdi. II. Madde Polonya'ya 30 milyon altın ruble karşılığında Batı Ukrayna ve Belarus'u veriyordu. Bu, Polonya'nın Rus İmparatorluğu'na yaptığı ekonomik yardımın tazminatıydı. Hungarian Review'un tespit ettiği üzere Sovyetler küçük düşürülmüştü. Eylemleriyle Sovyet kaybına katkıda bulunan Stalin, 1939-'40'ta önce Polonya'yı işgale, ardından da Katyn Ormanı'nda -çoğu Varşova'da savaşmış olan- Polonyalı subay ve aydınları kılıçtan geçirerek zalimce bir bedel ödetti.