Alp dağ keçileri genellikle daha alçak rakımlarda bulunan otlarla beslenmek için gün boyunca Avrupa'nın dağlık yüksekliklerinin güvenliğinden inerler. Ancak bu hayvanları izleyen araştırmacılar, bu gündüz dikey göçünü yapma eğilimlerinin giderek azaldığını fark ettiler.
Bu büyük boynuzlu keçiler (Capra ibex) artık hava aydınlıkken dinlenmek ve geceleri yiyecek aramak için daha fazla zaman harcıyor — kurtların karanlıkta bu bölgelerde dolaştığı düşünüldüğünde bu büyük bir risk.
Ferrara Üniversitesi'nden davranışsal ekolog Stefano Grignolio Vox'tan Benji Jones'a yaptığı açıklamada, "Bu tür için gece olmak bir sorun, hem de büyük bir sorun," diyor.
Dağ keçilerinin açık beslenme alanları, kurtlardan kaçabilecekleri daha az siper sunuyor.
Bu nedenle Ferrara Üniversitesi ekolojisti Francesca Brivio ve meslektaşları, İsviçre'de olduğu gibi kurtların bulunmadığı Alp bölgelerinde daha yüksek gece aktivitesi bulmayı bekliyorlardı. Ancak durum böyle değildi.
The Guardian'dan Olivia Lee'ye konuşan Brivio, "Kurtların bulunduğu bölgelerde aktivitenin daha yüksek olduğunu gördük" dedi.
Aksine, araştırmacıların 2006 ve 2019 yılları arasında izlediği 47 dağ keçisi, maksimum sıcaklığın yüksek olduğu günlerden sonra gece aktivitelerini artırdı. Yani sıcakkanlı memeliler, yırtıcılarla karşılaşma riskinin artmasına rağmen sıcaktan korunmaya öncelik veriyor gibi görünüyor.
Bir zamanlar tüm Avrupa'da yaygın olan Alp dağ keçisi, ateşli silahların avcılar arasında daha popüler hale gelmesiyle 1800'lerde sadece 100 bireye kadar azaldı. 1854'teki av yasakları ve koruma çabaları sayesinde tür yeniden canlanmış ve sayıları on binlere ulaşmıştır.
Bununla birlikte, bu yaban keçisi popülasyonlarında devam eden düşük genetik çeşitlilik, onları hastalıklara yatkınlığı artıran sorunlu mutasyonlar da dahil olmak üzere çeşitli tehditlere karşı savunmasız tutmaktadır. Şimdi de yaşadıkları yerin iklimini değiştirerek streslerine yenilerini ekledik.
Araştırmacılar, "Dağ keçileri daha gececi hale gelerek daha yüksek sıcaklıklarla başa çıkabiliyor" diyerek bu durumun iyi sonuçlanmayabileceğine işaret ediyor.
Alp dağ keçilerinin sarp kayalık habitatı muhtemelen daha karmaşıktır ve karanlıkta gün ışığına adapte olmuş gözlerle gezinmek çok daha zahmetlidir, bu da potansiyel olarak beslenme kapasitelerini azaltır ve en savunmasız faaliyetlerini yırtıcılara daha yakın bir zamana kaydırarak kendilerinin yiyecek olma şansını artırır.
Davranış adaptasyonu, hayvanların hızlı çevresel değişime cevap verebilmelerinin en hızlı yoludur. Aslında, yürüyüş ve bahçecilikten madencilik ve avcılığa kadar insanların verdiği rahatsızlıklar, domuzlar ve çakallar da dahil olmak üzere birçok memeliyi daha gececi olmaya itiyor. Artık bu listeye iklim değişikliğini de ekleyebiliriz.
Müdahalelerimiz sadece bazı yerleri değil, günün belirli saatlerini de yaban hayatı için yaşanmaz hale getiriyor.
İster uzayda ister zamanda olsun, bu gibi değişimler türler arasındaki milyonlarca yıllık etkileşimi koparıyor ve bir zamanlar işleyen ekosistemleri daha da çözüyor ki biz de kendi hayatta kalmamız için buna güveniyoruz.
